Η δύναμη της Αρχιεπισκοπής Αμερικής είναι  οι άνθρωποι της και το όραμα της: Όχι οι Αυλές…

Ο Αρχιεπίσκοπος Αμερικής κ. Ελπιδοφόρος. Φωτογραφία Greek News Online, ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΑΝΑΓΟΣ




Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΠΕΤΡΑΚΗ

Η Αρχιεπισκοπή Αμερικής με την ορισμό του νέου ηγέτη της από το Οικουμενικό Πατριαρχείο, ελπίζει και φιλοδοξεί ότι θα αναδειχθεί και παλι στον φυσικο και πνευματικό ηγέτη του Ελληνισμού της Αμερικής, θα ανακτήσει το χαμένο έδαφος των τελευταίων ετών και ότι θα βαδίσει έναν νέο, καθαρό και αμόλυντο δρόμο, μακριά από εκείνον που την οδήγησε στα πρόθυρα της παρακμής και της απαξίωσης.

Χθες στη Νέα Υόρκη έγινε η ενθρόνιση ενός ξεχωριστού ιερωμένου από το Φανάρι, του κ. Ελπιδοφόρου στο τιμόνι της Αρχιεπισκοπής Αμερικής που πέραν του ποιμαντικού ρόλου της έχει ξεχωριστή εθνική αποστολή και μακρά ιστορία σε αυτό το Κεφάλαιο, με κορυφαίο  εκπρόσωπο της τον παρεξηγημένο μακαριστό Αρχιεπίσκοπο Ιάκωβο.

  • Για πολλά χρόνια την Αρχιεπισκοπή Αμερικής λυμαίνονταν προσωπικά συμφέροντα, «λομπιστες» που είτε δούλευαν απλώς  για την προσωπική προβολή και πλουτισμό, είτε  δεν ειχαν τις δυνατότητες να ανταποκριθούν σε αυτή την διπλη και κρίσιμη αποστολή, εθνική και θρησκευτική.

Και μάλιστα σε ένα περιβάλλον ολοένα και πιο δύσκολο για μια εθνική κοινότητα  που αφομοιώνεται ολο και πιο γρήγορα, ξεχνάει ολο και πιο εύκολα την γλώσσα της, τον δεσμό της με την μητέρα πατρίδα και την πίστη της.

Η Αρχιεπισκοπή σχεδόν έγινε χόμπι για λίγους εκλεκτούς που με 50 ή 100 χιλιάδες δολάρια αγόραζαν τίτλους είτε στην Αρχιεπισκοπή είτε στο Φανάρι, και σιγά σιγά αποξενώθηκε από το πραγματικό σώμα της που είναι  οι απλοί Ελληνοαμερικανοί που έβλεπαν τις μικρές κοινότητες, τα κυριακάτικα σχολεία να εγκαταλείπονται. Και αντιθέτως να γίνονται σπατάλες να ξοδεύονται για δημόσιες σχέσεις τα χρήματα, δεκάδες εκατομμύρια που έπρεπε να είχαν άλλο προορισμό.

Οι πιστοί έβλεπαν στον ομογενειακό Τύπο τις φωτογραφίες με τις πολυτελείς δεξιώσεις με τα πανάκριβα ταξίδια, τις κουστωδίες  και καταλάβαιναν ότι όλα αυτά γίνονταν μακριά από αυτούς και όχι γι’ αυτούς…

Σταδιακά αφυδατώθηκε και ο ρόλος και ο λόγος της Αρχιεπισκοπής στην προώθηση των θεμάτων που αφορούν τον ελληνισμό στην Ελλάδα, στην Κυπρο, στην Αλβανία, στην Κωνσταντινούπολη. Μοναδικός «μεγάλος» σκοπός ηταν η εξασφάλιση της οικονομικής ενίσχυσης του Οικουμενικού Πατριαρχείου.

Και τελικά ήρθε το μεγάλο σκάνδαλο του ναού του Αγίου Νικολάου στο Ground Zero καθώς εκει που έπρεπε ηδη να δεσπόζει ο ελληνορθόδοξος ναός σύμβολο όχι μονο της Ορθοδοξίας και του Ελληνισμού αλλα για την ιδια  την Αμερική βρίσκεται το απολειφάδι του μισοτελειωμένου ναού καθώς εκατομμύρια  δολάρια χάθηκαν από κακοδιαχείριση.

  • Δυστυχώς το πρώτο δείγμα γραφής που δόθηκε από τον νέο Αρχιεπίσκοπο Αμερικής μονο προβληματισμό προκαλεί. Αν και η θέση του επρεπε να είναι δίπλα στους ταπεινούς, στο ποίμνιο του, ο κ. Ελπιδοφόρος βρέθηκε χθες να φθάνει στον καθεδρικό ναό και να τον  υποδέχεται μια κουστωδία δημοσιογράφων, παραγόντων ή απλών κοσμικών που ειχαν μεταφερθεί από την Ελλάδα, άλλες χώρες και την Κωνσταντινούπολη για ένα πληρωμένο τριήμερο στην Νεα Υόρκη.

Θέλουμε να ελπίζουμε ότι ο νέος  Αρχιεπίσκοπος δεν ήταν αυτος που ζητησε την μεταφορά «κοινού» στην Αμερική. Δεν έχει ανάγκη από κλακαδόρους στην Αθήνα, στην Πόλη ή στους γνωστούς κύκλους της ομογένειας.

Πρέπει να πορευθεί πρωτα απ όλα τον δρόμο της ταπεινότητας και να αναδείξει ένα νέο όραμα για το μέλλον του Ελληνισμού και της Ορθοδοξίας στην Αμερική, να στηριχθεί στους Ομογενείς, να συσπειρώσει και παλι γυρω από την Εκκλησία, από τον πιο ταπεινό Έλληνα εργάτη εως τον πιο σημαντικό -και είναι αρκετοί αυτοί-  ελληνικής καταγωγής επιχειρηματίες, για τον κοινο σκοπό.

Κι ολοι αυτοί πάντως δεν είναι διατεθειμένοι να σκορπούν χρήματα και  δύναμη για την δημιουργία νέας Αυλής, σαν αυτές που οδήγησαν στο χείλος του  γκρεμού την Αρχιεπισκοπή Αμερικής.

Δεν είναι  γνωστό ποιος διέθεσε εκατοντάδες χιλιάδες δολάρια για το «μεταφερόμενο κοινό» στην Νέα Υόρκη.

  • Πάντως θα είχαν μεγαλύτερη αξία, εάν τα έδιναν  για την επαναλειτουργία σχολείων σε πόλεις που έκλεισαν λόγω έλλειψης πόρων, θα έπιαναν περισσότερο τόπο αν τα διέθεταν για να έρθουν  και να τιμήσουν την ενθρόνιση απλοί πιστοί  από κάθε γωνιά  της  Αμερικής, αυτοί που δεν εχουν ούτε 20 ούτε 50 ούτε 100 χιλιάδες να  δωρίσουν για να αποκτήσουν πρόσκληση στις επίσημες δεξιώσεις. Αλλά χωρίς αυτούς δεν υπάρχει Αρχιεπισκοπή Αμερικής. Οσο «κοινό» κι αν κουβαληθεί από την Αθήνα, για ενα τριήμερο στο Μανχάταν, με τα έξοδα πληρωμένα, οσα «μπράβο» κι αν ακούσει από την Αθήνα.

ΥΓ. Ο Αρχιεπίσκοπος Αμερικής κ. Ελπιδοφόρος δεν έχει πια χρόνο να χάσει, η κατάσταση μπορεί σύντομα να είναι μη αναστρέψιμη. Το πως πρέπει να ξεκινήσει είναι γνωστό. Ας ελπίσουμε ότι θα δείξει αταλάντευτη θέληση να προχωρήσει μπροστά για το καλό της Εκκλησίας και του Ελληνισμού.

  • Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΑ τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας ΔΕΝ λογοκρίνει τις γνώμες των συνεργατών της.

Η τελική «εκκρεμότητα» των Μνημονίων: Να φύγουν διχασμός, εξαπάτηση και εξαθλίωση…

Hellasjournal - Newsletter


%d bloggers like this: