Όσες αερομαχίες έγιναν όλο το 2018 τόσες έχουν γίνει σε 5 μήνες: Κίνδυνος ατυχήματος…
File Photo: Εικονικές εμπλοκές έγιναν εντός του Εθνικού Εναέριου Χώρου. πηγή: Πολεμική Αεροπορία
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Το γεγονός πως στο επίπεδο των αερομαχιών φτάσαμε ούτε στα μισά της χρονιάς, ν’ αγγίζει τον αριθμό του συνόλου για το 2018, σίγουρα δεν αφήνει σε καμία περίπτωση αδιάφορους τους Επιτελείς του Γενικού Επιτελείου Εθνικής Άμυνας, αλλά και της Πολεμικής Αεροπορίας.
- Η χρονιά που πέρασε, έκλεισε με 128 αερομαχίες και από τον Ιανουάριο του 2019 μέχρι και τώρα, ήδη φτάσαμε τις 123. Πόσο θα τραβηχτεί αυτή η λεπτή κόκκινη γραμμή κανείς δεν θ’ απαντήσει με βεβαιότητα καθώς η περίπτωση του ατυχήματος και μιας σειράς εξελίξεων στη συνέχεια πάντα εγκυμονεί πολλούς κινδύνους.
Ξέρουν πολύ καλά στο Ελληνικό πεντάγωνο τι σημαίνει η πιθανή πτώση ενός αεροσκάφους. Το έχουν ζήσει σε διαφορετικές στιγμές τα τελευταία χρόνια και πάντα καταλήγουν στον ίδιο παρανομαστή: εκείνον της ευκαιρίας από την πλευρά της Τουρκίας, διεκδικήσεων στο Αιγαίο για την έρευνα και διάσωση- κάτι που εδώ και χρόνια προσπαθεί να πετύχει ανεπιτυχώς-, σπασμωδικές επικίνδυνες κινήσεις κατά την εξέλιξη μιας τέτοιας επιχείρησης και στη συνέχεια μια κλιμακούμενη ένταση.
- Προκαλούν στις ψύχραιμες αντιδράσεις των Ελλήνων ιπταμένων οι Τούρκοι
Λίγες ημέρες πριν, η Πολεμική Αεροπορία απογείωσε μετά από καιρό μεγάλο αριθμό αεροσκαφών (30 στο σύνολό τους) που πραγματικά καθήλωσαν κάθε ενέργεια και περαιτέρω σκέψη για «εναέρια τσαλίμια» των Τούρκων πιλότων, οι οποίοι προηγουμένως είχαν επιδοθεί σε πολύ επικίνδυνους ελιγμούς.
- Σύμφωνα με πληροφορίες, ένας εκ των επικίνδυνων ελιγμών ήταν η «διασταύρωση» σε πολύ κοντινή απόσταση ενός Τουρκικού με Ελληνικό F-16, ύστερα από κατακόρυφη άνοδο του Τουρκικού μαχητικού από χαμηλό ύψος στα 10.000 περίπου πόδια και παρά το γεγονός πως οι πάγιες εντολές που αφορούν τους Έλληνες ιπταμένους είναι να διατηρούν αποστάσεις ασφαλείας.
Σ’ αυτή την περίπτωση και γι’ ακόμη μια φορά, υπήρξε μια ξεκάθαρη πρόκληση από την πλευρά του πιλότου της γειτονικής χώρας, μια πρόκληση που αποκρυπτογραφείται ποικιλοτρόπως.
- Μπορεί να είχε πάρει αυτές τις εντολές με ότι αυτό σημαίνει, μπορεί η απειρία του να τον έκανε να φτάσει σε μια τόσο λανθασμένη ενέργεια, μπορεί να ήταν από τους έμπειρους ιπταμένους, τους «παλιούς» και να ήθελε να προκαλέσει σε εμπλοκή τον Έλληνα συνάδελφό του, ίσως ακόμα να θέλει από μόνος του να δώσει διαπιστευτήρια στους ανωτέρους του. Επιπλέον την ημέρα εκείνη πιθανό να συνέβαινε κάτι στο εσωτερικό της χώρας του (όπως π.χ. νέες συλλήψεις αεροπόρων). Πολλά είναι τα μπορεί. Όμως το γεγονός πως έχουμε περάσει σε μια περίοδο έντονων αερομαχιών, αυτό είναι ένα δείγμα. Ένα δείγμα που έρχεται από τα παλιά που πολλές φορές τα αεροσκάφη και οι πιλότοι επιφυλακής δεν σταματούσαν ν’ απογειώνονται.
Η μόνη λύση που επιδιώκεται από την πλευρά της Πολεμικής Αεροπορίας είναι πρώτον η ψυχραιμία και η ασφάλεια και δεύτερον πάντα να υπάρχει η τελευταία προσγείωση για τους δικούς μας ιπταμένους. Αυτό δεν αλλάζει κι έχει ακουστεί από τα πλέον ανώτατα χείλη εδώ και πολύ καιρό.
- Επιπλέον ανώτατο στέλεχος της Πολεμικής Αεροπορίας σημείωνε πως πλέον όταν έχει απογειωθεί το ζευγάρι του scramble, στο σύστημα ενδοεπικοινωνίας τονίζεται προς τους ιπταμένους το πόσο κι αν δείχνουν επικίνδυνοι οι Τούρκοι ιπτάμενοι ώστε από νωρίς να έχουν γνώση για τους αντιπάλους τους μέχρι ν’ αποκτήσουν οπτική επαφή.
Επίσης όπως λένε οι ίδιες πηγές, έχει περάσει πλέον αρκετός καιρός από το πραξικόπημα και οι νέοι ιπτάμενοι της Τουρκίας, με την καθημερινή τριβή που έχουν με το αεροσκάφος, παύουν να είναι «πρωτάρηδες», αποκτούν μέρα με τη μέρα εμπειρία κι αυτό φαίνεται μέσα από τις κινήσεις που κάνουν, από το ύψος που πετούν το οποίο έχει κατέβει αισθητά σε σχέση με τους προηγούμενους μήνες.
Τέλος ένα ακόμη στοιχείο που δείχνει το χτίσιμο της τουρκικής πολεμικής αεροπορίας είναι πως στις καθημερινές παραβιάσεις που κάνουν, πάντα έχουν και διθέσια F-16, γεγονός που αναδεικνύει ότι συνεχίζουν να εκπαιδεύουν ακόμη μια σειρά ιπταμένων στο Αιγαίο κάτω από ρεαλιστικές συνθήκες με πραγματικές αερομαχίες.
Ο υβριδικός πόλεμος του «Θαλασσόλυκου»: Η αντιμετώπιση της τουρκικής προκλητικότητας