«Ένα πουλάκι, που έγινε μύθος»: Μανέ Γκαρίντσα, ο βραζιλιάνος άσσος{video}

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Πέθανε ο θρύλος του ιταλικού ποδοσφαίρου, Τότο Σκιλάτσι σε ηλικία 59 ετών: Ο ήρωας των Ιταλών στο παγκόσμιο κύπελλο του 1990, έχασε τη μάχη με τον καρκίνο

Σάλος στη Γερμανία: Ο πρώην διεθνής ποδοσφαιριστής Μεσούτ Έζιλ, κουμπάρος του Ερντογάν, προκαλεί θύελλα αντιδράσεων με ανάρτηση εναντίον του Ισραήλ

Επικρίνει την γερμανική δημόσια τηλεόραση ο διεθνής ποδοσφαιριστής Τζόσουα Κίμιχ: Για δημοσκόπηση για το αν θα έπρεπε να παίζουν περισσότεροι λευκοί στην Εθνική Γερμανίας

Στις 28 Οκτωβρίου 1933, η Μαρία Καρολίνα Ντος Σάντος φέρνει στον κόσμο ένα αδύνατο αγοράκι, που λίγα χρόνια αργότερα «έβγαλε στον δρόμο» εκατομμύρια ανθρώπους.

Ο μικρός Μανουέλ Φρανσίσκο, γεννήθηκε με μυοσκελετικά προβλήματα στα κάτω άκρα και ειδικότερα στο ύψος των γονάτων. Αποτέλεσμα αυτής της δυσμορφίας, ήταν, πως το δεξί του πόδι ήταν στραμμένο προς τα μέσα και το αριστερό στραμμένο προς τα έξω.

Εκείνη την εποχή, στην περιοχή Πάου Γκράντε του Ρίο Ντε Τζανέϊρο, η φτώχεια ήταν συνυφασμένη με την συντριπτική πλειοψηφία των Βραζιλιάνων. Από τον κανόνα, δεν θα μπορούσε να ξεφύγει ούτε ο πατέρας του μικρού Μανουέλ.

• Περιστασιακός εργάτης, ο Αμάρο Ντος Σάντος, είναι αλκοολικός, εθισμένος στο ποτό Cachaça, απόσταγμα από ζυμωμένο χυμό ζαχαροκάλαμου και από τα δημοφιλέστερα αλκοολούχα στην χώρα της σάμπας.

Οι συνθήκες διαβίωσης ή ακριβέστερα επιβίωσης, είναι εξαιρετικά δυσμενείς. Και ο μικρός Μανουέλ, μεγαλώνει όπως όλα τα παιδιά της ηλικίας του στην γειτονιά. Με την μόνη διαφορά, πως είναι πιό κοντός και πιό αδύνατος από τους συνομηλίκους του. Σε τέτοιον βαθμό, που η αδελφή του, Ρόζα, θα τον «βαφτίσει» σε ηλικία τεσσάρων ετών, Γκαρίντσα, εμπνεόμενη από ένα μικρό καφέ πουλί που ευδοκιμεί στο βορειοανατολικό τμήμα της αχανούς χώρας.

• Κάπως έτσι, γεννήθηκε ένας από τους θρύλους της Βραζιλίας, ο καλύτερος ντριμπλέρ που έπαιξε ποτέ με την «στρογγυλή θεά», ο περίφημος, Μανέ (σ.σ. συντομογραφία του Μανουέλ) Γκαρίντσα…

Ο μικρός Μανέ έβρισκε στο ποδόσφαιρο την χαρά που του στερούσε η ζωή. Μιμούμενος τον πατέρα του, ακόμη και από την τρυφερή ηλικία των πέντε ετών, ο Γκαρίντσα, έχει τις πρώτες εμπειρίες με το αλκοόλ. Μία σχέση που θα αποδειχθεί αδιάρρηκτη, καταλυτική και εντέλει μοιραία.

• Αφού «πάτησε» στα 20 χρόνια της ζωής του, ο Γκαρίντσα υπέγραψε στην Μποταφόγκο, έναν από τους σημαντικότερους συλλόγους της Βραζιλίας. Εμεινε εκεί μέχρι το 1965 και σε 238 αγώνες, σημείωσε 84 γκολ.

Αυτή ήταν επί της ουσίας και η καριέρα του, καθώς ακολούθησαν με αντιστρόφως ανάλογα στατιστικά, οι μεταγραφές σε Κορίνθιανς, Ατλέτικο Ζούνιορ, Φλαμένγκο και Ολάρια, με την φανέλα της οποίας «κρέμασε» τα παπούτσια του σε ηλικία 40 ετών.

Ηταν η εποχή που μία από τις οκτώ (!) κόρες του, η Εντενίρ έφερε στον κόσμο την μικρή Αλεξάνδρα. Νωρίτερα, το όνομα του Γκαρίντσα είχε «παίξει δυνατά» στην Ευρώπη, με τις Γιουβέντους, Μίλαν, Ρεάλ Μαδρίτης και Ιντερ να ενδιαφέρονται για την απόκτηση του, σε μία μεταγραφή που δεν έγινε ποτέ. Εκείνη η… ρημάδα, η… αναθεματισμένη άρρηκτη σχέση με το αλκοόλ, ήταν αυτή που του στέρησε το μεγάλο ταξίδι…

Εξαιρετικής ευφυϊας ποδοσφαιριστής, ο Γκαρίντσα, κατάφερε να μετατρέψει το ανατομικό πρόβλημα του, σε πλεονέκτημα. Απρόβλεπτος με την μπάλα στα πόδια, σπανίως έκανε την ίδια ντρίμπλα. Μπορούσε να γίνει επικίνδυνος από το τίποτε. Εκεί που κανείς δεν μπορούσε να εκτιμήσει ότι θα γίνει φάση, ο Γκαρίντσα την έφτιαχνε.

• Εντυπωσιακή ταχύτητα και διορατικότητα, ήταν ακόμη δύο από τα στοιχεία που τον καθιστούσαν μοναδικό.
• Οπως έχουν επιβεβαιώσε με τα λόγια τους, οι περισσότεροι των αντιπάλων του.

Η δυσμορφία στα κάτω άκρα, ήτα ενοχλητική μόνο για τους… άλλους. Ο Μανέ έκανε την μπάλα ότι ήθελε, «είχε και τα δύο πόδια» και ήταν ασυναγώνιστος στις εκτελέσεις με «στημένη» την «στρογγυλή θεά». Διόλου τυχαία δεν είναι τα τέσσερα γκολ που έχει σημειώσει με απ΄ ευθείας εκτέλεση από το σημείο του κόρνερ!

Ο Γκαρίντσα μεγαλούργησε με την εθνική ομάδα της Βραζιλίας. Από το 1955 μέχρι το 1966, φόρεσε την φανέλα της «σελεσάο» 50 φορές, πέτυχε 12 γκολ και γνώρισε την ήττα μόλις μία φορά!

• Ηταν στο Μουντιάλ του 1966 στην Αγγλία, όταν -χωρίς τον Πελέ- η Βραζιλία έχασε από την Ουγγαρία με 3-1, στον τελευταίο αγώνα του Γκαρίντσα με την εθνική.

Ακόμη μία απόδειξη της απίστευτης ποιότητας που είχαν οι δύο κορυφαίοι άσοι του παρελθόντος, είναι το γεγονός ότι όποτε έπαιξαν μαζί στην 11αδα, η Βραζιλία δεν έχασε ποτέ! Κατέκτησαν, άλλωστε, τα Μουντιάλ του 1958 και του 1962, αφήνοντας άφωνο με τα… πεπραγμένα τους την παγκόσμια ποδοσφαιρική κοινότητα.

• «Ο Γκαρίντσα ήταν εκπληκτικός. Ενας από τους καλύτερους όλων των εποχών. Κανείς δεν μπορούσε να κάνει αυτά που έκανε με την μπάλα. Εάν δεν υπήρχε ο Γκαρίντσα, δεν θα ήμουν τρεις φορές παγκόσμιος πρωταθλητής», δήλωσε για τον συμπατριώτη του, ο θρυλικός, Πελέ.

Ο Μανέ είναι ο πρώτος παίκτης στην ποδοσφαιρική Ιστορία, που την ίδια χρονιά -το 1962-, κατέκτησε το Μουντιάλ, αναδείχθηκε πρώτος σκόρερ στην κορυφαία διοργάνωση (σ.σ. με τέσσερα γκολ) και παρέλαβε την «χρυσή μπάλα» της FIFA.

Οσο επιτυχημένη ήταν η ποδοσφαιρική του ζωή, τόσο καταστροφική ήταν σε προσωπικό επίπεδο. Η μοιραία σχέση με το αλκοόλ, δεν τον άφησε να δημιουργήσει εκτός αγωνιστικών χώρων. Σε ηλικία 19 ετών, παντρεύεται την εργάτρια, Ναϊρ Μαρκές, με την οποία μέχρι το 1965 -οπότε και χώρισαν- απέκτησαν οκτώ (!) κόρες… Ο Γκαρίντσα δεν ήταν ποτέ καλός σύζυγος, ενώ προσπαθούσε να είναι καλός πατέρας.

• Ομως τα βιώματα και η καταραμένη άρρηκτη σχέση, δεν τον άφησαν. Χωρίς αυτό να αποτελεί δικαιολογία, δεδομένου πως σε στιγμές νηφαλιότητας, το ομολογούσε και το αναγνώριζε… Οπως και τις φήμες που τον ήθελαν να έχει 14 (!) παιδιά…

Λίγο μετά το διαζύγιο, ο Γκαρίντσα γνωρίζει την διάσημη τραγουδίστρια της σάμπας, Ελζα Σοάρες. Οι δύο νέοι ερωτεύονται τρελά και κάνουν όνειρα. Οπως εξομολογήθηκε αργότερα, η περίφημη καλλιτέχνις, ο Μανέ είχε κάνει μεγάλη προσπάθεια να απεξαρτηθεί από το αλκοόλ, καθώς του είχε υποσχεθεί, πως σε μία τέτοια περίπτωση, θα του «χάριζε» ένα αγόρι, που τόσο του έλειπε. Και προς στιγμήν τα κατάφερε, αφού έμεινε «καθαρός» για αρκετούς μήνες.

Ηταν το διάστημα, στο οποίο η -82χρονη, σήμερα- Σοάρες έκανε πράξη την υπόσχεση της, φέρνοντας στον κόσμο τον «καρπό του έρωτα τους», Μανουέλ τζούνιορ.

• Η Σοάρες, που το 1999 ανακυρύχθηκε από το BBC «Βραζιλιάνα τραγουδίστρια του αιώνα», ήταν βαθιά ερωτευμένη με τον Μανέ. Ηταν ο άνθρωπος που ήθελε να τον βοηθήσει να θεραπεύσει το πρόβλημα στα γόνατα.

Ομως ο Γκαρίντσα δεν ήθελε, το απέφευγε. Ηταν ο άνθρωπος που ήθελε να τον απεγκλωβίσει απ΄ αυτήν την καταραμένη εξάρτηση. Τον αγαπούσε τόσο πολύ, ώστε τον συγχώρεσε ακόμη και όταν προκάλεσε τον θάνατο της μητέρας της, το 1969. Αθελα του, βέβαια, απολύτως υπεύθυνος όμως, για το αυτοκινητικό δυστύχημα, καθώς οδηγούσε για ακόμη μία φορά, υπό την επήρρεια αλκοόλ.

• Η περίφημη τραγουδίστρια… άντεξε τελικά μέχρι το 1977, όταν αποφάσισε να ζητήσει διαζύγιο. Ηταν η εποχή που ο Γκαρίντσα άρχισε να γίνεται αφόρητα βίαιος. Είχαν προηγηθεί μικρότερης έντασης περιστατικά, όμως ο ξυλοδαρμός της Σοάρες, ήταν η «σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι»…

Κάπου εκεί, άρχισε η αντίστροφη μέτρηση για τον Γκαρίντσα. Η Σοάρες ήταν το… αποκούμπι του, ο άνθρωπος του. Και όταν την έχασε, έχασε τα πάντα. Οι νοσηλείες σε κλινικές έγιναν συχνότερες και το 1982 μπήκε στο νοσοκομείο, οκτώ (!) φορές.

• Στις 20 Ιανουαρίου 1983, ο Γκαρίντσα αφήνει την τελευταία του πνοή, πριν συμπληρώσει 50 χρόνια ζωής. Οσοι τον είδαν τις τελευταίες ημέρες, μιλούσαν για ένα ράκος, ψυχολογικό και σωματικό. Κίρρωση του ήπατος η αιτία θανάτου σύμφωνα με τους θεράποντες ιατρούς.

Στην κηδεία του, οι εικόνες που κατέγραψαν οι κάμερες της εποχής, είναι συγκλονιστικές. Χωρίς κανένα ίχνος υπερβολής, εκατομμύρια Βραζιλιάνοι, ακολούθησαν την πομπή που διέσχισε το Ρίο Ντε Τζανέϊρο, από το «Μαρακάνα» μέχρι το Πάου Γκράντε.

• Οι περισσότεροι προσπαθούσαν, έστω και ν΄ αγγίξουν το φέρετρο. Και όσοι δεν τα κατάφερναν, επιχειρούσαν να ακουμπήσουν αυτούς που είχαν την τύχη να το μεταφέρουν! Οι υπόλοιποι, έγραφαν στους τοίχους «Γκαρίντσα, σ΄ ευχαριστούμε που έζησες»! Στην μνήμη του Γκαρίντσα, το εθνικό στάδιο της Μπραζίλια, φέρει το όνομα του.

Ομως, όλη η ουσία της ζωής του -με εξαίρεση αυτήν την άρρηκτη και μοιραία σχέση- αποτυπώνεται με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, στην επιτύμβια στήλη:

«Εδώ, αναπαύεται εν ειρήνη, αυτός που ήταν η χαρά του λαού. Μανέ Γκαρίντσα»…

ΑΠΕ-ΜΠΕ

‘Ετοιμος για το Γουίμπλεντον o Φέντερερ: Τα ρεκόρ και επιτεύγματα του «βασιλιά»{gallery}