Όλοι μιλούν για «αλλαγή»: Το πάλαι ποτέ σύνθημα και οι μνηστήρες ενός διάτρητου συστήματος

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Η Νέα Δημοκρατία για τα 26 χρόνια από τον θάνατο του Κωνσταντίνου Καραμανλή: Σφράγισε την επιστροφή στη Δημοκρατία, ενέταξε τη χώρα στην ευρωπαϊκή οικογένεια

Στη Βαρβάκειο ο Ανδρουλάκης με τον Χάρη Δούκα: Στις ευρωεκλογές κρίνεται η κυβερνητική αλαζονεία, που περιφρονεί τα πραγματικά προβλήματα των πολιτών

Κασσελάκης για ευρωεκλογές: Η 9η Ιουνίου θα σημάνει το τέλος της αποσταθεροποίησης και την αρχή της μεγάλης ανατροπής

ΤΗΣ ΚΑΤΕΡΙΝΑΣ ΚΥΡΙΤΣΗ

Βρισκόμαστε σε μία από τις πλέον κρίσιμες χρονικές στιγμές της μεταπολίτευσης. Όπου, μετά από δέκα χρόνια ύφεσης, το διακύβευμα είναι μεγάλο: ποιος θα είναι εκείνος που θα οδηγήσει την χώρα στην ανάπτυξη μετά από μία δεκαετία κρίσης και εξαθλίωσης των πολιτών.

Ανάπτυξη όχι μόνο οικονομική, αλλά και κοινωνική, όπου η εκάστοτε κυβέρνηση οφείλει να διορθώσει δεκάδες αδικίες που έχουν υποστεί και εξακολουθούν να υφίστανται τα μεσαία και χαμηλότερα στρώματα.

• Το στοίχημα της εξουσίας αυξάνεται από μέρα σε μέρα. Δεν οδεύουμε απλώς προς τις ευρωεκλογές. Η αντιπαράθεση και ο πολιτικός διάλογος λοξοδρομούν προς τις επόμενες -εθνικές- κάλπες, οι οποίες, σύμφωνα με τις συνεχείς διαβεβαιώσεις της κυβέρνησης, θα προκηρυχθούν το φθινόπωρο.

Όσο για τις προεκλογικές δεσμεύσεις δίνουν και παίρνουν. Έχουν αφετηρία, εκτιμούμε, στα μόνιμα μέτρα που νομοθέτησε πριν λίγες ημέρες η κυβέρνηση. Μέτρα που ομολογουμένως, αν και δεν συνιστούν την απόλυτη λύση, θα προσφέρουν μια κάποια ελάφρυνση στους πολίτες. Υπήρξαν δε εφαλτήριο για ένα γαϊτανάκι «θα» και υποσχέσεων για όλες τις παρατάξεις με στόχο φυσικά τον πολίτη και την ποιότητα ζωής του.

Όπως το θέτει η κυβέρνηση σε όλους τους τόνους και με κάθε ευκαιρία, η νίκη» του λαού επί των ελίτ σε μία Ελλάδα, όπου δεν θα υποφέρουν οι πολλοί για να καλοπερνούν οι λίγοι… Μία σημαντική αλλαγή, εάν γίνει πράξη, μετά από πολλά χρόνια επιβάρυνσης και ταλαιπωρίας της μεγάλης μάζας των πολιτών.

• Ας μιλήσουμε όμως λίγο για την αλλαγή. Το πάλαι ποτέ σύνθημα και εξόχως ισχυρό αίτημα της δεκαετίας του 1980, που υιοθέτησε ο αείμνηστος ιδρυτής του ΠΑΣΟΚ, Ανδρέας Παπανδρέου, υπήρξε πράγματι γροθιά στις ελλείψεις και τις παθογένειες της τότε ελληνικής κοινωνίας. Ο Παπανδρέου είχε επιτύχει τότε ρηξικέλευθες τομές σε συνταγματικό, κοινωνικό και οικονομικό επίπεδο θέτοντας τις βάσεις για την Ελλάδα του σήμερα -με τα θετικά, αλλά και τα πολλά αρνητικά της. Ήταν όμως κατά κοινή παραδοχή μία περίοδος κοινωνικής και οικονομικής άνθησης της χώρας.

Σαράντα σχεδόν χρόνια μετά, οι ανισότητες επανήλθαν στην επιφάνεια, πιο έντονες από ποτέ άλλοτε στην μεταπολίτευση, και μάλιστα σε ένα περιβάλλον μακράν πιο σύνθετο με περισσότερους περιορισμούς και ακόμα περισσότερους «επιτηρητές».

Το αίτημα για αλλαγή παραμένει. Όπως και οι διεκδικητές της. Νέα Δημοκρατία, ΚΙΝΑΛ, ΑΝΕΛ, Ένωση Κεντρώων, ακόμα και το -πάντα ουδέτερο στις ψηφοφορίες της Ολομέλειας- ΚΚΕ ερίζουν για την «αλλαγή» και την ιδιοποίησή της.

• Και όλα αυτά σε μία εξαιρετικά τεταμένη προεκλογική περίοδο, όπου κάθε μέρα μία νέα σύγκρουση κλέβει το φως της δημοσιότητας. Είτε πρόκειται για την Συμφωνία των Πρεσπών, είτε για το σκάνδαλο Novartis, ή την ψήφιση της 13ης σύνταξης, των 120 δόσεων και του ΦΠΑ. Με αποκορύφωμα δε την σφοδρή αντιπαράθεση κυβέρνησης και μείζονος αντιπολίτευσης στην Βουλή κατά την συζήτηση για την ψήφο εμπιστοσύνης.

Μέσα σε αυτό το κλίμα η 26η Μαΐου ανάγεται σε κάτι παρόμοιο με την… Δευτέρα Παρουσία για τον ΣΥΡΙΖΑ και την ανάσταση για όλους τους υπόλοιπους…

Κατά τα λεγόμενά τους, τα κόμματα της αντιπολίτευσης βρίσκονται δίπλα στους αδύναμους, μάχονται για τον εργαζόμενο, τον ανάπηρο, τον μαθητή, τον ασθενή. Για τα εθνικά δίκαια, την οικονομία και την ανάκαμψη… Κάποιοι επιστρατεύουν ακόμα και φαντάσματα του παρελθόντος. Τα περισσότερα εκ των οποίων, είμαστε σίγουροι ότι, εάν ήταν στο χέρι του, ο Έλληνας πολίτης θα προτιμούσε να αφαιρέσει από την μνήμη του.

• Αλλαγή παντού, σε κάθε σύνθημα, σε κάθε προεκλογικό τηλεοπτικό σποτ. Κάθε κόμμα με τον δικό του τρόπο… Ο κ. Μητσοτάκης, για παράδειγμα, εάν ψηφιστεί, θα είναι πρωθυπουργός για όλους τους Έλληνες, οι ΑΝΕΛ εξακολουθούν να πιστεύουν ότι θα είναι… «ρυθμιστές» του αποτελέσματος. Όσο για την κυρία Γεννηματά έχει δώσει ρεσιτάλ… πολιτικής «αθωότητας». Και βαυκαλίζεται ότι μαζί με τον -γνωστό και μη εξαιρετέο- Γιωργάκη Παπανδρέου, θα δώσει λύση για την αλλαγή σε Ελλάδα και Ευρώπη!

Άλλα αντί άλλων, δηλαδή… Πλήρης εκμετάλλευση μίας έννοιας που έχει μείνει ως συνώνυμη της συνολικής αναθεώρησης της κοινωνίας και την θέσπιση του Κράτους Δικαίου. Αυτού που διέλυσαν οι κυβερνήσεις μετά το 2009… Αλλά και εκμετάλλευση της νοημοσύνης των πολιτών και κατ’ επέκταση ψηφοφόρων.

• Ενδεχομένως κανείς από τους διεκδικητές των κυβερνητικών εδράνων του Κοινοβουλίου να μην πίστευε ότι η νυν κυβέρνηση θα κατάφερνε το αυτονόητο μετά από τόσα χρόνια κρίσης: να εισάγει ορισμένα μέτρα ελάφρυνσης για τον λαό. Και ίσως τελικά να αισθάνονται οι ίδιοι αυτόν τον πανικό για τον οποίο κατηγορούν τον Αλέξη Τσίπρα.

Πρόκειται πάντως για μία όψιμη στροφή τους στα λαϊκά στρώματα με τόση έμφαση. Ή ακόμα χειρότερα -στην περίπτωση του ΚΙΝΑΛ- για μία πτώση από το σύννεφο της μεγάλης δημοκρατικής παράταξης στην ποταπή θέση της ελάσσονος αντιπολίτευσης…

• Ωστόσο, εκείνο που έχει την μεγαλύτερη βαρύτητα είναι ο ίδιος ο πολίτης και η θέση που θα επιλέξει. Είναι ο ίδιος που μπορεί να κάνει την «περιβόητη» αλλαγή που οι λοιποί απλώς ευαγγελίζονται. Τι λέει για όλα αυτά; Μπορεί να διακρίνει πίσω από τα λόγια και τις υποσχέσεις; Η λαϊκή μνήμη είναι το «κλειδί» της επιλογής. Με ανοικτά αυτιά και σκεπτικιστική διάθεση μπορεί να ακούσει, να σκεφθεί και να συγκρίνει τις εκάστοτε υποσχέσεις από όπου και αν προέρχονται. Και ακολούθως να αφουγκραστεί την ίδια την κοινωνία όπου ζει.

Ειδικά σε μία φάση, όπου πέραν του εθνικού, ιδιαίτερα υψηλό είναι και το στοίχημα για την Ευρώπη με την ισχυροποίηση της Ακροδεξιάς και τα σημάδια της ύφεσης νωπά ακόμα και για τους αυστηρούς κατά τα άλλα εταίρους μας. Σε αυτές τις συνθήκες καλούνται να επιλέξουν οι Έλληνες, όπως και οι Ευρωπαίοι πολίτες, όχι απλώς ποιος θα φέρει την πολλά υποσχόμενη αλλαγή, αλλά πρωτίστως ποια τελικά είναι αυτή η αλλαγή που χρειαζόμαστε για να αφήσουμε πίσω τα σφάλματα του παρελθόντος…

• Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες των συνεργατών της. Επίσης απαγορεύεται δια νόμου η αναδημοσίευση των σχολίων χωρίς τη γραπτή έγκριση της ιστοσελίδας.

Η μάχη των ίσων ευκαιριών: Εργαλειοποιώντας την κοινωνική ευαισθησία ενόψει εκλογών