Φοβού τους Δαναούς και … «χάντρες» φέροντας: Είναι “εθνική επιτυχία” η απόφαση της Ε.Ε.;

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

«Η βοήθεια είναι καθ’ οδόν»: Νέα συστήματα αντιαεροπορικής άμυνας από τις χώρες του ΝΑΤΟ στο Κίεβο, ανακοίνωσε ο Στόλτενμπεργκ

Ο Στέφανος Κασσελάκης παρουσιάζει, παρουσία Τσίπρα, το ψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ για τις ευρωεκλογές [live]

Ούτε τα προσχήματα δεν κρατά πλέον ο Ορμπαν: Λάβρος κατά της ηγεσίας της ΕΕ* «Εχετε αποτύχει, το καπελάκι σας και δρόμο»

Του ΘΑΝΑΣΗ ΠΑΦΙΛΗ (*)

«Πολύ μεγάλη επιτυχία για τις εθνικές μας θέσεις» χαρακτήρισε ο Αλέξης Τσίπρας την απόφαση της Συνόδου Κορυφής για την Τουρκία. 

Τώρα, όμως, που η αυλαία της Συνόδου Κορυφής έπεσε και οι προβολείς των ΜΜΕ έσβησαν, αξίζει να αναρωτηθούμε για αυτήν τη «μεγάλη εθνική επιτυχία» και τη «στήριξη», που δήθεν παρέχουν στη χώρα μας οι «συμμαχίες» της ΕΕ και του ΝΑΤΟ. Για αρχή ας κάνουμε κι ορισμένες συγκρίσεις, που είναι αναπόφευκτες:

Η ΕΕ, μαζί με τις ΗΠΑ, έχει εξαπολύσει έναν οικονομικό πόλεμο κατά της Ρωσίας, με πολλαπλές και πολυεπίπεδες κυρώσεις, θεωρώντας την υπεύθυνη για την ενσωμάτωση της Κριμαίας και την απόσχιση από την Ουκρανία της περιοχής του Ντονμπάς.

• Δεν θα μπούμε εδώ στη συζήτηση επί της ουσίας, για το αν πράγματι είναι έτσι, όπως τα περιγράφουν τα πράγματα ΗΠΑ-ΕΕ, ωστόσο, «οι παροικούντες την  Ιερουσαλήμ» γνωρίζουν πολύ καλά τι είχε προηγηθεί πριν από αυτά τα γεγονότα, όπως π.χ. ήταν η απροκάλυπτη στήριξη των ΗΠΑ και της ΕΕ σε πολιτικές δυνάμεις, που ανέτρεψαν πραξικοπηματικά τον εκλεγμένο Πρόεδρο της Ουκρανίας, έκαψαν ζωντανούς δεκάδες ανθρώπους στην Οδησσό, κατέστρεψαν σοβιετικά κι αντιφασιστικά μνημεία, στηριγμένες ακόμη και σε απροκάλυπτα φασιστικές δυνάμεις.
• Αλήθεια, όμως, πως γίνεται για την προστασία μιας χώρας, που δεν είναι μέλος της ΕΕ, όπως είναι η Ουκρανία, η ΕΕ να εφαρμόζει κυρώσεις ενάντια σε μια άλλη χώρα (τη Ρωσία) και στην περίπτωση της Κύπρου, μιας χώρας μέλους της ΕΕ, να περιορίζεται σε ευχολόγια και φραστικές διατυπώσεις;

Από την άλλη, έχει σημασία να δει κανείς και τη στάση της άλλης «συμμαχίας», του ΝΑΤΟ.

• Μπορεί η Κύπρος να μην ανήκει – και καλά κάνει – σε αυτήν, ωστόσο, είναι πασίγνωστο πως οι κινήσεις της Τουρκίας στην ΑΟΖ της Κύπρου είναι μόνον η αρχή και θα ακολουθήσει η επιδίωξη της Τουρκίας να προχωρήσει σε ανάλογες απαράδεκτες και προκλητικές ενέργειες στο Καστελόριζο και συνολικά στο Αιγαίο. Τι στάση, λοιπόν κρατά το ΝΑΤΟ απέναντι στην τουρκική προκλητικότητα κατά της Κύπρου και της Ελλάδας;

«Η παρούσα κατάσταση στην Ανατολική Μεσόγειο αναδεικνύει τη σημαντικότητα της υπάρχουσας διαδικασίας υπό τα Ηνωμένα Έθνη για εξεύρεση διευθέτησης για το μέλλον της Κύπρου. Το ΝΑΤΟ υποστηρίζει τις προσπάθειες των Ηνωμένων Εθνών για να βρεθεί μια λύση με διαπραγματεύσεις», δήλωσε εκπρόσωπός του, όταν ρωτήθηκε. Δηλαδή, για άλλη μια φορά, αυτό που είχε ωμά δηλώσει κι αμερικανός πρέσβης στην Αθήνα «βρείτε μόνοι σας».

Σε ποιες συνθήκες γίνεται αυτή η τοποθέτηση;

• Διεξάγεται σε μια στιγμή, όπου η χώρα μας συμμετέχει ενεργά στους επιθετικούς σχεδιασμούς του ΝΑΤΟ, όπως είναι η στρατιωτική περικύκλωση της Ρωσίας με νέες αμερικανονατοϊκές βάσεις και στρατεύματα από τη Βαλτική ως τη Μαύρη θάλασσα και τα λεγόμενα τέσσερα «30άρια» (τριάντα τάγματα δηλαδή, οι τριάντα αεροπορικές μοίρες και τα τριάντα μαχητικά πλοία που θα είναι έτοιμα να αναπτυχθούν οπουδήποτε εντός τριάντα ημερών). Αυτή η ενεργή εμπλοκή της χώρας κοστίζει στο λαό μας κάθε χρόνο πολλά δισεκατομμύρια ευρώ, που δίνονται, όχι για τις ανάγκες της άμυνας της χώρας, αλλά για τις ανάγκες του ΝΑΤΟ.

Ποιο το αποτέλεσμα;

Η PAX NATOϊκάνα το μόνο που θα υπερασπιστεί τελικά είναι το δικαίωμα των ενεργειακών μεγαθηρίων να αντλήσουν και να πουλήσουν τον ενεργειακό πλούτο, κι όχι τα κυριαρχικά δικαιώματα των χωρών, όπως είναι η Ελλάδα, που έχουν γίνει το «οικόπεδο», που έχει πέσει στον «πάγκο» ενός «ανατολίτικου παζαριού», που κάνουν ΗΠΑ-ΝΑΤΟ με την Τουρκία.

• Κοντολογίς, η πραγματικότητα περιγράφτηκε, αλλά όχι στις δηλώσεις του κ. Τσίπρα, που μάλλον μας περνά για ιθαγενείς και προσπαθεί να μας πουλήσει «χάντρες». Περιγράφτηκε εύγλωττα στις δηλώσεις του Υπουργού Άμυνας: «Αν χρειαστεί να κάνουμε κάτι, ας υπολογίζουμε ότι θα είμαστε μόνοι μας»!
• Αβίαστα προκύπτει το ερώτημα: Προς τι τότε οι μεγάλες κουβέντες για τους «ισχυρούς μας σύμμαχους», για «τα ευρωπαϊκά σύνορα», για τη «στρατηγική συμμαχία» με ΗΠΑ και Ισραήλ, όταν ο λαός μας βρίσκεται μόνος του κατάφατσα με τον κίνδυνο μιας αιματηρής εξέλιξης; Σε τι και σε ποιόν χρειάζονται αυτές οι «συμμαχίες»;

Σίγουρα όχι στο λαό! Σίγουρα χρειάζονται στην ολιγαρχία, που κρατά στα χέρια της τα «κλειδιά» της οικονομίας και εξουσίας και προσδοκά μέσα από αυτές τις «συμμαχίες» να αυξήσει τα κέρδη της.

• Δεν μπορεί, λοιπόν, να υπάρξει «εθνική ομοψυχία» με εκείνους που υπονομεύουν τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας, την ίδια τη ζωή και το μέλλον του λαού για τα κέρδη τους και για τα συμφέροντα των «συμμάχων» αμερικάνων και ευρωπαίων ιμπεριαλιστών.

Τώρα ισχυρό ΚΚΕ, για να δημιουργηθούν προϋποθέσεις, ώστε η χώρα θα βγει απ’ αυτόν τον καταστροφικό ευρωατλαντικό μονόδρομο, που έχει «στρώσει» εκείνος ο δρόμος, που στηρίζει την  ανάπτυξη στην κερδοφορία μιας χούφτας εκμεταλλευτών.

(*) Ο Θανάσης Παφίλης είναι κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΚΚΕ και υποψήφιος βουλευτής Βορείου Τομέα Αθηνών

• Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες των συνεργατών της.

Στη… Μύκονο η νέα συμφωνία τύπου Πρεσπών; Ποιος θα γίνει Σημίτης; Αλέξης ή Κυριάκος;