Ο Παγκύπριος τρέχει για την Πατρίδα: Κάποιοι «τρέχουν» με τον κατακτητή, βοηθούν το ΕΛΑΜ
Η ποδοσφαιρική ομάδα του «Παγκύπριου». Από την προσωπική σελίδα του Στρατή Μαστροκυριάκου, Προπονητή του Παγκύπριου Νέας Υόρκης.
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Η επιδημία φιλοπαλαιστινιακών διαδηλώσεων «εξαπλώνεται» στα κορυφαία αμερικανικά πανεπιστήμια: Δεκάδες συλλήψεις αλλά και απειλές από Εβραίους δωρητές [photos, video]
Οι ΗΠΑ προσάπτουν την επίθεση, που έγινε από το ιρακινό έδαφος, στο Ιράν: Το Στέιτ Ντιπάρτμεντ καταδικάζει την επιθετική ενέργεια εναντίον αμερικανικής βάσης στη Συρία
Του ΝΙΚΟΥ ΑΝΤΩΝΙΑΔΗ* – Νέα Υόρκη
Ήμουν, είμαι, και θα είμαι πάντα υπέρμαχος του να μένουν τα πολιτικά-ιδεολογικά εκτός αθλητισμού. Εδώ όμως δεν μιλάμε για ιδεολογίες, ούτε για αριστερούς, δεξιούς και κεντρώους. Εδώ μιλάμε για την ίδια την πατρίδα μας (όση μας έμεινε ακόμα). Μια πατρίδα, για την οποία, η Ομογένεια εδώ στις ΗΠΑ, καθημερινά ζητά στήριξη.
Δίνεις για αυτήν την πατρίδα, παλεύεις, και είσαι αναγκασμένος να ζεις χιλιάδες μίλια μακριά της, μακριά από τους ανθρώπους σου, τους φίλους σου, την οικογένεια σου. Και όμως, μια καλή πρωία, να’ σου και κάποιος έρχεται να τα βάλει με όλους αυτούς, την ίδια την Ομογένεια. Ο λόγος (αν τον ξέρουν και οι ίδιοι) είναι «επειδή παλεύει για να μην χαθούν οι ρίζες μας»;
- Γιατί έρχεται να τα βάλει με τον μόνο άνθρωπο που σταθερά, για τριάντα χρόνια εναντιώνεται των σχεδιασμών των Τούρκων, σχεδιασμοί που πιθανόν (ελλείψει Μενέντεζ και Ομογένειας), να ανάγκαζαν κάθε Αβέρωφ Νεοφύτου, κάθε Άντρο Κυπριανού, κάθε Νικόλα Παπαδόπουλο, κάθε Μαρίνο Σιζόπουλο να πλήρωναν σήμερα σε τουρκικές λίρες; Δηλαδή, δεν μας φτάνει που οι άνθρωποι εδώ της Ομογένειας βάζουν τις ράχες τους τόσα χρόνια (τόσο οικονομικά, όσο και σε προσωπικό χρόνο) κάνοντας ότι είναι δυνατό για να κρατάνε τις πόρτες ανοικτές στον Λευκό Οίκο και στο Καπιτώλιο για να «προστατεύσουν» αυτήν την δίσμοιρη πατρίδα από ένα νέο (νομο)σχέδιο που θα μας προστατεύει ακόμη πιο πολύ από μια δεύτερη εισβολή;
Μέσα από το νομοσχέδιο αυτό, επιδιώκεται η ενίσχυση της παρουσίας των ΗΠΑ στην Ανατολική Μεσόγειο αλλά και η στήριξη των προσπαθειών που γίνονται από την τριμερή συνεργασία Κύπρου – Ελλάδας – Ισραήλ για εκμετάλλευση των ενεργειακών πόρων. Και παράλληλα, «προειδοποιεί» την Τουρκία και τη Ρωσία αναφορικά με τις όποιες βλέψεις τους σε σχέση με τους πυραύλους S-400 και τις παραβιάσεις στην Κυπριακή ΑΟΖ και το Αιγαίο, προειδοποιώντας μάλιστα για κυρώσεις εναντίων των δύο χωρών! Τι άλλο θέλουμε για την Πατρίδα ρε γ….. (όπως θα έλεγε και η Βούλα Πατουλίδου);
Από το 1974, όλη η Ομογένεια έχει επικεντρωθεί στο πρόβλημα της Κύπρου για να μπορέσει κάποτε (μακάρι) να υπάρξει και μια ανάλογα δίκαιη (όχι όποια) λύση. Από την άλλη, κάποιοι κάνουν μαθηματικές εξισώσεις και αντί να δουν τα αποτελέσματα, εφευρίσκουν αποτελέσματα. Για παράδειγμα, αυτήν τη στιγμή, η Κύπρος έχει 640,000 εγγεγραμμένους ψηφοφόρους. Ο ΔΗΣΥ και το ΑΚΕΛ πήραν(;) 29% και 27.5% αντίστοιχα στις τελευταίες ευρωεκλογές. Όμως, τα πραγματικά ποσοστά τους είναι και των δυο στο 12.7% και 12% αντίστοιχα (για τα ποσοστά του κέντρου δεν το συζητώ!). Από τις 640,000 ψήφισαν μόνο οι 288,483 (45%) με την αποχή να φτάνει τους 352.698 (55%)! Κατ’ επέκταση, η πραγματική δύναμη είναι:
- ΔΗΣΥ: Το 29% Χ 640,000 ισούται με 185,600 (πήραν 81,531).
- ΑΚΕΛ: Το 27.5% Χ 640,000 ισούται με 176,000 (πήραν 77,241).
Κατ’ επέκταση, για τον ΔΗΣΥ, (σήμερα) το πραγματικό ποσοστό των ψηφοφόρων του ισοδυναμεί με 12.7% και του ΑΚΕΛ, 12%!
Διερωτώμαι αν οι ηγεσίες των κομμάτων «βλέπουν» καθόλου μελέτες; Γνωρίζουν ότι η συντριπτική πλειοψηφία των Κυπρίων είναι πλέον ακομμάτιστη και η γενική-κοινή γνώμη συμπίπτει με αυτήν της Ομογένειας;
Όπως φαίνεται, πολλών εκεί κάτω «αλληθωρίζουν» στην πραγματικότητα και προβαίνουν σε «αλά κουτουρού» αριθμητική (πανηγυρίζοντας για το ένα-τρίτο του 45%). Και πιστεύουν (κούνια που τους κούναγε) ότι μπορούν να μετακινήσουν ένα ολόκληρο βουνό σε ΝΑΙ (στην όποια λύση που θα διαγράφει από τον χάρτη τις ρίζες μας). Έχετε απόλυτο «δίκιο»: το 55% (αποχή) αυτό θα κάνει, θα σας «ακούσει»! Δεν σας ακούει τώρα, θα σας ακούσει όταν (ίσως) ξανα-πάτε να του «πουλήσετε» ένα παρόμοιο (ή και χειρότερο) σχέδιο με το ΑΝΑΝ;
Αν αυτό είναι πολιτική και πολιτική επικοινωνία, τότε εγώ είμαι ο Μπρους Λι!
Κι όμως, αυτή η Ομογένεια ξέρει πώς για να κερδίσεις πρέπει να παλέψεις, όχι να σέρνεσαι! Όπως έκανε και το καμάρι μας, η ποδοσφαιρική ομάδα του Παγκύπριου Νέας Υόρκης που νίκησε στον τελικό την Cedar Stars και κατέκτησε το πρωτάθλημα. Πρωταθλητής η ΟΜΓΕΝΕΙΑΚΗ ομάδα της πατρίδας ΜΑΣ (για όσους θέλουν να λένε ακόμη αυτήν την λέξη):
- Ο Παγκύπριος ΜΑΣ!
Για την ιστορία, ο Παγκύπριος βρέθηκε πίσω στο σκορ αλλά είχε το σθένος να ισοφαρίσει σε ένα παιχνίδι που κρίθηκε στη διαδικασία των πέναλτι (3-1 για την ομάδα ΜΑΣ)!
Ρε μάγκες, ΜΠΡΑΒΟ! Συνεχίστε! Ενώ εσείς τρέχετε για την Πατρίδα, κάποιοι «τρέχουν» τον κατακτητή!
Οι μάγκες της ομάδας του Παγκύπριου Νέα Υόρκης:
Προπονητής, Στρατής Μαστροκυριάκος. Ποδοσφαιριστές: Guerrero, Borrajo, Waechter, Tchoukriel, Κονόμης (Matteo), Ιωσηφίδης (Shavon), Himeno, Camara, Osterman, Nealis, Χρόνης.
Υ.Γ. 1: Άντρο Κυπριανού, να σε υπενθυμίσω πως η συγκεκριμένη πολιτική, πέραν του ότι πληγώνει τη συντριπτική πλειοψηφία των συμπατριωτών μας, ενισχύει παράλληλα και την επικίνδυνη μειοψηφία του ΕΛΑΜ. Αν αυτό επιθυμείς, συνέχισε όπως πας!
Υ.Γ. 2: Ερώτηση προς Άντρο Κυπριανού: Εγώ που αρνούμαι να δεχτώ τον κατακτητή να ελέγχει το μέλλον εμένα και του παιδιού μου, εγώ που μεγάλωσα και διδάχτηκα την ελληνική ιστορία, μυθολογία, κ.ο.κ., εγώ που λάτρεψα αυτήν την πατρίδα (κρατώντας τη σημαία της και βγάζοντας την από τη βαλίτσα μου, όπου κι αν πάω), εγώ που αγαπώ τις όποιες φυλές παρελαύνουν κάθε μέρα δίπλα μου εδώ στη Νέα Υόρκη, εγώ που μέσα στην τάξη του πανεπιστημίου βλέπω χιλίων φυλών νεανικά χαμόγελα και ανοίγει η καρδιά μου, εγώ που ακούω ακροδεξιά και σφίγγεται το στομάχι μου, τι είμαι;
Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες των συνεργατών της.
Η επανάληψη των Ιμίων και η συνθηκολόγηση: Μόνη η Κύπρος στη μάχη με την Τουρκία…