File Photo: Στιγμιότυπο από τις έρευνες με δύτες στην λίμνη του μεταλλίου «Μεμι» στο Ξυλιάτο. ΚΥΠΕ, ΚΑΤΙΑ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ
Του Δρ. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ (ΝΤΙΝΟΥ) ΑΥΓΟΥΣΤΗ (*)
Αυτό το κτήνος που σκότωνε για πλάκα ανυπεράσπιστες γυναίκες (ξένες ή δικές μας καμιά διαφορά δεν υπάρχει) ζούσε ανάμεσα μας και έχωνε παντού τη μύτη του! Σε πολιτικές, κομματικές και κάθε είδους κοσμικές εκδηλώσεις. Αρχές του 2017 μάλιστα ο 33χρονος τότε Ίλαρχος, μίλησε στην κάμερα της δημόσιας τηλεόρασης του ΡΙΚ για το πάθος του για την φωτογραφία. Τέτοια απίστευτη υποκρισία ο κτηνάνθρωπος!
Αυτό το σιχαμερό υποκείμενο που δολοφονούσε ανυπεράσπιστες γυναίκες, είναι αξιωματικός μιας απαξιωμένης από χιλιάδες νέους Εθνικής Φρουράς, την οποία αρνούνται να υπηρετήσουν προσκομίζοντας πλαστά τρελόχαρτα, με αποστολή να οδηγήσει τους στρατιώτες του στη μάχη για την απελευθέρωση (οι περισσότεροι τώρα σίγουρα γελάσατε, αλλά το παρακάμπτω). Αυτό το κτήνος που πετούσε, σε λίμνες, πηγάδια και πεδία βολής, κλεισμένες μέσα σε βαλίτσες τις σορούς των ανυπεράσπιστων θυμάτων του, που βίαζε και δολοφονούσε, είναι απόφοιτος της Σχολής Ευελπίδων και ήταν υπεράνω κάθε υποψίας. Και τον πρόδωσε ο φετινός βαρύς χειμώνας! Διότι, αν ήταν και φέτος ανομβρία, θα συνέχιζε ανενόχλητος να σκορπίζει το θάνατο!
Αλλά ας πούμε πως όλα τα παραπάνω είναι απλές εικασίες, ανέφελες σκέψεις και άλλα παρόμοια. Ότι ο εν λόγω κτηνάνθρωπος, ήταν ένας τέλειος ηθοποιός. Να δεχθούμε πως υπάρχουν άνθρωποι που μπορούν να κρύβουν το τέρας που κρύβουν μέσα τους. Είναι όλα αυτά ικανά να απαλλάξουν τη σημερινή κοινωνία (όλους εμάς δηλαδή) από τις βαριές ευθύνες της;
Κακά τα ψέματα. Είμαστε, μέλη μιας φαύλης και υπερκαταναλωτικής κοινωνίας. Μιας κοινωνίας όπου ο κυρίαρχος λόγος συνίσταται στη δοξολογία του εφήμερου. Μιας κοινωνίας όπου η κριτική αφθονεί και η θαρραλέα αυτοκριτική σπανίζει. Μιας κοινωνίας όπου δεν υπάρχει αξιοκρατία και η δικαιοσύνη λειτουργεί αναλόγως της κάθε περίπτωσης. Μιας κοινωνίας που το σύστημα υγείας νοσεί και τα ασθενοφόρα είναι λιγότερα από τις λιμουζίνες των πολιτικών. Μιας κοινωνίας όπου η διαφθορά παίρνει μονίμως συγχωροχάρτι, τα καρτέλ συμφερόντων ζουν και βασιλεύουν και οι πολιτικοί περί άλλων τυρβάζουν. Μιας κοινωνίας γεμάτης «προστάτες» κάθε λογής, λωποδύτες, κλέφτες, χαρτοπαίχτες (εσχάτως και καζίνο), δολοφόνους τέρατα και πολιτικούς δεινόσαυρους. Μιας κοινωνίας όπου οι αλάνες των παιδιών μας είναι πλέον ο Η/Υ, το τάμπλετ και το φορητό τηλέφωνο της μαμάς!
Παραιτήθηκαν ή τους παραίτησαν, ο υπουργός Δικαιοσύνης και αρχηγός της αστυνομίας. Ειδικά ο δεύτερος φέρει ασήκωτες ευθύνες για τους υφιστάμενους του. Αν είναι δυνατόν να έχουν δηλωθεί τόσες εξαφανίσεις και η αστυνομία να ζει στην κοσμάρα της! Δεν εξαφανίζονταν σκυλάκια! Άνθρωποι εξαφανίζονταν!
Οι παραιτήσεις ωστόσο δεν θα φέρουν λύση στο πρόβλημα. Εδώ μιλάμε για ένα σαθρό οικοδόμημα. Πλήρη αναδόμηση είναι που χρειάζεται. Η φθορά των Αξιών απαιτεί αποκάθαρση. Κάποιοι από αυτούς που επιτακτικά σήμερα ζητούσαν παραιτήσεις (και πολύ ορθώς έπραξαν), τις προάλλες μας ανατίναξαν και κανένας τους δεν παραιτήθηκε. Βρήκαν ένα «θύμα», τον Κώστα Παπακώστα που σίγουρα είχε ευθύνες -αλλά δεν ήταν ούτε ο μοναδικός, ούτε και ο κύριος υπαίτιος όσων συνέβησαν στο Μαρί- του φόρτωσαν όλα τα αίσχη τους και τον πέθαναν στη φυλακή. Και οι πραγματικοί ένοχοι παραδίδουν ακόμα από καθέδρας μαθήματα ηθικής και αθωότητας.
Εν κατακλείδι: Τα πάντα είναι θέμα κρίσης των ηθικών Αξιών! Κρίσης στην παιδεία και στην ηθική του σύγχρονου ανθρώπου στην καθημερινότητα του. Παραδείγματα υπάρχουν πολλά.
Τα παιδιά μας δεν μπορούν να πάνε εκδρομή χωρίς να αφήσουν πίσω τους ερείπια! θυμίζω ότι εδώ και πολλά χρόνια δεν πραγματοποιούνται εκδρομές μαθητών στην Ελλάδα, επειδή απ΄ όπου περνούσαν οι λεβέντες μας άφηναν πίσω τους καμένη γη! Τα παιδιά μας, πιστά αντίγραφα μας, δεν μπορούν να πάνε μαζί στο γήπεδο (μήπως μπορούν να πάνε οι μεγαλύτεροι θα μου πείτε;) Δεν μπορούν να γιορτάσουν μαζί και αντί τον Ιούδα καίνε ό,τι βρουν μπροστά τους απαξιώνοντας ένα όμορφο έθιμο με το οποίο μεγάλωσαν γενεές γενεών, χωρίς ποτέ να υπάρχουν οποιοδήποτε παρατράγουδα.
Σίγουρα δεν φταίνε μόνο οι άλλοι που δεν αλλάζουν οι μέρες μας. Φταίει η μεγάλη απρέπεια που δείχνουμε σε κάθε τι που αξίζει, θεοποιώντας όλες τις μετριότητες…. Κι όσο κουβαλάμε τα ίδια μυαλά, θα ζούμε και τις ίδιες τραγωδίες, θα δούμε κι άλλα πολλά παρόμοια, ίσως και χειρότερα. Γιατί ακολουθούμε όλοι λάθος διαδρομή… Και δεν φταίει γι’ αυτό κανένας ρατσισμός, γιατί δεν υπάρχει πλην ελαχίστων ίσως εξαιρέσεων ρατσισμός, μη λέμε αηδίες….
Δρ. Αυγουστίνος (Ντίνος) Αυγουστή
Αναπλ. Καθηγητής Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας
Από το Μονάγρι Λεμεσού
a.[email protected]
Λαμπρή γιορτή της ζωής, της χαράς, της ελπίδας. Πάσχα των Ελλήνων και της Αγάπης…