File Photo: Ο πρόεδρος της ΝΔ Κυριάκος Μητσοτάκης (Δ), μιλάει ενώ παρακολουθεί ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας (Α). ΑΠΕ ΜΠΕ, ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΒΛΑΧΟΣ
Ο κύβος ερρίφθη. Οι εκλογές ορίστηκαν για τις 7 Ιουλίου. Παρέλκει να εξεταστεί σήμερα αν αυτό γίνεται στ’ αλήθεια λόγω των πανελλαδικών εξετάσεων ή για να αντικαταστήσει η κυβέρνηση, πριν φύγει, την ηγεσία του Αρείου Πάγου, όπως υποστηρίζει η αντιπολίτευση.
Ας δούμε τη μεγάλη εικόνα. Ο Αλέξης Τσίπρας, από το βράδυ της Κυριακής γνωρίζει πολύ καλά δύο πράγματα:
Έτσι, ο ίδιος και το στενό του επιτελείο ή τέλος πάντων όποιους ακόμη εμπιστεύεται, επικεντρώνονται σε ένα και μοναδικό διπλό στόχο: Να μειώσει αν μπορεί και όσο μπορεί τη διαφορά από τον Κυριάκο Μητσοτάκη και να στερήσει την αυτοδυναμία από τη Νέα Δημοκρατία.
Για το πρώτο, πρέπει να αποφασίσει αν θέλει και μπορεί να αλλάξει τη συνταγή ή απλώς θα ακολουθήσει την ίδια τακτική. Το πρώτο δείγμα γραφής δείχνει ότι θα προσπαθήσει με κάθε τρόπο να πείσει ένα μέρος του ελληνικού λαού ότι κινδυνεύει να χάσει… σχεδόν τα πάντα από τη Νέα Δημοκρατία.
Μάλιστα, για πρώτη φορά χθες Τρίτη, το Μέγαρο Μαξίμου επιτέθηκε ευθέως με ανακοίνωση και όχι με διαρροές ή Non paper κατά του κεντρικού τραπεζίτη Γιάννη Στουρνάρα τον οποίο κατηγόρησε ότι «θέλει να εφαρμόσει μαζί με τη ΝΔ ασφαλιστικό τύπου Πινοσέτ στην Ελλάδα».
Είναι σαφές ότι στο αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα οι επιθέσεις θα κλιμακωθούν. Το αποτέλεσμα θα δείξει αν θα υπάρξει κάποιο κέρδος από αυτές. Η ιστορία πάντως έχει δείξει ότι οι λαοί δεν αλλάζουν αποφάσεις σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα.
Σε ότι αφορά στην αυτοδυναμία είναι επίσης σαφές και γνωστό ότι με το ισχύον εκλογικό σύστημα ελάχιστα επηρεάζεται από τη διαφορά. Σχεδόν αποκλειστικά καθορίζεται από τον αριθμό των κομμάτων που μπαίνουν στη Βουλή.
Αυτή είναι η μόνη αλήθεια.
Που βρισκόμαστε λοιπόν σήμερα: Σίγουρα, 1000/100, στη Βουλή θα μπουν πέντε κόμματα. Επίσης, ακόμη ένα κόμμα η Ελληνική Λύση του Κυριάκου Βελόπουλου δείχνει σχεδόν σίγουρο ότι μπορεί να μπει στη Βουλή και μάλιστα με άνεση.
Το έβδομο κόμμα που δείχνει να βρίσκεται κοντά στο όριο είναι η ΜΕΡΑ25 του Γιάνη Βαρουφάκη.
Δηλαδή ο Αλέξης Τσίπρας βρίσκεται μπροστά στο δίλημμα αν θα πρέπει να εύχεται και να προσπαθεί να μπει ο πρώην υπουργός του στη Βουλή ή να φοβάται ότι αυτό θα του φέρει ένα καρφί από τα αριστερά του που προοπτικά θα του δημιουργήσει ένα μεγάλο πρόβλημα.
Ο Τσίπρας, από την Κυριακή σκέπτεται πρωτίστως την επόμενη μέρα. Τη στρατηγική του στην αντιπολίτευση. Ναι, το αποτέλεσμα τον εξέπληξε. Ναι αποσυντονίστηκε, αλλά να είστε σίγουροι ότι θα ανασυγκροτηθεί γρήγορα και έχει ήδη αρχίσει να επεξεργάζεται εναλλακτικά σενάρια.
Το μεγαλύτερο του πρόβλημα δεν είναι ότι θα κυβερνήσει ο Μητσοτάκης, είτε μόνος είτε με βοήθεια. Το πρόβλημα του είναι τι θα συμβεί στο δικό του κόμμα.
Και αυτό βρίσκεται σε άμεση συνάρτηση με το εκλογικό αποτέλεσμα των εθνικών εκλογών. Αν δηλαδή καταφέρει να μαζέψει τη διαφορά έστω και κατά μια μονάδα εκτιμά ότι, εύκολα ή δύσκολα, θα υποτάξει τις γκρίνιες και τις φωνές για να μη γίνουν κραυγές.
Ο Αλέξης Τσίπρας εδώ και πολλούς μήνες έχει κάνει μια στρατηγική επιλογή. Τη στροφή προς την κεντροαριστερά και το σταδιακό άνοιγμα των οργάνων του κόμματος σε στελέχη που δεν προέρχονται από τα σπλάχνα της ανανεωτικής ή της κομμουνιστικής αριστεράς, αλλά από το ΠΑΣΟΚ και την ευρύτερη κεντροαριστερά.
Παρά το γεγονός ότι η τακτική αυτή δεν βρίσκει σύμφωνη την παλιά ηγετική ομάδα της εποχής του 4% μεταξύ τους είχε υπάρξει ένα μορατόριουμ που εδραζόνταν στη νομή της κυβερνητικής εξουσίας. Από τη στιγμή, όμως που θα εκλείψει η συγκολλητική ουσία, τότε όλα θα ξεκινήσουν από την αρχή.
Ο Αλέξης Τσίπρας έχει αποδεχθεί ότι το μέλλον του ΣΥΡΙΖΑ δεν θα είναι ευοίωνο αν στη ηγεσία του δεν συνυπάρξουν όλες οι φυλές των ψηφοφόρων ενός πολυσυλλεκτικού κόμματος εξουσίας, όπως φιλοδοξεί να τον μετεξελίξει. Γνωρίζει δε πολύ καλά ότι σχεδόν κανείς από τη σημερινή νομενκλατούρα της Κουμουνδούρου δεν θα του επιτρέψει να υλοποιήσει αυτό τον σχεδιασμό του χωρίς μάχη χαρακωμάτων.
Σε αυτό το σημείο μπαίνει στην εξίσωση η σύνθεση της επόμενης κοινοβουλευτικής ομάδας των περίπου 60 βουλευτών. Αν δηλαδή θα είναι πιστή στον αναμορφωτή του κόμματος ή θα ελέγχεται από την εσωκομματική αντιπολίτευση, με ή χωρίς εισαγωγικά.
Με τον τρόπο αυτό γίνεται αντιληπτό γιατί ο Αλέξης Τσίπρας είναι αναγκασμένος να διεξάγει σχεδόν παράλληλα έναν διμέτωπο αγώνα, με τελικό έπαθλο την κυριαρχία στο κόμμα και την προετοιμασία για τις μεθεπόμενες εκλογές.
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ:
Σε ότι αφορά τις όποιες εσωκομματικές έριδες για τους υπεύθυνους της πρώτης ήττας, μπορούμε να πούμε με σιγουριά ότι θα περιοριστούν, προς το παρόν σε τροχιοδεικτικές βολές. Το βράδυ της 7ης Ιουλίου στην Κουμουνδούρου θα υπάρχουν πολλά… λυμένα ζωνάρια.
Τα μοιραία λάθη του Αλέξη Τσίπρα που οδήγησαν στη συντριβή του από τον Μητσοτάκη