Επτά δολοφονίες, αλλεπάλληλες εκτελέσεις, βαλίτσες, σχοινιά: Το μελανό στίγμα της Κύπρου
Στιγμιότυπο, από τη στιγμή της ανεύρεσης της 6χρονης Σιέρας. Φωτογραφία: Brasal Marine Services
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Ένας κύκλος ξεκίνησε λίγο πριν το Πάσχα κι έκλεισε (;) λίγο πριν του Αγίου Πνεύματος, το τρίτο πρόσωπο δηλαδή της Αγίας Τριάδας, το οποίο πορεύεται εκ του Πατρός.
Λίγο πριν το Σάββατο των ψυχών, όπου σε όλες τις εκκλησίες τελούνται μνημόσυνα, ενώ οι συγγενείς συνηθίζεται να προσφέρουν κόλλυβα ως ένδειξη συμβολισμού.. σαν το σπόρο που πέφτει στη γη και ξαναφυτρώνει…
- Mόνο που ακόμα κι αν αυτός ο σπόρος ξαναφυτρώσει, οι επτά δολοφονίες των πέντε γυναικών και των δύο ανήλικων κοριτσιών, όπως και οι αλλεπάλληλες εκτελέσεις θα είναι ένα από τα πιο μελανά στίγματα της κυπριακής κοινωνίας… Θα είναι πάντα το σημείο «μηδέν», του βάλτου, του πάτου, με το κεφάλι προς το κάτω και όχι προς τα πάνω, αυτού που όσο και να θες, δεν μπορείς να ξεφύγεις..
Τα «σχοινιά της φρίκης», άρχισαν να φαίνονται, με το πτώμα της Μαρί Ρόουζ από τις Φιλιππίνες, όπου λόγω της πολυομβρίας, «ξέβρασε» τυχαία από το φρεάτιο του Μιτσερού, της Κύπρου. Τη Μαρί Ρόουζ, προσωπικά τη θυμάμαι, όταν κυοφορούσε την Σιέρα…
Ο σύζυγος της, την είχε εγκαταλείψει και στη χώρα της έχει άλλα δύο παιδιά. Μετανάστευσε για ένα καλύτερο αύριο, όπως ακριβώς πια κάνει, ο περισσότερος κόσμος, αφού ο πλανήτης είναι ένας κι όλοι χωράμε σ’ αυτόν, όσο «διαφορετικοί» κι αν νομίζουμε πως φαινόμαστε ή είμαστε, μεταξύ μας..
- Η Μαρί Ροουζ, δούλευε πολύ κι έντιμα. Ο κόμπος δέθηκε, κι η αυλαία, τουλάχιστον δείχνει πως έπεσε με την κόρη της Μαρί Ρόουζ, την 6χρονη Σιέρα. Το κορίτσι, όπου βρέθηκε δεμένο, μέσα σε ένα σεντόνι, πεταγμένο στη λίμνη Μεμί, στην «παραμυθένια» λίμνη.. Για την Σιέρα, οι ελπίδες είχαν εξασθενίσει, αφού ο δολοφόνος, προσπάθησε να παραπλανήσει…
Μόνο που ο άξιος αρχηγός, Mάρκος Τράγκολας, ο άλλος άνθρωπος που ζει ανάμεσα μας, ο άνθρωπος που δεν εγκατέλειψε ούτε και για μια στιγμή τις προσπάθειες του, ζήτησε για άλλη μια φορά, τον δολοφόνο στη σκηνή.. Ψυχρά υπέδειξε το σημείο, όπου μετά από μία ώρα σχεδόν, βρέθηκε το κοριτσάκι..
Ο δύτης Πάμπος Ομήρου, φώναξε στον προϊστάμενο του, Έντουαρτ, να ανάψει ένα κερί..
- Άναψε ένα κερί..
- Θα ανάψω Πάμπο μου, γιατί;
- Για το μωρό. Βαστώ το στην αγκαλιά μου. Βαστώ το λαλώ σου.
Μέσα από συνέντευξη του, ο διευθυντής της Πυροσβεστικής Κύπρου, Μάρκος Τράγκολας, στην εκπομπή «Για την Ελλάδα» της Έρτ και στον δημοσιογράφο Σπύρο Χαριτάτο αποκάλυψε:
- «Και των επτά θυμάτων οι ψυχές τους, έχουν ταξιδέψει προς τον παράδεισο. Τον πιο πάνω διάλογο, αυτή τη συνομιλία την έχουμε ακούσει τέσσερις φορές. Οι δύτες ανέσυραν και τις τέσσερις σωρούς με τον ίδιο τρόπο, κάτω από πολύ δύσκολες ομολογουμένως συνθήκες και ιδιαίτερα η κατάδυση στη λίμνη Μεμί, παρόλο που δεν επηρεαζόταν ο δύτης, εμείς που ήμασταν ήμασταν στην ξηρά, η ανάσυρση έγινε εν μέσω ισχυρής βροχής και καταιγίδας, Η πιο πάνω συνομιλία, όμως επρόκειτο για ένα παιδί και υπήρχαν και κάποιες ανησυχίες εκ μέρους μας, για την ανεύρεση της σωρού…»
Μία καταιγίδα, που μάλλον προσπάθησε να ξεπλύνει μια ολόκληρη κοινωνία, που στο σώμα της, είναι η λάσπη του φρεατίου του Μιτσερού, του πηγαδιού της Ορούντας, της «Κόκκινης Λίμνης» και της λίμνης, Μεμί στο χωριό Ξυλιάτου… Σημάδια 58 ημερών, που «εμφανίστηκαν» τυχαία μετά από δύο και κάτι χρόνια…
Την Πέμπτη πραγματοποιήθηκε η πρώτη κηδεία, των θυμάτων του δολοφόνου, της Λιβίας και της κόρης της Έλενας.. Ο Μάρκος Τράγκολας, όπως και όλη του η ομάδα βρέθηκαν εκεί, όπως και ο Νικόλας Παπαδόπουλος μαζί με τη σύζυγο του Γιώτα Παπαδοπούλου. Να αναφέρουμε, για άλλη μια φορά, πως η Γιώτα Παπαδοπούλου, είναι η γυναίκα που βοήθησε για την οικονομική ενίσχυση της Λιβίας, μέσα από διάφορες δράσεις της, αλλά και μία από τις λίγες που την έψαξαν αμέσως μετά την πληροφόρηση, της εξαφάνισης της… Όμως τόσο η Γιώτα Παπαδοπούλου, όσο και η δημοσιογράφος Γωγώ Αλεξανδρινού, που προσπάθησε να βρει τη Λιβία τόσο μέσα από την τότε εκπομπή της, «Μεσημέρι και κάτι» που προβαλλόταν μέσα από το Σίγμα, όσο και η ίδια προσωπικά, είχαν ενημερωθεί από τις αστυνομικές αρχές ότι η Λιβία και η Έλενα, το «έσκασαν» για τα κατεχόμενα…
- Φαίνεται πως η αστυνομία της Κύπρου, δεν γνώριζε μέχρι προσφάτως ότι η «Κόκκινη λίμνη» ανήκει στην ελεύθερη περιοχή του νησιού και όχι στην κατεχόμενη… Μόνο, που αν η Λιβία και η Έλενα, είναι όντως τα πρώτα θύματα του, δολοφόνου, σύμφωνα με τη μέχρι τώρα μαρτυρία του και η αστυνομία δεν ήταν τόσο «αγεωγράφητη» ίσως και να μην μετρούσαμε άλλα θύματα ή να μην μετρήσουμε άλλα…
Στην κηδεία, των δύο γυναικών, είδαμε μάλιστα και για πρώτη φορά, τον σύζυγο της Λιβίας και πατέρα της μικρής Έλενας, αφού πρώτα ενημερωθήκαμε για την ύπαρξη του, από το κεντρικό δελτίο ειδήσεων του ΡΙΚ, δια μέσω του δικηγόρου του.. Και ρωτώ.. Αυτός ο κύριος, που ήταν τόσα χρόνια; Είχε ενδιαφέρει καθόλου για το παιδί του, τόσο πριν όσο και μετά την εξαφάνιση του; Ή μοναχά όταν η συμφορά συμφέρει;
Τελικά, ίσως και να έχουν δίκιο, πως ο άνθρωπος είναι το μεγαλύτερο κτήνος… δε μπορεί να μοιάσει στο τέρας αλλά εύκολα μπορεί και να το «ξεπεράσει»… Αυτό απεδήχθηκε, όχι μόνο από το αρρωστημένο μυαλό του δολοφόνου αλλά κι από τη νοσηρότητα των εκτελεστών… δηλαδή, μιας κοινωνίας ολόκληρης, που έπρεπε πρώτα να δολοφονηθούν δυο παιδιά και πέντε γυναίκες, για να στρέψουμε τόσο το βλέμμα μας, προς την «ύπαρξη» τους αλλά και να ζητήσουμε συγνώμη… μόνο που η συγνώμη μας, θα είναι διαρκείας, εύκολα ξεχνάμε, μέχρι το επόμενο θύμα…
Συγνώμη, αλλά σύντομα θα σας έχουμε ξεχάσει!
- Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες κανενός.
Πατέρα μεγάλωσα… Γύρνα να δεις μια αγκαλιά για χάρη σου που άνοιξα, γαλήνεψε η θάλασσα