Η Ευρώπη σε αναζήτηση του δικού της Δημοκρατικού Κόμματος: Σάντερς και Τίμερμανς…

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Φονικός καύσωνας στην Ταϊλάνδη: Εως και 52 βαθμούς Κελσίου η αίσθητη θερμοκρασία, τριάντα νεκροί λόγω ζέστης από την αρχή του έτους στη χώρα

Προβάδισμα με βραχεία κεφαλή του ΔΗΣΥ έναντι του ΑΚΕΛ για τις ευρωεκλογές: Δημοσκόπηση για τις εκλογές της 9ης Ιουνίου στην Κύπρο, ποιοι υποψήφιοι προηγούνται

Το πρόβλημα του τουρκικού αναθεωρητισμού και οι υπαρξιακά αναγκαίες στρατηγικές επιλογές της Ελλάδας: Η τουρκική ρητορική προφανώς απάδει από τις έωλες υποσχέσεις της…

Του ΓΙΑΝΝΗ ΣΑΚΙΩΤΗ*

Λίγες ημέρες πριν τις ευρωεκλογές, στην Ελλάδα, δυστυχώς ο διάλογος περί των μεγάλων θεμάτων του κόσμου και της Ευρώπης δεν έγινε, και για μια ακόμη φορά οι Έλληνες ψηφοφόροι θα ψηφίσουν σε ευρωεκλογές επηρεασμένοι από τον θόρυβο των -άσχετων με τα διακυβεύματα των ευρωεκλογών- αλληλοεπιθέσεων των κομματικών ηγεσιών.

Στο μεταξύ, ένα πολύ μεγάλο πρόβλημα ζητά επειγόντως απάντηση. Ο κόσμος μας κινείται σε τελείως λανθασμένη πορεία, με πολλά χέρια να κρατάνε επίμονα το τιμόνι στην λάθος θέση: αμερικανικά, ρωσσικά, κινεζικά, γερμανικά (τουλάχιστον τα χέρια των Γερμανών πολιτικών που τους ενδιαφέρει μόνο η αυτοκινητοβιομηχανία της χώρας τους, και δεν είναι καθόλου λίγοι…), ευρωπαϊκά (εκείνα που τα ρίχνουν όλα στους πάμπτωχους εξαθλιωμένους μετανάστες, η πλειοψηφία των οποίων είναι κλιματικοί πρόσφυγες)…

Η λάθος πορεία γράφει ‘κλιματική απειλή’. Προς τα εκεί οδεύουμε ολοταχώς, με την Αμερική του Τραμπ να επιμένει στο πετρέλαιο και τις άλλες σημαντικές δυνάμεις του πλανήτη να μην έχουν ως σήμερα την τόλμη να στραφούν με αποφασιστικότητα ενάντια στην κλιματική απειλή.

• Κι ενώ πολλοί Ευρωπαίοι βρήκαν ως σωστότερη στάση απέναντι στα μεγάλα προβλήματα της εποχής να υπερψηφίσουν ακροδεξιά και νεοφασιστικά κόμματα σε αρκετές χώρες για να ‘εκφράσουν’ τον θυμό τους (και ετοιμάζονται να τα ξαναψηφίσουν στις επερχόμενες εκλογές), οι έφηβοι της Ευρώπης ξεσηκώνονται με έναν μοναδικό τρόπο. Με διαδηλώσεις στις περισσότερες ευρωπαϊκές πόλεις κάθε Παρασκευή, επαναστατούν ενάντια στον κόσμο μας όπως αυτός τιάχτηκε από την λανθασμένη πορεία που ακολουθήθηκε από τις δυνάμεις της αγοράς, που στο όνομα του κέρδους χωρίς όρια επέβαλαν τα τελευταία 50 χρόνια ένα μη βιώσιμο μοντέλο κοινωνικής οργάνωσης, με υπερκατανάλωση φυσικών πόρων και χωρίς σταματημό αύξηση του παγκόσμιου στόλου των ΙΧ, που σήμερα έχει φτάσει να αριθμεί 1,3 δισεκατομμύρια οχήματα! Δεκαεξάχρονα παιδιά, χωρίς καν δικαίωμα ψήφου ακόμη, απευθύνονται στις κοινωνίες της αδράνειας και διεκδικούν μεγάλες αλλαγές για να μπορούν να ζήσουν σε ένα βιώσιμο κόσμο όταν μεγαλώσουν. 

Αντί οι πολιτικοί να στρέψουν τα ώτα προς το αναδυόμενο αυτό κίνημα 16χρονων και 17χρονων είτε αδιαφορούν και σιωπούν είτε, όπως συνέβει στην Βρετανία, με το βαθιά παρακμιακό πολιτικό σύστημα που χάθηκε στους λαβυρίνθους του brexit και φτάνει στο σημείο να συμμερίζεται την Τουρκία του Ερντογαν στις κατάφωρες παραβιάσεις των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Κύπρου σήμερα και σύντομα της Ελλάδας, συλλαμβάνει κατά εκατοντάδες και οδηγεί σε κρατητήρια τους καταπληκτικούς εφήβους του κίνηματος ‘Extinction Rebellion’ που έχει αφήσει άφωνο τον πλανήτη με τον δυναμισμό και την αποφασιστικότητά του.

Είναι πάντως παρήγορο ότι αρκετές πολιτικές δυνάμεις στην ΕΕ έχουν θέσει στο επίκεντρο όχι μόνο του πολιτικού τους λόγου αλλά και των προεκλογικών τους εκστρατειών το ζήτημα της αντιμετώπισης της κλιματικής απειλής και της αποφασιστικής στροφής προς την βιώσιμη ανάπτυξη. Εκτός των πράσινων κομμάτων, την ίδια προσέγγιση ακολουθούν πλέον και οι Ευρωπαίοι σοσιαλιστές.

Στην Ελλάδα ωστόσο, τα ζητήματα αυτά** αναδείχθηκαν μόνο από μια κίνηση πολιτών που συμμετέχει στις ευρωεκλογές υπό το συμμαχικό σχήμα του ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία, την κίνηση ‘Κόσμος’, με εκπρόσωπο και υπόψηφιο ευρωβουλευτή τον οικο–ακτιβιστή Πέτρο Κόκκαλη, ο οποίος έχει παρουσίασει αξιοσημείωτες για τα ελληνικά πολιτικά δεδομένα επεξεργασίες γύρω από την ανάγκη για στρορφή της Ευρώπης προς την βιώσιμη ανάπτυξη, με βασικές προτεραιότητες την κοινωνική συνοχή, την αλληλεγγύη και την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής.

• Η επείγουσα ανάγκη να αντιμετωπίσουμε την κλιματική απειλή και να προωθήσουμε την βιώσιμη ανάπτυξη, όχι αφηρημένα, αλλά έτσι όπως την προσδιορίζει ο ΟΗΕ με τους 17 Στόχους για την Βιώσιμη Ανάπτυξη που υιοθετήθηκαν από το σύνολο των χωρών της διεθνούς κοινότητας το 2015 (ευτυχώς, τότε στις ΗΠΑ πρόεδρος ήταν ο Ομπάμα…), αποτελεί ζητούμενο μιας ευρείας προοδευτικής συμμαχίας πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων, όπως πολύ εύστοχα προτάσσει ο Πέτρος Κόκκαλης. Μιας συμμαχίας που δεν θα στοχοποιεί τους μετανάστες, όχι επειδή έχουμε την δυνατότητα στην Ευρώπη να ανοίξουμε διάπλατα τις πύλες και να έρθουν δεκάδες εκατομμύρια μεταναστών, αλλά επειδή, οι μεταναστευτικές μάζες δημιουργούνται κυρίως από την εντεινόμενη δράση της κλιματικης αλλαγής και σε μεγάλο βαθμό αποτελούνται από κλιματικούς πρόσφυγες που οι τόποι τους καταστράφηκαν, ερημοποιήθηκαν, ξεράθηκαν. Φυσικά, υπάρχουν κι άλλες πολύ σοβαρές αιτίες για την μαζική μετανάστευση. Κάθε άλλο παρά λείπουν τα τυραννικά καθεστώτα σε χώρες της Αφρικής και της Ασίας. Ωστόσο, η προοδευτική προσέγγιση για τους μετανάστες είναι αυτή της κατανόησης και της αλληλεγγύης, η εκδήλωση του ανθρωπισμούυ και όχι το μίσος, ο αποκλεισμός και η ύψωση τειχών.

Σήμερα στην Ευρώπη υπάρχει το έδαφος να δημιουργηθεί ένας ενιαίος, ισχυρός και κυρίαρχος προοδευτικός πολιτικός χώρος. Ήδη συντελείται ένας θετικός προεκλογικός διάλογος μεταξύ των Ευρωπαίων σοσιαλιστών, πράσινων και αριστερών. Χρειαζόμαστε μια ευρεία προοδευτική συμμαχία, επειδή ο κατακερματισμός δεν μπορεί να αντιστρέψει τον βαθύ συντηρητισμό που εύκολα τείνει ευήκοα ώτα στα κελεύσματα των ακροδεξιών και των συγκεκαλυμμένων φασιστών, οι οποίοι κατόρθωσαν τα τελευταία χρόνια να αναγκάσουν τα συντηρητικά κόμματα στην Ευρώπη να υιοθετήσουν σημαντικό μέρος της ατζέντας τους, κάνοντας σταδιακά μια δραστική στροφή από την κεντροδεξια πολιτική κουλτούρα προς την ακροδεξιά για να συγκρατήσουν τους ψηφοφόρους τους. Είναι πολύ σημαντικό πάντως ότι προ ολίγων ημερών κατέρρευσε παταγωδώς στην Αυστρία η συγκυβέρνηση-πιλότος μεταξύ του συντηρητικού κόμματος και των κρυπτο-φασιστών του Στράχε, μετά από την αποκάλυψη του σκανδάλου της χρηματικής συνδιαλλαγής των Αυστριακών νεοφασιστών με Ρώσους ολιγάρχες. Έτσι, ο υπερ-επικίνδυνος εναγκαλισμός των συντηρητικών κομμάτων με την ακροδεξιά ανακόπηκε προς ώρας και οι ‘σκληροί’ δεξιοί, όπως ο υποψήφιος των συντηρητικών κομμάτων για την Κομισιόν Μάνφρεντ Βέμπερ που εδώ και λίγα χρόνια έχουν ταχθεί υπέρ σκληρών θέσεων για το μεταναστευτικό, ενώ παράλληλα υποστηρίζουν χωρίς ενδοιασμό την αυτοκινητοβιομηχανία -και εμμέσως την πετρελαϊκή βιομηχανία-, πέφτει σε πολιτικό κενό.

Ωστόσο, τίποτε δεν έχει κριθεί ακόμη. Στις ευρωεκλογές αυτές οι προοδευτικοί Ευρωπαίοι πολίτες πρέπει να συμμετάσχουν μαζικά και να αναδείξουν δυνάμεις της πρόοδου, αποφασισμένες να θέσουν ως απόλυτη προτεραιότητα την  καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής και την αποφασιστική στροφή προς την βιώσιμη ανάπτυξη, χτίζοντας ένα Νεο Πράσινο Κοινωνικό Συμβόλαιο. Όπως αυτό που έχει συντάξει η νεότατη και χαρισματική βουλευτίνα των Δημοκρατικών Αλεξάνδρεια Οκάζιο Koρτέζ και το οποίο υιοθέτησε ως πολιτικό του πρόγραμμα ο επίμονος μαχητής υπέρ μιας κοινωνικής Αμερικής και υποψήφιος για το χρίσμα των Δημοκρατικών στις επόμενες προεδρικές εκλογές Μπέρνυ Σάντερς.

Κι αν στην Αμερική, παρά το μεγάλο πισωγύρισμα που έφερε η εκλογή Τραμπ, οι προοδευτικές δυνάμεις έχουν ενιαία παρουσία, μέσα από τις τάξεις των Δημοκρατικών και την ευκαιρία να αλλάξουν την πορεία των πραγμάτων, στην Ευρώπη, ο προοδευτικός χώρος είναι κατακερματισμένος. Με αποτέλεσμα, έως τώρα να κερδίζει και να επικρατεί το συντηρητικό στρατόπεδο, τουλάχιστον τις τελευταίες δεκαετίες κατά την διάρκεια των οποίων επέβαλε αδιέξοδες πολιτικές λιτότητας και απορρύθμισης του κοινωνικού συμβολαίου που διέρρηξαν την κοινωνική συνοχή. Οι πολιτικές αυτές έφθειραν σε μεγάλο βαθμό την Ευρώπη και συνέβαλαν στο να αναδειχθούν οι διαλυτικές ακροδεξιές δυνάμεις.

• Για όλους αυτούς τους λόγους, οι ευρωεκλογές του 2019 πρέπει να γίνουν το έναυσμα για μια νέα, συλλογική και κοινή πορεία ΟΛΩΝ των προοδευτικών δυνάμεων της Ευρώπης: σοσιαλιστών, πράσινων, αριστερών. Με στόχο την ίδρυση των Δημοκρατικών της Ευρώπης, μιας πολιτικής δύναμης που θα αναλάβει τα ηνία της ηπείρου και θα πρωτοστατήσει στον πολιτικό αγώνα για παγκόσμια αλλαγή προς την κατεύθυνση της βιώσιμης ανάπτυξης, της κοινωνικής συνοχής και της συλλογικής ευημερίας.

Οι προοδευτικοί Αμερικανοί έχουν υποψήφιο για τις επόμενες εκλογές, τον αγωνιστή Μπέρνι Σάντερς, Οι Ευρωπαίοι προοδευτικοί έχουμε κι εμείς υποψήφιο για την ηγεσία της ΕΕ, τον εξαίρετο Ολλανδό σοσιαλιστή Φράνς Τίμερμανς που διεκδικεί την προεδρία της Κομισιόν. Οι υψηλές πιθανότητες που έχουν και οι δύο μπορεί και πρέπει να γίνουν δυνατότητες. Με την ψήφο μας, με την ψήφο κάθε προοδευτικού πολίτη σε Ευρώπη και Αμερική. Για να δουλέψουμε να αλλάξει ο κόσμος! Μπορούμε!

*Ο Γιάννης Σακιώτης είναι Πολιτικός επιστήμων – διεθνολόγος, Διδάκτωρ του Παντείου Πανεπιστημίου, με ειδίκευση σε θέματα περιβαλλοντικής πολιτικής και αειφόρου ανάπτυξης. Έχει συμμετάσχει ενεργά ως συντάκτης σε περιοδικές εκδόσεις (Γεωτρόπιο, Νέα Πολιτική, Νέα Οικολογία, Οικοτοπία, Δαίμων της Οικολογίας, Nέα Κοινωνιολογία), σε πολιτικούς χώρους της Αριστεράς, του Κέντρου και της Οικολογίας και σε ΜΚΟ για το περιβάλλον και την κοινωνία (Οργάνωση Γη). Εργάζεται σε διεθνή οργανισμό. Οι απόψεις που εκφράζονται στο παραπάνω άρθρο είναι αυστηρώς προσωπικές.

*Επίσης, το κόμμα Πράσινοι Αλληλεγγύη του γνωστού οικολόγου πολιτικού και ακτιβιστή Νίκου Χρυσόγελου, στις τάξεις του οποίου συμμετέχουν εξαιρετικοί υποψήφιοι, όπως ο πρώην βοηθός Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ και εκ των συντακτών κειμένων πολύ σημαντικών αποφάσεων του ΟΗΕ για την προώθηση της βιώσιμης ανάπτυξης Γιώργος Κωστάκος, θέτει επι τάπητος τα ζητήματα της βιώσιμης ανάπτυξης και της καταπολέμησης της κλιματικής αλλαγής. Πέραν αυτών, ουδείς ασχολείται στην Ελλάδα. Εννοούμε σοβαρά, όχι απλώς σηκώνοντας οικολογικές σημαίες ευκαιρίας και τυχοδιωκτισμού, αν και υπάρχουν κάποιοι αξιόλογοι υποψήφιοι με αποδεδειγμένες περιβαλλοντικές ευαισθησίες και δράση και σε άλλα κόμματα, όπως ο Νίκος Γιαννής της ΝΔ.

• Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες των συνεργατών της.

Η νεολαία μπορεί να κάνει την διαφορά: Ψηφίζουν για πρώτη φορά μισό εκ. νέες και νέοι