Μάθημα πρώτο, ο σεβασμός στο διαφορετικό: Αναζητώντας τον …”εχθρό” σε Σάμο και Βίλια




Της ΚΑΤΕΡΙΝΑΣ ΚΥΡΙΤΣΗ

Ενώ συνεχίζεται για δεύτερη εβδομάδα η αποχή των μαθητών σε δημοτικό σχολείο στον Δήμο Άνω Βαθέος Σάμου, λόγω της παρουσίας προσφυγόπουλων στις εγκαταστάσεις του, τα κρούσματα ρατσιστικής βίας σε ασυνόδευτα προσφυγόπουλα αυξάνονται ανησυχητικά και σε άλλες περιοχές της χώρας.

  • Διότι περί ρατσιστικής βίας πρόκειται, όταν κάποιοι επιτίθενται απρόκλητα σε ανυπεράσπιστους πρόσφυγες -πολλώ δε μάλλον ανηλίκους- προπηλακίζοντας ή τραυματίζοντάς τους.

Στην δε Σάμο η βία που δέχονται -ακόμη και αυτήν τη στιγμή- τα προσφυγόπουλα είναι κυρίως ψυχολογική, αφού οι γονείς των μαθητών αποφάσισαν την αποχή των παιδιών τους από τα μαθήματα ως αντίδραση στην λειτουργία Δομής Υποχρεωτικής Εκπαίδευσης Προσφύγων μέσα στη συγκεκριμένη σχολική μονάδα.

Σε άλλες περιπτώσεις ωστόσο, όπως στην Κόνιτσα και τα Βίλια, αντιμετωπίζουμε φαινόμενα ωμής φυσικής βίας εναντίον τους με ρόπαλα και σιδερόβεργες.

Πέρα από το αυτονόητο γεγονός, ότι κανείς δεν μπορεί να στερήσει το δικαίωμα στην μάθηση από ένα παιδί, είναι να απορούμε πόσο μίσος μπορούν να κρύβουν κάποιοι απέναντι σε ανυπεράσπιστα πλάσματα, τα οποία ούτε η γνώμη τους ζητήθηκε για την κατάσταση αυτή, ούτε βέβαια έπαιξαν ρόλο στην διαμόρφωσή της.

  • Διότι είμαστε βέβαιοι ότι το όνειρό τους -από τα λίγα ίσως που πρόλαβαν να κάνουν λόγω του νεαρού της ηλικίας τους- σίγουρα δεν περιελάμβανε ούτε να παρατήσουν τα σπίτια τους, ούτε να χάσουν τους γονείς τους κάπου στην διαδρομή προς την «σωτηρία», ούτε να διακινδυνεύσουν την ζωή τους για να έρθουν στην Ελλάδα.

Και σίγουρα δεν περίμεναν, ερχόμενα εδώ, για να ξεφύγουν από τον πόλεμο και να σώσουν την ζωή τους, ότι θα έπρεπε να αντιμετωπίσουν έναν νέο κύκλο βίας τόσο διαφορετικής, αλλά και τόσο ίδιας…

  • Επιπλέον, πόθεν προκύπτει η λογική της επίθεσης σε παιδιά, όπως και αυτή της στέρησης βασικών δικαιωμάτων τους; Για την ακρίβεια, εάν για κάποιους το μεταναστευτικό αποτελεί ένα «αμφιλεγόμενο» ζήτημα, η κοινή λογική λέει ότι η ασφάλεια, η διαβίωση, η παιδεία και η υγεία είναι αναφαίρετα ανθρώπινα δικαιώματα, τα οποία κανείς δεν νομιμοποιείται να αμφισβητήσει, πόσο μάλλον να στερήσει.

Και ενώ στην προκειμένη περίπτωση ο Άρειος Πάγος παρενέβη άμεσα παραγγέλλοντας ποινική προκαταρκτική εξέταση για την διερεύνηση τυχόν ρατσιστικών κινήτρων στα περιστατικά σε Σάμο και Βίλια, το πλέον ανησυχητικό είναι η στάση μίας ολόκληρης κοινωνίας απέναντι στο ζήτημα των προσφύγων, ειδικά των ανηλίκων.

Το μεταναστευτικό μπορεί να είναι ένα θέμα που οφείλουν να αντιμετωπίσουν με τον αποτελεσματικότερο κατά το δυνατόν τρόπο οι πολιτικές ηγεσίες. Η καθημερινή του διαχείριση, ωστόσο, εναπόκειται στους ίδιους τους πολίτες, καθώς αυτοί είναι που δέχονται -δέχονται;- στο κοινωνικό περιβάλλον τους τις οικογένειες προσφύγων ή κάποια ασυνόδευτα παιδιά, που προσπαθούν να ενσωματωθούν.

  • Κρίνοντας από τα σχόλια που βλέπουμε κατά κόρον στα social media, η ελληνική κοινωνία δεν δείχνει να είναι τόσο φιλόξενη όσο θα περίμενε κανείς… Αυτό το «καλά τους έκαναν» είναι τόσο συχνό, που ενδέχεται να έχει εγγραφεί στο DNA εκείνων που το εκστομίζουν.

Η αλληλεγγύη στον συνάνθρωπο φαίνεται σε αρκετές περιπτώσεις να συμβαίνει κατά παραγγελία, ενώ κατά τα λοιπά καλύπτεται από ένα πέπλο μισαλλοδοξίας και ρατσισμού.

Βεβαίως, για να μην παρεξηγηθούμε, δεν μπορεί να παραβλέψει κανείς όλες εκείνες τις περιπτώσεις καθημερινών ανθρώπων που βοήθησαν, συμπαραστάθηκαν, ακόμα και άνοιξαν το σπίτι τους σε αυτά τα «πουλιά της προσφυγιάς». Αυτές οι περιπτώσεις είναι αξιέπαινες!

  • Ωστόσο, το μένος κάποιων άλλων είναι τόσο σαρωτικό που κάνει το αίμα να παγώνει.

Καλώς ή κακώς η κοινωνία, τόσο η εγχώρια, όσο και η παγκόσμια, έχει υποστεί τόσες μεταλλάξεις –και, το πιθανότερο, θα υποστεί τόσες ακόμα- ώστε ο περιχαρακωμένος μικρόκοσμος κάποιων καταρρέει, αντί να διευρύνεται. Οι ορίζοντες οφείλουν να μείνουν ανοικτοί στην διαφορετικότητα.

Διότι δεν είναι αυτή ο υποτιθέμενος «εχθρός», αλλά εκείνοι που για να την αφανίσουν θα κάνουν τα πάντα για να σπείρουν μίσος ανάμεσα στους ανθρώπους. Και αυτό είναι ένα μάθημα που έχουμε ευθύνη, ως κοινωνία πρωτίστως, να διδάξουμε στα δικά μας παιδιά, ώστε να τείνουν στα εκάστοτε προσφυγόπουλα το χέρι, παρά να το σηκώσουν εναντίον τους…

  • Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες των συνεργατών της. Επίσης απαγορεύεται δια νόμου η αναδημοσίευση των σχολίων χωρίς τη γραπτή έγκριση της ιστοσελίδας.

Τέλος της αθωότητας στη Νέα Ζηλανδία: Το αυγό του φιδιού εκκολάφθηκε με πενήντα νεκρούς

Hellasjournal - Newsletter


%d bloggers like this: