Οι κοινότητες να συμφωνήσουν ότι θα ζήσουν μαζί με σεβασμό σε ένα κράτος λειτουργικό
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Δένδιας για Τουρκία: Όσο διατηρεί στο τραπέζι το casus belli, οφείλουμε να είμαστε προετοιμασμένοι για παν ενδεχόμενο * Αδιαπέραστος ο Ελληνικός Εναέριος Χώρος …
Οι «τροχονόμοι» της χούντας που πούλησαν την Κύπρο: Δεν δικάστηκαν ποτέ για την προδοσία κατά της Μεγαλονήσου, ο Καραμανλής δεν ήθελε να εκθέσει τους Δυτικούς συμμάχους
Για να καρποφορήσουν οποιεσδήποτε προσπάθειες στο κυπριακό οι ενέργειες όλων των εμπλεκόμενων μερών πρέπει να στηρίζονται στην κοινή λογική και στα κοινώς αποδεκτά δεδομένα.
Δεδομένα τα οποία έχουν διαμορφωθεί όχι με βάση τις επιθυμίες και τους εγωιστικούς και μονόπλευρους στόχους και επιδιώξεις της μιας ή της άλλης πλευράς.
Πρώτο στοιχείο μιας τέτοιας προσπάθειας είναι να αναγνωριστεί ποια είναι τα εμπλεκόμενα μέρη. Αυτά είναι λογικά και φυσιολογικά και εξ αντικειμένου τα ακόλουθα:
- α) Η Τουρκία ως η χώρα η οποία κατέχει από το 1974 διά της στρατιωτικής βίας το 37% του εδάφους της Κυπριακής Δημοκρατίας. Κράτους μέλους του ΟΗΕ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η οποία Ευρωπαϊκή Ένωση έχει εντάξει στους κόλπους της την Κυπριακή Δημοκρατία με το σύνολο της επικράτειάς της.
- β) Οι δύο κοινότητες του νησιού. Η ε/κ και τ/κ οι οποίες θα πρέπει να διαχειριστούν και να συμφωνήσουν τη μεταξύ τους σχέση και τρόπο λειτουργίας σε ένα μελλοντικό κυπριακό κράτος, το οποίο θα είναι συνεχιστής και διάδοχος της Κυπριακής Δημοκρατίας.
- γ) Οι τρείς εγγυήτριες δυνάμεις, Ελλάδα – Τουρκία – Ηνωμένο Βασίλειο, οι οποίες οφείλουν στο όνομα του Διεθνούς Δικαίου και νομιμότητας να συμφωνήσουν τι δέον γενέσθαι με τις συνθήκες Εγγυήσεως και Συμμαχίας.
- δ) Η Ευρωπαϊκή Ένωση της οποίας το κυπριακό κράτος, η Κυπριακή Δημοκρατία είναι μέλος και στην οποία θα συνεχίσει να είναι μέλος και μετά τη λύση ως είναι η επιθυμία και των δύο κοινοτήτων, η επιθυμία του κυπριακού λαού στο σύνολό του.
- ε) Τα Ηνωμένα Έθνη τα οποία θα πρέπει να οργανώσουν μια Διεθνή Διάσκεψη όπου θα καταργηθούν οι προηγούμενες περί Κύπρου διεθνείς συνθήκες και εγγυήσεις και θα επικυρωθούν οι νέες συμφωνίες.
Με δεδομένα τα προαναφερθέντα, ας εξετάσουμε το κάθε εμπλεκόμενο μέρος και τον ρόλο του.
Ο Ο.Η.Ε. έχει σοβαρή ευθύνη γιατί στην ουσία δεν έχει κάνει κάτι ουσιαστικό έτσι ώστε να τερματίσει την παράνομη εισβολή του 1974 και την έκτοτε συνεχιζόμενη κατοχή. Έχει ευθύνη γιατί δεν κατόρθωσε να προωθήσει την εφαρμογή των δικών του αποφάσεων και ψηφισμάτων με πρώτο και καλύτερο, αυτό που προνοεί την αποχώρηση όλων των ξένων στρατευμάτων.
Ο Ο.Η.Ε. συνεχίζει να έχει ευθύνη για διατήρηση της ειρήνης «βλέπε ΟΥΝΦΥΚΥΠ» στην Κύπρο και την ανάληψη πρωτοβουλιών ώστε να συζητηθεί, εξευρεθεί και συμφωνηθεί η λύση του Κυπριακού. Στα πλαίσια, υπό την αιγίδα του και στη βάση των δικών του αποφάσεων και τη διεξαγωγή μιας Διεθνούς Διάσκεψης η οποία θα επικυρώσει τις σχετικές συμφωνίες. Η όλη προσπάθεια θα πρέπει να αποδώσει σύμφωνα με τον ίδιο τον Γ.Γ. του ΟΗΕ ένα κράτος κανονικό/φυσιολογικό.
- Η ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΝΩΣΗ οφείλει να συμβάλει κατά το μέγιστο των δυνατοτήτων της στο να καρποφορήσουν οι προσπάθειες για λύση του Κυπριακού με βάση το πλαίσιο του ΟΗΕ, αλλά και τις δικές της αρχές, αξίες και αποφάσεις και γιατί η Κύπρος είναι πλήρες μέλος της, αλλά και γιατί είναι ευρωπαϊκό έδαφος που βρίσκεται υπό ξένη κατοχή και γιατί είναι ευρωπαϊκό κράτος ακρωτηριασμένο. Δεν μπορεί π.χ. να ριψοκινδυνεύσει μετωπική σύγκρουση με ένα κολοσσό, τη Ρωσία, χάριν κράτους μη μέλους, την Ουκρανία και να μην πολεμά για την αποκατάσταση του δικού της τραυματισμού και ακρωτηριασμένου σώματος.
- ΟΙ ΕΓΓΥΗΤΡΙΕΣ δυνάμεις δεν μπορεί, η μεν Τουρκία να έχει καταστρατηγήσει όσα εγγυήθηκε και να συνεχίζει να κατέχει ακόμα το 37% της Κυπριακής Δημοκρατίας και το δε Ηνωμένο Βασίλειο να την παρακολουθεί απλώς και να πρωτοστατεί στις πιέσεις σε βάρος του θύματος. Η Ελλάδα έχει ιστορικό χρέος, παρά τις φοβερές δυσκολίες τις οποίες αντιμετωπίζει κάθε φορά που συναινεί στα όποια αιτήματα των συμμάχων της να διασφαλίζει και ένα βήμα προόδου στο Κυπριακό. Γιατί πέραν του ιστορικού χρέους και της ευθύνης που έχει έναντι της Κύπρου, η κατάληξη του Κυπριακού θα επηρεάσει αποφασιστικά και άλλα δικά της κρίσιμα θέματα, όπως το Αιγαίο, η Θράκη κ.ο.κ.
ΟΙ ΔΥΟ ΚΟΙΝΟΤΗΤΕΣ έχουν χρέος απέναντι στον εαυτό τους το παρελθόν και το μέλλον τους να συμφωνήσουν ότι θα ζήσουμε όλοι από κοινού σ’ ένα κανονικό κράτος χωρίς εξαρτήσεις, εγγυήσεις και προστάτες, σε συνθήκες δημοκρατίας και ασφάλειας, ένα κράτος λειτουργικό και βιώσιμο που η μια κοινότητα δεν θα διαφεντεύει την άλλη, αλλά που και οι δύο μαζί με όλους τους υπόλοιπους που συναποτελούμε τον ένα και αδιαίρετο κυπριακό λαό θα προχωρήσουμε να οικοδομήσουμε μια κοινωνία και μια χώρα αδιαίρετη, χώρα δημοκρατίας, προόδου, ευημερίας και ελευθερίας.
- Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες κανενός.
Ανεπανόρθωτη ζημιά από την έλλειψη ενότητας στο εσωτερικό μέτωπο της Κύπρου