Τι είδους δικαιώματα έχει η Τουρκία όταν είναι κατοχική δύναμη και κλέβει εδάφη και θάλασσες;




Του ΠΑΝΙΚΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ

Στο παρελθόν υπήρξαν παρόμοια κρούσματα στην Ελλάδα και την Κύπρο. Πρωθυπουργοί, πρόεδροι, υπουργοί Εξωτερικών, κυβερνητικοί αξιωματούχοι και πολιτικοί διαφόρων κομματικών χώρων επιχείρησαν να βοηθήσουν στην απενοχοποίηση των τουρκικών εγκλημάτων και της τουρκικής παραβατικότητας.

  • Όποτε η Αθήνα και η Λευκωσία επιδεικνύουν καλή θέληση και υποχωρητικότητα απέναντι στον τουρκικό επεκτατισμό, μέσω μιας αφελέστατης προσέγγισης ή μιας ιδεολογικής αυταπάτης ή μέσω κατευθυνόμενων πολιτικών εκ των έξω, που δεν συνάδουν με το εθνικό συμφέρον, η Τουρκία αποθρασύνεται όλο και περισσότερο, επιμένοντας να διεκδικεί εδάφη και θάλασσες που δεν της ανήκουν.

Πρόσφατα, η ίδια ιστορία επαναλήφθηκε με την περιβόητη αναφορά του Νίκου Κοτζιά στο Οικονομικό Φόρουμ των Δελφών ότι «αν αρχίζεις και γίνεσαι στις διεθνείς σχέσεις μοναχοφάης, τότε είσαι κι εσύ μέρος του προβλήματος», εννοώντας κατά ένα περίεργο τρόπο «μοναχοφάηδες» τους Έλληνες και όχι τους Τούρκους.

Ακολούθησαν οι τοποθετήσεις του νυν υπουργού Εξωτερικών, Γιώργου Κατρούγκαλου, ότι «στην Ανατολική Μεσόγειο η Τουρκία έχει δικαιώματα που της αναγνωρίζει το Δίκαιο της Θάλασσας που εμείς θέλουμε να διέπει τις μεταξύ μας διαφορές». Επίσης, διερωτήθηκε «πώς μπορεί κάποιος να αποκλείσει από αυτή την περιοχή την Τουρκία, η οποία έχει τόσα χιλιόμετρα ακτή στη Μεσόγειο;»

  • Καταρχήν, η Τουρκία δεν αναγνωρίζει τη Σύμβαση του ΟΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας και την παραβιάζει σε καθημερινό επίπεδο στην ελληνικά χωρικά ύδατα και την κυπριακή ΑΟΖ. Επίσης, δεν υπάρχουν διαφορές μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, αλλά τουρκικές διεκδικήσεις σε βάρος της Ελλάδας.

Για μια ακόμη φορά διαφαίνεται μια συστηματική προσπάθεια από μέρους της Αθήνας να δείξει ότι αναγνωρίζει τα συμφέροντα που έχει η Τουρκία στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο. Μάλλον, εντάσσεται στο γενικότερο πλαίσιο της γνωστής σχολής σκέψης (σε Ελλάδα και Κύπρο), σύμφωνα με την οποία το καλόπιασμα των Τούρκων και ο εξωραϊσμός της Άγκυρας θα «δαμάσει» την τουρκική επιθετικότητα και θα διαμορφώσει συνθήκες για αποτροπή πολεμικών ενεργειών.

Μια τέτοια όμως πολιτική θέση, όντως λογική, ισχύει στις περιπτώσεις όπου ο γείτονάς σου ή γενικότερα ένα κράτος συμπεριφέρεται λογικά. Δηλαδή, στο πλαίσιο των διεθνών κανόνων και ανεξάρτητα από το όποιο αμαρτωλό παρελθόν του, δεν απειλεί, δεν εκβιάζει και δείχνει διάθεση να επιλυθούν τα όποια προβλήματα, με σεβασμό του διεθνούς δικαίου και των αρχών που διέπουν τις διακρατικές σχέσεις. Με την Τουρκία έχει αποδειχθεί επανειλημμένα ότι συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο.

  • Την ίδια περίοδο που ο κ. Κατρούγκαλος προέβη στις παραπάνω δηλώσεις, ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας με τον πρόεδρο της Κύπρου Νίκο Αναστασιάδη και τον πρωθυπουργό του Ισραήλ Μπέντζαμιν Νετανιάχου, παρουσία του υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ Μάικ Πομπέο αποφάσισαν την εδραίωση μιας νέας «στρατηγικής συμμαχίας» στον ενεργειακό τομέα και όχι μόνο.

Επομένως, με τα όσα είπε ο Έλληνας υπουργός Εξωτερικών ουσιαστικά επέκρινε την Ελλάδα, την Κύπρο, το Ισραήλ και τις ΗΠΑ που «απέκλεισαν» την Τουρκία.

Η κατάσταση είναι ανεξήγητη και περίεργη. Και δεν είναι η μόνη. Ο Ερντογάν, ο Τσαβούσογλου και ο Ακιντζί επαναλαμβάνουν συνεχώς ότι δεν πρόκειται να υπάρξει λύση στην Κύπρο εάν οι Ελληνοκύπριοι δεν αποδεχθούν την παραμονή τουρκικών στρατευμάτων και εγγυήσεων. Επίσης, ο κατοχικός ηγέτης δεν παραλείπει κάθε μέρα να μιλά για τα «χίλια κακά» που θα συμβούν στον τόπο εάν οι Ελληνοκύπριοι δεν δεχθούν να υπάρχει μία θετική ψήφος των Τουρκοκυπρίων για όλες τις αποφάσεις της ομοσπονδιακής κυβέρνησης, ώστε να υλοποιηθεί ο πάγιος στρατηγικός στόχος της Τουρκίας για έλεγχο ολόκληρου του νησιού.

Κι όμως, κυβερνητικοί αξιωματούχοι και πολιτικοί ηγέτες στη Λευκωσία συνεχίζουν να επενδύουν στην «καλή θέληση» της Τουρκίας και του Ακιντζί.

  • Αντί λοιπόν να προβάλλονται οι λόγοι για τους οποίους η Τουρκία μένει απ’ έξω από τις συνεργασίες στην Ανατολική Μεσόγειο και να παρουσιάζονται αυτοί οι λόγοι στους διεθνείς οργανισμούς με νομικά και στοιχειοθετημένα επιχειρήματα, κάποιοι προσπαθούν να την δικαιολογήσουν προβάλλοντας τη θέση ότι έχει δικαιώματα. Αν είναι δυνατόν!

Ποιοι άφησαν απ’ έξω την Τουρκία; Η Ελλάδα, η Κύπρος, το Ισραήλ και η Αίγυπτος ή η ίδια η Τουρκία άφησε απ’ έξω τον εαυτό της λόγω της ισλαμοφασιστικής και ιμπεριαλιστικής πολιτικής της;

Τι είδους δικαιώματα έχει η Τουρκία όταν είναι κατοχική δύναμη στην Κύπρο, όταν παραβιάζει καθημερινά τον εναέριο και θαλάσσιο χώρο της Ελλάδας, όταν δεν σέβεται την κυπριακή ΑΟΖ και γενικότερα τις αρχές του διεθνούς δικαίου;

  • Γιατί η Ελλάδα να αναγνωρίσει δικαιώματα της Τουρκίας στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο όταν η Τουρκία όχι μόνο δεν αναγνωρίζει τα δικαιώματα της Ελλάδας και της Κύπρου, αλλά τα καταπατά θρασύτατα, με εκβιασμούς, ψέματα και χρήση στρατιωτικής ισχύος;

Πρόκειται για αλλόκοτα και συνάμα επικίνδυνα φαινόμενα στο χώρο του Ελληνισμού, για αλλοπρόσαλλες απόψεις. Και βασικός λόγος είναι η μόνιμη απουσία συγκροτημένης εθνικής στρατηγικής για τα εθνικά θέματα.

  • Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες των συνεργατών της. Επίσης απαγορεύεται δια νόμου η αναδημοσίευση των σχολίων χωρίς τη γραπτή έγκριση της ιστοσελίδας.

Είναι έτοιμες Αθήνα και Λευκωσία σε περίπτωση που ο Ερντογάν αφήσει τα λυκόσκυλα ελεύθερα;

Hellasjournal - Newsletter


%d bloggers like this: