Ο πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ, στο γραφείο του, στο Λευκό Οίκο. EPA, KEVIN DIETSCH / POOL
Αυτή η εβδομάδα χαρακτηρίζεται «καυτή» διπλωματικά. Όλες οι ενδείξεις δείχνουν ότι μέχρι το τέλος της εβδομάδας θα γίνει ένα άνευ προηγουμένου «ξεκαθάρισμα» στις σχέσεις της Τουρκίας με τις Ηνωμένες Πολιτείες και τη Ρωσία.
Ο Ταγίπ Ερντογάν -σύμφωνα με επίσημη ανακοίνωση- θα συναντηθεί με τον Ντόναλντ Τραμπ, τον Βλαντιμίρ Πούτιν και άλλους έξι ξένους ηγέτες στην Ιαπωνία, και μετά τις συναντήσεις αυτές θα γνωρίζουμε τι θα συμβεί με την αγορά των S-400, και αν αυτή η αγορά θα οδηγήσει τις αμερικανοτουρκικές σχέσεις στην απόλυτη ρήξη.
Αλλά πάντα το πρόβλημα -ακόμα και τώρα που οι δύο χώρες δεν συνομιλούν- είναι το γνωστό: πως θα το πάρει η Τουρκία αν οι Αμερικανοί πράξουν αυτά που είναι υποχρεωμένοι; Διότι η προσφορά του νησιού στις αμερικανικές Ένοπλες Δυνάμεις και τις αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες, είναι ανεκτίμητη…
Πέραν των παραπάνω, δικαιολογημένα προκαλεί ικανοποίηση η ανακοίνωση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου και σε τέτοιες περιπτώσεις πρέπει να είμαστε έτοιμοι να δίνουμε και κάποια εύσημα, διότι κάποιοι δικοί μας άνθρωποι έκαναν το καθήκον τους καλύτερα απ’ ότι περιμέναμε.
Πρώτα στους υπουργούς Εξωτερικών της Ελλάδας και της Κύπρου και στους διπλωμάτες των δύο χωρών που ξεπέρασαν εαυτούς. Η προσπάθεια τους ανταμείφθηκε. Πρόσφεραν μεγάλη εθνική υπηρεσία και πρέπει να τους αναγνωριστεί. Εδώ το θέμα δεν είναι κομματικό, αλλά ξεκάθαρα εθνικό.
Αναγνωρίζουμε βεβαίως τις προσπάθειες του πρωθυπουργού της Ελλάδας και του Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας. Όλοι έδωσαν μεγάλη μάχη και η απειλή για βέτο ήταν απόλυτα σωστή. Και ο κ. Τσίπρας και ο κ. Αναστασιάδης αντιλήφθηκαν νωρίς ότι τη νίκη από την ήττα την χώριζε μία κλωστή. Οπότε δεν είχαν καμία άλλη επιλογή παρά να ασκήσουν το αναφαίρετο δικαίωμα τους και να αντιπαρατεθούν στα ίσια με τους φίλους της Τουρκίας. Ειλικρινά: Πως μπορούν να ανήκουν στη δημοκρατική Ευρώπη αυτοί οι ηγέτες που υποστήριξαν τον δικτάτορα Ταγίπ Ερντογάν;
Απ’ εδώ και πέρα απαιτείται μεγάλη προσοχή, διότι οι Ευρωπαίοι μας έχουν συνηθίσει να προτιμούν τα εθνικά συμφέροντά τους και όχι τα συμφέροντα της ενωμένης Ευρώπης. Εκτός εάν έχουν συνειδητοποιήσει ότι πραγματικά κινδυνεύει ευρωπαϊκό έδαφος, που είναι η ΑΟΖ της Κύπρου. Αυτό θα φανεί στη συνέχεια.
Πιστεύω ότι δεν θα ιδρώσει το αυτί της Τουρκίας μετά την απόφαση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου. Δεν θα υποχωρήσει η κατοχική δύναμη, διότι ο Ταγίπ Ερντογάν βρίσκεται σε κατάσταση οξείας ψυχασθένειας και δεν περιαυτολογώ. Είναι στη φάση που δεν φοβάται τίποτα και γι’ αυτό ευθύνεται πρωτίστως ο πρόεδρος της Ρωσίας Βλαντιμίρ Πούτιν, ο οποίος του έχει γεμίσει τα μυαλά με …αέρα. Τον έπεισε ότι είναι άτρωτος.
Όπως μου είπε ένας αξιωματούχος, εάν η Αμερική απαντήσει με κυρώσεις στην Τουρκία, για την αγορά των ρωσικών S-400, μέσω του νόμου CAATSA, δεν θα σώσουν τον Ερντογάν τα λεφτά του Πούτιν και του Κατάρ. Να μην σας πω ότι μπορεί να κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν…
Και όταν ο Λευκός Οίκος ομιλεί για «οδυνηρές επιπτώσεις» όλοι γνωρίζουμε ότι όταν χτυπά η Αμερική, το χτύπημα είναι καταλυτικό.
Κανένας από εμάς δεν σκέφτεται τα στρατιωτικά μέσα διότι η Ε.Ε. δεν έχει δόντια. Είναι μία ένωση προβληματική, η οποία δεν κατάφερε πολλά πράγματα μέχρι τώρα. Ας είμαστε ειλικρινείς. Κατασκεύασαν τη χειρότερη γραφειοκρατία και δεν σκέφθηκαν ότι κάποια στιγμή θα χρειαστούν στρατό για να υποστηρίξουν τα σύνορά τους.
Σκεφτείτε τι μπορούν να κάνουν στο μέλλον απέναντι στη λαίμαργη Κίνα, η οποία σχεδιάζει να κυριαρχήσει τον κόσμο, και απέναντι στην ισχυρή Ρωσία, η οποία θα θυμώσει κάποια στιγμή με τις κυρώσεις που τις επέβαλαν.
Η Ευρώπη δεν θα έχει καμία τύχη, και με δεδομένο ότι η Αμερική, που θα μπορούσε να την βοηθήσει, όλο και περισσότερο στρέφεται προς την άκρα Δεξιά και γίνεται απαράδεκτα ξενοφοβική…
Για να είμαι απόλυτα ειλικρινής, δεν έχω την παραμικρή εμπιστοσύνη στους Ευρωπαίους εταίρους της Ελλάδας και της Κύπρου. Η Άγγελα Μέρκελ είναι απούσα, διότι βρίσκεται με το ένα πόδι εκτός της Καγκελαρίας.
Το πρόβλημα έγκειται στο γεγονός ότι απέναντι στην Ευρώπη βρίσκεται ένας ηγέτης, που δεν έχει την παραμικρή σχέση με τη λογική…
Η Αμερική δεν θα χάσει την Τουρκία μόνο αν φύγει από το προσκήνιο ο Ερντογάν: Πως θα το πετύχει;