Ο γραμματέας της Χρυσής Αυγής Νίκος Μιχαλολιάκος μιλάει στα μέλη και τους φίλους της Χρυσής Αυγής. Φωτογραφία αρχείου: ΑΠΕ ΜΠΕ, ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΣΑΪΤΑΣ
Δημοσιεύουμε ένα παλαιότερό κείμενο του Αντιστρατήγου ε. α., Επίτιμου Γενικού Επιθεωρητού Στρατού, Δημήτρη Αλευρομάγειρου, που ισχύει στο ακέραιον και σήμερα:
Χειμώνας 1966. Σε μία πολίχνη της Κεντρικής Μακεδονίας, όπου και πολλές στρατιωτικές Μονάδες της Ζώνης Ευθύνης της VI Μεραρχίας Κιλκίς, ένας Λοχαγός δίνει σε έναν Υπολοχαγό να διαβάσει το βιβλίο του Κ. Πλεύρη «Η 4η Αυγούστου».
Ο υπολοχαγός του αντιτείνει ότι «τέτοιες καταστάσεις ανήκουν ανεπιστρεπτί στο παρελθόν».
Ο Λοχαγός:- καλά όταν θα είμαι εγώ Υπουργός θα δεις»..
Ο Υπολοχαγός δεν έδωσε σημασία μέχρι που πληροφορήθηκε από άλλον αξιωματικό ότι έγινε και σε αυτόν κρούση από τον ίδιο Λοχαγό, ο οποίος σημειωτέον, ήταν συνδρομητής της «εφημερίδας «4η Αυγούστου» και μάλιστα την ελάμβανε στην διεύθυνση της Λέσχης Αξιωματικών…
Αναφέρεται τότε το γεγονός στον Μέραρχο της VI Μεραρχίας, έναν θαυμάσιο καταδρομέα που στην Γερμανική κατοχή είχε δρασει με ομάδες σαμποτέρ και με τον Ιερό Λόχο του Χριστόδουλου Τσιγαντε, στα νησιά του Αιγαίου εναντίον των κατοχικών δυνάμεων, τον Στρατηγό Αντρέα Βαρδουλάκη.
Ο Στρατηγός διατάσσει διοικητική εξέταση και ενημερώνει το Γενικό Επιτελείο για το συμβάν, από όπου λαμβάνει την απάντηση από τον αντισυνταγματάρχη Λάζαρη, διευθυντή του Αντιστράτηγου Αρχηγού του ΓΕΣ Γρηγόρη Σπαντιδακη, «έχουν γνώση οι φύλακες»…..
21η Απριλίου 1967: Με την έκρηξη του πραξικοπήματος ο Στρατηγός Αντρέας Βαρδουλακης αποστρατεύεται αυθημερόν..
13η Δεκεμβριου 1967: Ο Στρατηγός Ανδρέας Βαρδουλάκης μαζυ με τον Στρατηγό Κολλια , Διοικητή των Καταδρομών επιχειρούν την κατάληψη του ΓΕΣ εναντίον των απριλιανών πραξικοπηματιών, συλλαμβάνονται, και στη συνέχεια αποτασσονται, φυλακιζονται και εξορίζονται[1]
Όλα τα παραπάνω τα έχει καταθέσει ο Στρατηγός Α. Βαρδουλάκης στον εφέτη ανακριτή για το Απριλιανό πραξικόπημα Γ. Βολτή και τα κατέθεσε και στη δική των πρωταιτίων .
Πολύτιμα επίσης στοιχεία για το πώς φτάσαμε στην 21/4/1967 υπάρχουν και σε πολλαπλά δημοσιεύματα του παλαίμαχου δημοσιογράφου Ηλία Δημητρακόπουλου [ζει σήμερα στην Ουασικτωνα και γράφει βιβλίο για την εποχή εκείνη], γνωστού για την αποκάλυψη που έχει κάνει της σχέσης της χούντας με τη χρηματοδότηση του Γουωτερ Γκέιτ. Ο Δημητρακόπουλος κατέθεσε μήνυση την 22αν Μαρτίου 2003 κατά του Χένρυ Κίσινγκερ για το Κυπριακό κ.ά. βασιζόμενος, εκτός των άλλων και στο βιβλίο του Χριστοφερ Χιτσενς «Η δίκη του Χένρυ Κίσινγκερ [ΕΣΤΙΑ 2002][2]
Έχει αποδειχθεί πλέον τόσο από τα εν τω μεταξύ δημοσιευθέντα Αγγλικά και Αμερικάνικα αρχεία, όσο από τον Ηλία Δημητρακόπουλο σε συνδυασμό με το κείμενο της Lea Basma Zerouali [«Κυπρος και Μεση Ανατολή»[3] όσο και με την δήλωση συγγνώμης του Προέδρου των Ηνωμένων Πολιτειών Μπιλ Κλίντον, στη επίσκεψη του στην Αθήνα το 1999 ότι η χούντα του 1967 έγινε κυρίως για να καταστραφεί η Κύπρος.
Εδώ και επειδή στις μέρες μας γίνεται προσπάθεια φαλκίδευσης της Ιστορίας, πρωτοστατούσας της Χρυσής Αυγής, είτε διαχωρίζοντας την χούντα του ’67 σε «καλή» του Παπαδόπουλου και σε κακή του Ιωαννίδη, να σημειώσουμε ότι η μεν χούντα Παπαδόπουλου το πρώτο που έκανε ήταν, μετά την αθλιότητα της Κεσσανης[4] το φθινόπωρο του 1967 , την εν συνεχεία επαίσχυντη απόσυρση της Ελληνικής Μεραρχίας που είχε στείλει για την Άμυνα της Κύπρου από το 1964 ο Γεώργιος Παπανδρέου σε συνεννόηση με τον Αρχιεπίσκοπο Μακάριο. Η επαίσχυντη αυτή απόσυρση της Μεραρχίας ήταν αποτέλεσμα της Κεσσανης και της προβοκάτσιας Κοφίνου[5], όποτε και ουσιαστικά η Κύπρος από τότε παρέμεινε αφοπλισμένη για να έρθει η δεύτερη χούντα να ολοκληρώσει το έγκλημα της πρώτης με το προδοτικό και ηλίθιο πραξικόπημα κατά του Μακαρίου τον Ιούλιο του 1974 που έδωσε την πρόφαση στους Τούρκους να πραγματοποιήσουν την από καιρού σχεδιαζόμενη εισβολή.
Και επειδή μόλις προχθές με την ευκαιρία της επετείου του Πολυτεχνείου η «Χρυσή Αυγή» πρωτοστάτησε σε εκστρατεία ψεύδους και κατασυκοφάντησης εκείνης της ηρωικής εξέγερσης της νεολαίας κατά της χούντας, σας παραθέτω ένα μικρό απόσπασμα από ένα κείμενο της Πεπης Ρηγοπούλου, της αγέρωχης φοιτήτριας που τραυματίσθηκε βαρύτατα στα πόδια από την συντριβείσα Μερσεντές με την είσοδο του τανκ στο Πολυτεχνείο, εκείνη την τραγική νύκτα και, της οποίας η κατάθεση της στη δίκη του Πολυτεχνείου υπήρξε καταπέλτης για του βιαστές της δημοκρατίας[6]
[διαβαζω]»..Για να τσακίσεις όμως την δημοκρατία πρέπει να τσακίσεις το φρόνημα, να ενοχοποιήσεις και να ταπεινώσεις τους πολίτες που θέλεις να μετατρέψεις σε υπηκόους. Αυτο επιχείρησε και επιχειρεί η ρατσιστική καμπάνια εναντίον των Ελλήνων, όπως εκφράστηκε στα διάφορα Focus στην Γερμανία και αλλού. Και σε αυτό συμβάλλει η καμπάνια που σήμερα έχουν εξαπολύσει ενάντια στις αγωνιστικές μνήμες και τελικά στην ηθική και πολιτική ραχοκοκαλιά του λαού μας οι νεοναζιστές .Οι οποίοι , ας θυμηθούμε , ξέχασαν προσφάτως όλο τους τον τσαμπουκά την ημέρα που η καγκελάριος του εν εκκολάψει τέταρτου Ράιχ κατέφθασε για να επιθεωρήσει τα κατεχόμενα εδάφη…» [7]
Η σημερινή εθνική ταπείνωση και η οικονομική ανέχεια στην οποία φτάσαμε από ένα άθλιο πολιτικό προσωπικό δημιούργησε τις προϋποθέσεις για την τερατογέννηση ενός μορφώματος ναζιστικής και φιλοχουντική της χούντας του ‘67, της «χρυσής αυγής».
Σήμερα τη θέση του ΛΑΟΣ στη Βουλή κατέχει η «Χρυσή Αυγή» και στην κυβέρνηση η ΔΗΜΑΡ… η συμπεριφορά της οποίας έχει πολλές ομοιότητες με εκείνες του ΛΑΟΣ στο θέμα του μνημονίου, [=το στηρίζουμε και ενιοτε ή το καταψηφίζουμε ή δηλώνουμε «παρόν»..]
Αυτή η αποτυχία του πολιτικού προσωπικού της μεταδικτατορικής εποχής , ιδία μετά το 1996 όπου και ενεφανίσθη ο εκσυγχρονιστικός[sic..] εθνομηδενισμός , πολλές φορές και με το μανδύα μια μερίδας «προοδευτικής αριστεράς» που αυτή καθεαυτή αποτέλεσε ύβρη για την πατριωτική αριστερά, οδήγησε σε αυτή την τερατογεννηση .
Αυτό το τερατογενες σχήμα προσπάθησε να εκμεταλλευτεί αυτή την κατάσταση με έναν φτηνό ναζιστικό λαϊκισμό, αλλά έχει ήδη αποτύχει πλήρως, μου δίνεται η ευκαιρία δε, να πω ότι όποια προσπάθεια προσέγγισης των Ενόπλων Δυνάμεων έπεσε εις το κενόν γιατί σήμερα στις Ένοπλες Δυνάμεις δεν υπάρχουν «χρήσιμοι ηλίθιοι», θα έλεγα δε το ίδιο, παρ ότι μη ειδικός, ισχύει το ίδιο και για τα Σώματα Ασφάλειας.
Αυτές λοιπόν οι απόπειρες έχουν πέσει στο κενό και θα πέσει στο τέλος και το τερατογεννηθεν μόρφωμα της «χρυσής αυγής» γιατί ο Λαός μας δεν δέχθηκε ή ασπάστηκε ποτέ ολοκληρωτικές λύσεις, είναι έξω από την νοοτροπία του και αν θέλετε, εξω από κάθε λατρευτικό θέμα, το γεγονός ότι στην Ελλάδα ευδοκιμεί ως θρησκεία η Ορθοδοξία και όχι ο καθολικισμός ή ο προτεσταντισμός, οφείλεται εκτός των άλλων στο ότι είναι το πιο προοδευτικό τμήμα του χριστιανισμού, το οποίο στην μεγάλη του ακμή, του Βυζαντίου, κατόρθωσε να ενώσει την φιλοσοφία της αρχαίας Ελλάδας[την οποία και διέσωσε] με τον νεοελληνικό διαφωτισμό και μέσω της αντίστασης στα χρόνια της Οθωμανικής κυριαρχίας και την Επανάσταση του 1821 να δώσει την σκυτάλη ομαλά στο νεοελληνικό κράτος.
Ο Ελληνικός Λαός λοιπόν με βαθειά δημοκρατική νοοτροπία θα ανατρέψει τις όποιες στρεβλώσεις έχει υποστεί σήμερα η δημοκρατία χωρίς να δώσει χώρο σε πανάθλιες ολοκληρωτικές ναζιστικές λύσεις. Γιατί μπορεί να έχουμε ακόμη, όπως έλεγε ο αείμνηστος Νεοκλής Σαρρής, που χθες συμπλήρωσε χρόνο από τότε που έφυγε από κοντά μας, άτομα που πουλάνε πατρίδα και άτομα που πουλανε την πατρίδα, αλλά ο Ελληνικός Λαός στο σύνολο του είναι βαθειά δημοκρατικός και για αυτό φαινόμενα σαν αυτά της χ.α μπορεί να μας προκαλούν ναυτία αλλά δεν μπορούν να ευδοκιμήσουν στην Πατρίδα μας.
[1] Τον Στρατηγό Βαρδουλακη προπηλάκισε εκείνη την ημέρα κατά τρόπον απαράδεκτο ο πολύς αΝΑξιωματικος Βύρων Σταματόπουλος, ο οποίος στη συνέχεια ως αρθογράφος της Βράδυνής προσπάθησε να κρατήσει αποστάσεις από την χούντα. Η Κατάθεση του Στρατηγού Βαρδουλακη είχε ως αποτέλεσμα την φυλάκιση του από το Δικαστήριο που δίκασε τους πρωταίτιους.
Η σύζυγος του Στρατηγού Κάκια Βαρδουλάκη, μια πραγματική δημοκράτισσα αρχόντισσα κατέθεσε στο Συμβούλιο της Ευρώπης για το πραξικόπημα και τα βασανιστήρια και συνέβαλε στην αποπομπή της Χούντας από το Συμβούλιο της Ευρώπης.
[2] Όπως γράφει στο βιβλίο του ο Χίτσενς , ο Κισιγκερ προσπαθησε και για τον φυσικό αφανισμό του Ηλία Δημητρακόπουλου, τόσο για την αντιχουντική του δράση, όσο και για την αποκάλυψη της χρηματοδότησης από την χούντα των Αθηνών του Γουώτερ Γκέιτ. Όλα αυτά υπάρχουν στην μήνυση που κατέθεσε ο Ηλίας Δημητρακόπουλος στον Άρειο Παγο την 23 Μαρτίου 2003 , Δικηγόρος του Ηλία Δημητρακόπουλου, στην υπόθεση αυτή είναι η Ζωή Ν. Κωνσταντόπουλου , σημερινή βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ.
[3] Το κείμενο της Lea Basma Zerouali “Κύπρος και Μέση Ανατολή» έχει δημοσιευθεί στο υπ αριθμ 73 τεύχος του περιοδικού ΑΡΔΗΝ [Φεβρουάριος του 2009 και μπορειτε να το βρείτε στον ιστοτόπο www.ardin.ger Εκεί η κ. Zerouali στηριζομένη σε βιβλιογραφία αναγράφει μεταξύ άλλων και ότι «Απ’ αυτή την άποψη, άκρως αποκαλυπτική είναι η επιστολή που απηύθυνε στις 23 Ιουλίου 1956 ο Ισραηλινός απεσταλμένος στην Αθήνα προς το υπουργείο Εξωτερικών της χώρας του, όπου παρατηρούσε ότι «οι ελληνικές κυβερνήσεις δεν είχαν αρκετή δύναμη για να πουν στον λαό τους ότι εγκατέλειπαν την υπόθεση. Μόνο όταν οι καιροί θα ήταν πιο ευνοϊκοί –δηλαδή όταν η Ελλάδα θα είχε στρατιωτική δικτατορία– θα ήταν η ελληνική κυβέρνηση ελεύθερη να εγκαταλείψει το Κυπριακό Ζήτημα»14. Με άλλα λόγια, και οφείλουμε να το υπογραμμίσουμε σήμερα όσο ποτέ, το κύριο διακύβευμα δεν ήταν η Ελλάδα, αλλά η Κύπρος.»
[4] Ο πρώην Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας Γλαύκος Κληρίδης αναγράφει στο τετράτομο έργο του «Η ΚΑΤΑΘΕΣΗ ΜΟΥ» ότι στην συνάντηση κορυφής της Κεσσανης [9,10 Σεπτεμβρίου 1967, μεταξύ της χούντας των Αθηνών [Πρωθυπουργός Κ. Κόλλιας, Υπουργός Γ. Παπαδόπουλος] και των Τούρκων ομολόγων τους, ο Τούρκος Πρωθυπουργός Ντεμιρελ έμεινε άναυδος από την αφέλεια και την ανικανότητα των συνομιλητών του.
[5] Τα γεγονότα της Κοφίνου [14/11/1967], τουρκική επιτυχής προβοκάτσια την αποκαλώ, οδήγησαν στην επαίσχυντη αποχώρηση της Ελληνικής Μεραρχίας από την πανικόβλητη[και όχι μόνον ]χούντα των Αθηνών την οποίαν είχε αποστείλει ο Γεώργιος Παπανδρέου το καλοκαίρι του 1964 σε συνεννόηση με τον Αρχιεπίσκοπο Μακάριο. Βλέπε και σχετικά βιβλία όπως του Στρατηγού Πανουργιά Πανουργιά, του Γλαύκου Κληρίδη και του Σπύρου Παπαγεωργίου, αλλά και πολλές πληροφορίες στο διαδίκτυο.
[6] Η καταθεση της Πεπης Ρηγοπούλου συνεκλονισε το πανελληνιο, η δε ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ της επομένης της κατάθεσή της [24/10/1975] έγραψε στη στηλη της Ελένης Μπιστικα με μια μεγαλη της φωτογραφία ειδικο αφιέρωμα με τίτλο «Η φοιτήτρια που σταματησε το τανκ» Προσφατα ο τότε οδηγός του τανκ ονόματι Σκευοφύλακας, που κατέρριψε την πόρτα του Πολυτεχνείου εκείνο το τραγικό βράδυ του 1973, , σε δήλωση του επιβεβαίωσε το γεγονός του τραυματισμού της Πέπης Ρηγοπούλου και επετεθη και αυτός στη Χ.Α για τον τρόπο που θέλει να διακωμωδήσει το Πολυτεχνείο.
[7] Η κ. Πέπη Ρηγοπούλου είναι σήμερα καθηγήτρια ΜΜΕ στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και το απόσπασμα είναι από άρθρο της στην ΑΥΓΗ της 17ης Νοέμβρη 2012 με τίτλο «Η Αντίσταση της Μνήμης»
(*) Αντιστρατήγου ε. α., Επίτιμου Γενικού Επιθεωρητού Στρατού
Χιτλερισμός στη Μεσόγειο: Ο Ερντογάν επιχειρεί να κάνει στην Κύπρο ότι και ο Αδόλφος