Είναι σαφές εδώ και καιρό ότι το Συντηρητικό Κόμμα έχει γίνει ακυβέρνητο, με τις διάφορες τάσεις του να έχουν απομακρυνθεί τόσο πολύ η μία από την άλλη ώστε είναι αδύνατον να προχωρήσουν στην ίδια κατεύθυνση, τουλάχιστον όταν πρόκειται για την Ευρώπη.
Είναι αρκετό να σκεφτεί κανείς ότι χθες οι βουλευτές του Συντηρητικού Κόμματος κλήθηκαν να ψηφίσουν κατά συνείδηση όχι για ένα θέμα που άπτεται της συνείδησής τους – της θρησκείας, ας πούμε, ή της προσωπικής τους ηθικής – , αλλά για ένα από τα σημαντικότερα προβλήματα που έχει αντιμετωπίσει το Ηνωμένο Βασίλειο σε καιρό ειρήνης: το αν δηλαδή θα αποχωρήσει σε 15 ημέρες από την Ευρωπαϊκή Ένωση χωρίς συμφωνία.
Αυτό ήταν το πραγματικό μήνυμα της ομιλίας της Μέι προς τους βουλευτές την Τρίτη το βράδυ, μετά την απόρριψη για δεύτερη φορά της συμφωνίας της με τριψήφια διαφορά. Αυτό που είπε στο κοινοβούλιο είναι ότι η ίδια και η κυβέρνησή της απέτυχαν να λύσουν τον «παρανοϊκό γρίφο» του Brexit, σύμφωνα με την έκφραση του ηθοποιού Ντάνι Ντάιερ. Και μετατόπιζε την ευθύνη στο κοινοβούλιο. Στον ανταγωνισμό αιώνων που σημειώνεται σε αυτά τα νησιά για το πού βρίσκεται η εξουσία – στο κοινοβούλιο ή στην κυβέρνηση -, η υποχώρηση της Μέι αποτέλεσε έναν σταθμό, αφού έδειξε το πρώτο έναντι της δεύτερης.
Απόδειξη της απουσίας κυβέρνησης είναι και η ελάχιστη σημασία που δόθηκε στην εαρινή δήλωση του υπουργού Οικονομικών. Άλλοτε θα αποτελούσε μείζον γεγονός, που θα κυριαρχούσε για μια εβδομάδα. Τώρα εκτοπίστηκε από την ψηφοφορία. Ο Φίλιπ Χάμοντ ήταν σαν τον παρουσιαστή ενός τηλεοπτικού παιχνιδιού που βασανίζει έναν παίκτη λέγοντάς του τι θα μπορούσε να έχει κερδίσει.
Αυτή η δουλειά δεν γίνεται, και ευθύνεται μια κυβέρνηση που είναι αφοσιωμένη εδώ και τρία χρόνια στο Brexit και παραδέχεται τώρα ότι δεν μπορεί να κάνει ούτε αυτό.
(*) Ο Τζόναθαν Φρίντλαντ είναι αρθρογράφος της Guardian – (Πηγή: The Guardian via ΑΠΕ-ΜΠΕ)
Μπορεί να φέρουν καταιγιστικές εξελίξεις οι τουρκικές εκλογές: Είναι πιθανή η ήττα Ερντογάν;