Στις 16 Φεβρουαρίου, στη σύνοδο του Μονάχου για την ασφάλεια, οι ελίτ του πλανήτη παρακολούθησαν έκπληκτες μια ανταλλαγή πυρών μεταξύ ενός αμερικανού αντιπροέδρου και ενός ευρωπαίου ηγέτη.
Η καγκελάριος Μέρκελ εξαπέλυσε επίθεση εναντίον της κυβέρνησης Τραμπ με μια σφοδρότητα που δεν περίμενε κανείς. Και αναδείχθηκε σε ηρωίδα της ημέρας, σε μοναδική υπερασπίστρια των ευρωπαϊκών ιδεών, σε ηγέτιδα του ελεύθερου κόσμου.
Η ταχύτητα με την οποία οι ευρωπαϊκές φιλοδοξίες του νεαρού ηγέτη χάθηκαν από τα ραντάρ είναι εντυπωσιακή. Κι όμως, η ομιλία του στις 26 Σεπτεμβρίου 2017 στη Σορβόνη είχε χαρακτηριστεί το μεγάλο όραμα που περίμενε ολόκληρη η Ευρώπη. Επιτέλους, έλεγαν από τη Λισαβώνα ως το Ταλίν, ένας ηγέτης προωθούσε με αποφασιστικότητα ένα σχέδιο επανίδρυσης της Ευρώπης.
Όταν ξεκίνησαν πια οι διαδηλώσεις των Κίτρινων Γιλέκων, τον Νοέμβριο του 2018, τα μέσα ενημέρωσης μίλησαν για χαριστική βολή.
Φαίνεται όμως πως βιάστηκαν. Ο γάλλος πρόεδρος άρχισε να ανεβαίνει ξανά την ανηφόρα. Η δημοτικότητά του στη Γαλλία άρχισε να αυξάνεται. Μένει να συμβεί το ίδιο και στην Ευρώπη. Οι εκλογές για το ευρωπαϊκό κοινοβούλιο αποτελούν μια ιδανική ευκαιρία. Και αυτή τη φορά, ο Εμανουέλ Μακρόν διάλεξε να απευθυνθεί στους ψηφοφόρους όλης της Ευρώπης – ναι, όλης της Ευρώπης – με ένα άρθρο που δημοσιεύτηκε σε 28 εφημερίδες. Ένα άρθρο, με το οποίο ο γάλλος πρόεδρος ζητά από τους λαούς να ξαναπάρουν τον έλεγχο της τύχης τους στα χέρια τους.
Πηγές της γαλλικής προεδρίας λένε ότι ο Μακρόν δείχνει και πάλι την πρόθεσή του να ασκήσει ηγετικό ρόλο στην Ευρώπη. Από τότε που εξελέγη, έχει μεταβεί σε 19 χώρες της ΕΕ για διμερείς επαφές. Κι έχει βγάλει το συμπέρασμα ότι ο γαλλογερμανικός άξονας δεν είναι αρκετός, οι μικρές οικογένειες περισσότερο διχάζουν παρά ενώνουν.
Στην ιταλική τηλεόραση, την περασμένη Κυριακή, ήταν όλο χαμόγελα: η εικόνα του ως βασικού αντιπάλου του Σαλβίνι και του Ορμπαν ανήκει στο παρελθόν. Το επόμενο βήμα του είναι να θάψει το τσεκούρι του πολέμου και με την Πολωνία, όπου θα πραγματοποιήσει επίσημη επίσκεψη τον ερχόμενο μήνα, πριν δηλαδή από τις ευρωπαϊκές εκλογές.
Ο Εμανουέλ Μακρόν δεν πρόκειται να θυσιάσει τις αξίες της φιλελεύθερης δημοκρατίας. Θα ακολουθήσει όμως στο εξής μια πολιτική με όσο το δυνατόν λιγότερους αποκλεισμούς.
(*) Η Σιλβί Κοφμάν είναι αρθρογράφος της Monde – (Πηγή: Le Monde via ΑΠΕ-ΜΠΕ)
Ο Τραμπ δημιουργεί αβεβαιότητες: Αφήνει κενά, που σπεύδουν να εκμεταλλευτούν Ρωσία και Κίνα