Το κυπριακό πειραματόζωο τροφοδότησε το βοσνιακό μοντέλο και τώρα γίνεται το αντίθετο. Η πατέντα είναι στο πυρήνα της η ίδια και παραπέμπει σε μια θνησιγενή κατάσταση πραγμάτων.
Μπορεί δε να είναι και αυτός ο στόχος όσων κινούν παρασκηνιακά τα νήματα. Να υπάρχει μια μονίμως μια κατάσταση, που να επιτρέπει τους διάφορους διεθνείς παίκτες να κάνουν το δικό τους παιχνίδι στρατηγικού ελέγχου.
Η απεσταλμένη των Ηνωμένων Εθνών, Τζέιν Χολ Λουτ, μετέβη για ένα Σαββατοκύριακο στο νησί ( 6-7 Απριλίου), είχε χωριστές συναντήσεις με τον Πρόεδρο Αναστασιάδη και τον κατοχικό ηγέτη, Μουσταφά Ακιντζί.
Αποτέλεσμα δεν υπήρξε.
Ο Ακιντζί απέρριψε την πρόταση Αναστασιάδη για κοινή συνάντηση στην παρουσία της αξιωματούχου του ΟΗΕ. Η κ. Λουτ μετέφερε στην ελληνική κυπριακή πλευρά πρόταση, που προέρχεται από τους Τούρκους, για τετραμερή συνάντηση, με τη συμμετοχή Ελλάδος, Τουρκίας και των δυο κοινοτήτων, που απορρίφθηκε από τον Νίκο Αναστασιάδη. Σημειώνεται συναφώς ότι η ίδια πρόταση διαβιβάσθηκε και στον Έλληνα υπουργό Εξωτερικών, Γιώργο Κατρούγκαλο, ο οποίος επίσης την απέρριψε.
Η έκθεση του Γενικού Γραμματέα στο Συμβούλιο Ασφαλείας επιβεβαιώνει πως το Κυπριακό έχει φθάσει στο τέλμα. Δεν ρίχνει μεν αυλαία, ωστόσο, είναι σαφές πως προσφέρει μια ακόμη ευκαιρία στους εμπλεκόμενους παραπέμποντας σε ένα χρονοδιάγραμμα, που παρόλο ότι δεν το καθορίζει, είναι μικρής διάρκειας.
ΦΟΡΜΟΥΛΕΣ ΑΠΟ ΤΗ ΛΕΥΚΩΣΙΑ
Η Λευκωσία κυριαρχούμενη από το φόβο να φορτωθεί το αδιέξοδο, αναζητεί φόρμουλες που εάν υιοθετηθούν θα ενισχύσουν το δυσλειτουργικό και στρεβλωτικό μοντέλο κράτους που συζητείται.
Η εμμονή σε εκ περιτροπής πρωθυπουργία, όπως και ολόκληρο το μοντέλο της Δικοινοτικής Διζωνικής Ομοσπονδίας, παραπέμπει σε ένα μόνιμο διαχωρισμό και επιβολή επιλογών στη βάση της εθνικής καταγωγής. Παραπέμπει στο προβληματικό βοσνιακό μοντέλο, που παραπαίει από της δημιουργίας του.
Σωστή διαπίστωση, λανθασμένη θεραπεία
Η Λευκωσία μετά και τις αλλεπάλληλες αποτυχίες και την αναβάθμιση των τουρκικών αξιώσεων, έχει διαπιστώσει πως η ακολουθούμενη τακτική, το περιεχόμενο των συζητήσεων δεν οδηγούν πουθενά. Κοντολογίς κάνει μια σωστή διαπίστωση. Από εκεί και πέρα, ωστόσο, προτείνει μια λανθασμένη θεραπεία. Θέλει να εγκαταλείψει την ακολουθούμενη πολιτική αλλά η εναλλακτική πορεία που εξετάζει είναι επίσης αδιέξοδη. Φλερτάρει με μια μορφή συνομοσπονδίας, δυο κρατών, περιλαμβάνοντας πολλά από τα στοιχεία της ΔΔΟ. Δηλαδή, επί της ουσίας, διατηρεί ένα μοντέλο παρόμοιο με το βοσνιακό και προσφέρει και άλλα προς την τουρκική πλευρά έχοντας τη ψευδαίσθηση πως θα ικανοποιήσει το καθεστώς Ερντογάν και θα εγκαταλείψει τους σχεδιασμούς του για πλήρη έλεγχο της Κύπρου.
Είναι προφανές πως εξελίξεις θα δρομολογηθούν μετά τον Ιούνιο.
Οι εξελίξεις, όταν έλθουν θα είναι ραγδαίες και ενδεχομένως να λειτουργήσουν σαν τσουνάμι. Για να μην «συλληφθούν» σε Αθήνα και Λευκωσία απροετοίμαστοι, όπως στις δυο Πενταμερείς Διασκέψεις, το 2017, θα πρέπει να ξεκαθαριστεί τι επιδιώκεται.
Ή ένα κράτος που θα ενώνει την κοινωνία και τους πολίτες και θα λειτουργεί στη βάση των αυτονόητων; Δηλαδή, να ισχύει ότι εφαρμόζεται σ’ όλα τα δημοκρατικά κράτη.
Η Τουρκία αντιδρά στο ενδεχόμενο να αγοράσει η Κύπρος όπλα από τις ΗΠΑ: Ζητά και τα ρέστα…