Την ώρα που διαμορφώνεται ένα νέο τοπίο συμμαχιών και στρατηγικών συνεργασιών στην Ανατολική Μεσόγειο με αφορμή τις ενεργειακές εξελίξεις, την ώρα που η Τουρκία αγοράζει ρωσικούς πυραύλους και η Ουάσινγκτον προειδοποιεί για την επιβολή σκληρών οικονομικών κυρώσεων, την ώρα που ο Νετανιάχου και το εβραϊκό λόμπι στις ΗΠΑ κατατάσσουν τον Ερντογάν στη λίστα με τους πιο επικίνδυνους εχθρούς του Ισραήλ, την ώρα που ο Σίσι της Αιγύπτου θεωρεί τον Τούρκο ομόλογό του «σατανά», στην Κύπρο επιμένουν ακόμα να επενδύουν σε μια χρεοκοπημένη διαπραγματευτική διαδικασία, μπας και ο σουλτάνος της Άγκυρας επιδείξει καλή θέληση στο Κυπριακό.
Έφτασε στο σημείο να ανταγωνίζεται με τον «υπουργό Εξωτερικών» του ψευδοκράτους Οζερσάι σε παράλογες απαιτήσεις εις βάρος των Ελληνοκυπρίων. Πρόκειται για απαιτήσεις που είναι ταυτισμένες με μια ρατσιστική λύση που θα νομιμοποιεί τα τετελεσμένα του εγκλήματος της τουρκικής κατοχής.
Μπορεί να είναι δύσκολο να πιστέψουμε ότι το Κυπριακό δεν μπορεί τελικά να λυθεί σωστά μέσα από τις αποτυχημένες διαπραγματευτικές διαδικασίες των Ηνωμένων Εθνών, αλλά αυτή είναι η ωμή πραγματικότητα, αυτό αποδεικνύουν τα γεγονότα και η ιστορική εμπειρία.
Αντί λοιπόν η Λευκωσία να προχωρήσει σε μια συνολική αναθεώρηση και ανασκόπηση της όλης κατάστασης, βάζοντας το δάκτυλο επί των τύπων των ήλων, επιμένει στην ίδια ακολουθούμενη πολιτική που δεν έχει καμία προοπτική για μια σωστή, λειτουργική λύση προς όφελος Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων. Ενώ τον τελευταίο καιρό διαπιστώνει και αρχίζει να προβάλλει το γεγονός ότι πάγιος στόχος της Τουρκίας παραμένει ο έλεγχος ολόκληρης της Κύπρου, την ίδια στιγμή συνεχίζει να αυτοεγκλωβίζεται σε αδιέξοδες και συνάμα επικίνδυνες διαδικασίες.
Ο ΟΗΕ δικαιώνει την κατοχική Τουρκία
Στην έδρα των Ηνωμένων Εθνών φαίνεται ότι ξεκίνησε η αντίστροφη μέτρηση για να επισημοποιηθεί το αδιέξοδο ή θα επιχειρήσουν και πάλι να επιβάλουν μέσω επιδιαιτησίας και χρονοδιαγραμμάτων μια λύση έκτρωμα. Ο Γενικός Γραμματέας, λόγω της εντολής που έχει από το Συμβούλιο Ασφαλείας, δεν μπορεί να τερματίσει την αποστολή των καλών υπηρεσιών του.
Διπλωματικές πηγές θεωρούν ότι ο ΓΓ θα δώσει μια ακόμη παράταση μέχρι την επόμενη έκθεσή του για την ΟΥΝΦΙΚΥΠ, στην οποία θα συμπεριλαμβάνει και αναφορές στο Κυπριακό, τον ερχόμενο Ιούλιο.
Αν όμως η κατάσταση παραμείνει ως έχει έως τον Ιούλιο, τότε είναι πλέον ορατό το ενδεχόμενο να κηρύξει το τέλος των διαβουλεύσεων της Τζέιν Χολ Λουτ, με ότι αυτό θα συνεπάγεται σε σχέση με την απόδοση ευθυνών και την επιβολή μιας «νέας τακτικής» από πλευράς του Συμβουλίου Ασφαλείας.
Ούτε η πρώτη φορά θα είναι και ίσως ούτε η τελευταία που μια προσπάθεια του ΟΗΕ για την επίλυση του Κυπριακού θα οδηγηθεί σε ναυάγιο. Κι όταν αποτυγχάνουν αυτές οι πρωτοβουλίες, στην ουσία η τουρκική πλευρά πανηγυρίζει επειδή συνεχίζει ανενόχλητη να εδραιώνει τα τετελεσμένα της κατοχής, πλησιάζοντας όλο και πιο κοντά στον τελικό στόχο της.
Τέτοιες ευκαιρίες δεν παρουσιάζονται συχνά
Με όλα αυτά που συμβαίνουν στη γειτονιά της Κύπρου δημιουργείται μια ευκαιρία. Και τέτοιες ευκαιρίες δεν παρουσιάζονται συχνά. Την ίδια στιγμή όμως, δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι κανένα ισχυρό κράτος δεν προσφέρει απλόχερα δώρα, ούτε θα στείλει στρατό για να διώξει τους Τούρκους κατακτητές από το νησί. Επομένως, χρειάζεται υποδομή, συντονισμός, στρατηγική, ενότητα και συλλογικότητα για τη διαχείριση του εθνικού ζητήματος.
Εξαιτίας των νέων δεδομένων με τους υδρογονάνθρακες, τις συμμαχίες στην Ανατολική Μεσόγειο, τα διαπλεκόμενα συμφέροντα στην περιοχή και τη σύγκρουση του ισλαμοφασιστικού καθεστώτος του Ερντογάν με την Αμερική, προσφέρεται η δυνατότητα για αναζήτηση άλλων ειρηνικών επιλογών, με πρωταρχική επιδίωξη την απελευθέρωση της Κύπρου από τους Τούρκους κατακτητές.
Είναι μια ευκαιρία στις συζητήσεις που θα έχει ο Αμερικανός γερουσιαστής στις δυο πρωτεύουσες να τεθεί επί τάπητος ένα ολοκληρωμένο σχέδιο δράσης για το πώς θα ιεραρχηθεί και θα προωθηθεί ο στόχος για την αποχώρηση των τουρκικών κατοχικών στρατευμάτων. Από την πλευρά του περιμένει να ακούσει ιδέες και είναι έτοιμος να προχωρήσει μαζί με άλλα μέλη του Κογκρέσου σε συγκεκριμένα βήματα προς αυτή την κατεύθυνση, αξιοποιώντας το εχθρικό κλίμα που επικρατεί στις ΗΠΑ για την Τουρκία, λόγω της αγοράς των ρωσικών πυραύλων S-400 και των συμμαχιών της με τη Ρωσία και το Ιράν.
Είναι μια ευκαιρία ανάπτυξης πολυσύνθετης πολιτικής δυναμικής σε κάθε επίπεδο -περιφερειακό και διεθνές- ώστε να «σπάσει το κατεστημένο» των συνομιλιών μέσω του ΟΗΕ, το οποίο συντηρείται λόγω της επικράτησης των τουρκικών θέσεων. Για χρόνια τώρα, η Γραμματεία του Οργανισμού (με ευθύνες της Λευκωσίας και της Αθήνας) εξισώνει το θύμα με τον θύτη και με τέτοια αφετηρία δεν μπορεί να προκύψει καλό, λογικό, δημοκρατικό αποτέλεσμα.
Χρειάζεται μια μεγάλη αλλαγή στο Κυπριακό, μια μεγάλη ανατροπή, προτού να είναι πολύ αργά, γιατί λέμε «όχι σε δυο κράτη», «όχι στη διχοτόμηση», «όχι σε μια τουρκική λύση στην Κύπρο» που θα ξεριζώνει τον Ελληνισμό από τον τόπο του μετά από αιώνες.
Η μεγάλη προδοσία: Πώς η Αμερική εγκατέλειψε τους Κούρδους και έχασε τη Μέση Ανατολή