Δεν χρειάζεται να εξαντληθεί η υπομονή, να αναβαθμίσουν- περαιτέρω- τις αξιώσεις τους οι Τούρκοι σε βάρος της Κύπρου για να υπάρξει αντίδραση. Για να υποδειχθούν οι πραγματικότητες και οι στρεβλώσεις.
Αντί, όμως, αυτά τα αυτονόητα να ισχύσουν στην Κύπρο και να επικεντρωθούν οι συζητήσεις στην άρση της κατοχής, συζητούνται από το 1974 και εντεύθεν συνταγματικές ρυθμίσεις! Δεν αγγίζουν το μείζον, που είναι η αποχώρηση της Τουρκίας και αναλώνονται στο διαμοιρασμό της εξουσίας.
Η τουρκική πλευρά βαθμηδόν θέτει αξιώσεις, που στοχεύουν στον πλήρη έλεγχο του νησιού από την Τουρκία. Κι αυτό γίνεται διά των απαιτήσεων που τίθενται από την ηγεσία του κατοχικού καθεστώτος. Την τελευταία περίοδο, αν και δεν υπάρχει σε εξέλιξη διαδικασία διαπραγματεύσεων, η Άγκυρα και οι εγκάθετοι της στα κατεχόμενα, συνδέουν την όποια εξέλιξη, την επανέναρξη συνομιλιών, με την αποδοχή από την ελληνοκυπριακή πλευρά των τουρκικών όρων της. Στην προκειμένη περίπτωση την αποδοχή της θετικής ψήφου, του βέτο στις αποφάσεις του κράτους.
Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Νίκος Αναστασιάδης, σαφώς ενοχλημένος από τις τουρκικές αξιώσεις και την εν γένει συμπεριφορά της Άγκυρας και του Μουσταφά Ακιντζί αντέδρασε έντονα και έθεσε, με μορφή υποδείξεων, μια σειρά ζητήματα, που αφορούν την ουσία του Κυπριακού.
Ο Πρόεδρος Αναστασιάδης ανέφερε πως το μόνο που μέσα από τις αξιώσεις του επιδιώκει ο εγκάθετος της Άγκυρας είναι την ομηρία και τον πλήρη έλεγχο της Κύπρου από την Τουρκία.
Οι σωστές υποδείξεις, οι σωστές διαπιστώσεις πρέπει να συνοδεύονται και από βήματα, πολιτικές, που οδηγούν σε απεγκλωβισμό από ένα στρεβλωτικό πλαίσιο, που και να καταλήξει σε συμφωνία δεν θα λύσει το Κυπριακό. Θα διαιωνίσει τα προβλήματα και τις εντάσεις. Γι αυτό και χρειάζονται μετά τις διαπιστώσεις και οι σωστές θεραπείες. Διαφορετικά δεν θα έχει καμία σημασία στο τέλος.
Αντί τετραμερή η κ. Λουτ έπρεπε να προτείνει διμερή, Κυπριακής Δημοκρατίας με Τουρκία