Του ΝΙΚΟΥ ΑΝΤΩΝΙΑΔΗ* – Νέα Υόρκη
Πριν λίγους μήνες, σε τραπέζι που βρίσκονταν όλα τα ομογενειακά ΜΜΕ, και ενώ μιλούσε ο Πρόεδρος Αναστασιάδης σε Συνέδριο, εδώ στην Νέα Υόρκη, φίλος δημοσιογράφος γυρίζει και μου λέει:
Η αλήθεια είναι πως κάτι τέτοιο το άκουσα (ερωτήθηκα) πολλές φορές αφότου ήρθα στην Νέα Υόρκη. Η απάντηση όμως είναι πάντα η ίδια: “Στο Πανεπιστήμιο διδάσκω Στρατηγική Μάρκετινγκ. Είναι αδύνατον οι 30, 40 ή 50 φοιτητές στην τάξη να μετατρέψουν όλοι τη θεωρία σε πράξη.
Αν όμως, έστω και ένας ή μια φοιτήτρια αφομοιώσουν αυτή τη θεωρία (στην πράξη), τότε (θα) είναι επιτυχία. Μιας και αυτός/αυτή που θα τα “καταφέρει”, θα επανέλθει μετά από κάποια χρόνια να “διοικήσει” και τους υπόλοιπους. Κατ’ επέκταση, το όφελος θα είναι κοινό (έστω και αν αργήσει πολύ)!
Τώρα που λύσαμε το “γιατί”, πάμε στην ουσία. Στην Κύπρο, και όχι μόνον, οι πλείστες μελέτες, ακαδημαϊκές και μη, “απαντούν” σε σχέση με τις πολιτικές ανάγκες του κόσμου και καταλήγουν σε κοινά συμπεράσματα, όπως πιο κάτω:
1) Ο κόσμος είναι απογοητευμένος από το σύνολο της πολιτικής ηγεσίας.
2) Ο κόσμος θέλει αλλαγή. Οι κομματικές “μέθοδοι” του 60, 70 και 80 τον κούρασαν μέχρι απελπισίας.
3) Οι ηγετικές πυραμίδες, ειδικά των δυο μεγάλων πολιτικών πόλων (ΔΗΣΥ και ΑΚΕΛ) δεν “ακούνε” τι θέλει ο κόσμος (ειδικά) στο Κυπριακό.
4) Ενώ ο “κεντρώος” χώρος εκπροσωπεί την μεγάλη πλειοψηφία του λαού της Κύπρου (Κυπριακό), εν’ τούτοις, η πολλαπλή διάσπαση του δρα ως ενισχυτικός παράγοντας στην διατήρηση της δύναμης των δυο πόλων (ειδικά του κυβερνώντος ΔΗΣΥ) και του αφαιρεί την δυνατότητα να έχει πρωταγωνιστικό ρόλο και λόγο.
5) Η αδυναμία του κεντρώου χώρου να ελέγξει την πλειοψηφία του εκλογικού σώματος (που του ανήκει), ενισχύει:
– Την αποχή (ένας στους τρεις εγγεγραμμένους ψηφοφόρους).
– Το ΕΛΑΜ.
6) Όσα σκάνδαλα είδαν το φως της δημοσιότητας τα τελευταία χρόνια, μαζί με τα “fake news” και την “γλωσσαριακή” ξεφτίλα κάποιων ΜΜΕ, αύξησαν το σάλιο του κόσμου (για φτύσιμο) και μείωσαν την αντοχή του. (Σκόπιμο παιχνίδι των μεγάλων μέσα και έξω από τη χώρα;).
Την ίδια ώρα, οι δυο πόλοι (ΔΗΣΥ και ΑΚΕΛ) σπρώχνουν επικίνδυνα στην “όποια” λύση και αντί να διαβάσουν τι “γράφει” το σάλιο της συντριπτικής πλειοψηφίας του κόσμου (κόσμος είναι και οι απέχοντες) παίρνουν αυτό το σάλιο για να το δώσουν στον Τούρκο κατακτητή “αποκοιμίζοντας” παράλληλα τον απλό κοσμάκη με κωμικοτραγικές “πολιτικές(;)” αψιμαχίες. Την ώρα μάλιστα που κάποιοι Τουρκοκύπριοι συμπατριώτες μας φωνάζουν:
Όλα αυτά, μαζεμένα, στην προκήρυξη/τόλμη ενός κατατρεγμένου δημοσιογράφου που το “αμάρτημα” του είναι η ελευθερία του λόγου για την κατεχόμενη μας πατρίδα: του συμπατριώτη μας Τ/Κ Σενέρ Λεβέντ που μάχεται εδώ και χρόνια να αποκαλύψει αυτές τις αλήθειες με κίνδυνο την ίδια τη ζωή του. Που αποφάσισε να ρισκάρει ακόμη πιο πολύ, θέτοντας υποψηφιότητα για το καλό της πατρίδας μας!
Με αυτά και αυτά, για δες εδώ φίλε τι βγάζει η μαθηματική εξίσωση:
(Η φωνή της μεγάλης πλειοψηφίας του κόσμου, όπως φαίνεται από τις έρευνες πιο πάνω)
1+2+3+4+5+6 = (Όσα προσπαθεί ο) Λεβέντ
Μπορούμε να αμφισβητήσουμε έναν τέτοιο (καθαρό) άνθρωπο, που θα μπορούσε:
Α) Να βοηθήσει στο μέγιστο να ανακτηθεί η εμπιστοσύνη των Ελληνοκυπρίων προς τους Τουρκοκυπρίους (κτυπώντας το ΕΛΑΜ και τον ρατσισμό);
Β) Να πείσει τους Τ/Κ για τους κινδύνους που ελλοχεύει η αύξηση των εποίκων και να καταλάβουν πως η απειλή τους δεν είμαστε εμείς (οι Ε/Κ) αλλά η κατοχική Τουρκία και οι έποικοι;
Γ) Να γελοιοποιήσει και να εκθέσει με τον πιο επίσημο τρόπο τον Τούρκο κατακτητή στην διεθνή αρένα (ως κοινό μέτωπο της πατρίδας μας); Κάτι που οι πολιτικές μας ηγεσίες των τελευταίων δεκατριών τουλάχιστον χρόνων έχουν αποτύχει παταγωδώς να πράξουν.
Δ) Να προβάλει το πρόβλημα της πατρίδας μας (επιτέλους) στην σωστή του βάση: ΚΑΤΟΧΗ ΚΑΙ ΕΙΣΒΟΛΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΤΟΥΡΚΟ ΚΑΤΑΚΤΗΤΗ; Εδώ στην Νέα Υόρκη καταντήσαμε να “εκλιπαρούμε” τον ΟΗΕ μήπως και καταφέρουμε να “κλέψουμε” (αν είναι ποτέ δυνατόν!) μια δήλωση του που να φωτογραφίζει (έστω) την Τουρκία ως κατοχική δύναμη. Γι’αυτό και κάτι τέτοιο τον “διαφοροποιεί” από τον ανθυποψήφιο του ΑΚΕΛ, Τ/Κ Κιζίλγιουρεκ, ο οποίος δεν αναφέρεται ΚΑΘΟΛΟΥ σε κατοχή της Κύπρου από την Τουρκία!
Φίλε, συνάδελφε: Απ’ όλους τους πιο πάνω “φοιτητές”, χρειάζεται ένας (τουλάχιστον) από το “κέντρο” να κινηθεί (μιας και από τα “διπολικά” άκρα, ούτε καν θα ιδρώσει το αυτί τους). Να αποσύρει το ψηφοδέλτιο του(ς) και να το ενώσει με τον Λεβέντ και την μεγάλη πλειοψηφία των συμπατριωτών μας.
Φίλε, συνάδελφε, είδες ποτέ τα φρουτάκια του καζίνου πώς γυρίζουν όταν κάποιος κερδίζει; Κάτι τέτοιο θα γίνει και με τα ποσοστά του “Κέντρου” (αν αποφασίσει να κάνει κάτι τέτοιο). Μόνο που εδώ τα “φρουτάκια” είναι ο ίδιος ο λαός. Δεν θα κερδίσεις μόνο εσύ κι εγώ αλλά όλοι μας. Και τότε να δεις πως θα σταματήσει η άνοδος του ΕΛΑΜ. Και τότε να δεις πως θα “λιώσουν” οι πόλοι. Και τότε να δεις πως θα “ζεσταθεί” ο ψηφοφόρος.
Και τότε να δεις ΜΙΑ ΠΑΤΡΙΔΑ!
*Καθηγητής Μάρκετινγκ & Στρατηγικής
Συντάκτης ikypros.com & LA Voice
https://www.linkedin.com/in/nicolaosantoniades/
“Οργασμός” στη Μεσόγειο: Μεγάλο κοίτασμα στην Αίγυπτο, η Exxon Mobil στην ισραηλινή ΑΟΖ