Το σήμερα και το αύριο της Συμφωνίας των Πρεσπών: Το καλό σενάριο, και το χειρότερο…
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Του πρέσβη επί τιμή
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ Π. ΜΑΛΛΙΑ*
Μετά την κύρωση της Συμφωνίας των Πρεσπών και του Πρωτοκόλλου Προσχώρησης της Βόρειας Μακεδονίας στο ΝΑΤΟ βαίνουμε σε μια νέα φάση την οποία αποκαλώ το Μετα-Μακεδονικό ζήτημα .
Έχει δύο σκέλη:
- Το πρώτο είναι καθαρά ελληνικό, είναι οι πληγές που έχουμε ανοίξει μόνοι μας διαιρώντας την Ελλάδα και τον Ελληνισμό.
- Το δεύτερο είναι οι νέες εκκρεμότητες οι οποίες δυστυχώς δρομολογούνται συμβατικά μέσω της Συμφωνίας.
Με την υπογραφή της Ελλάδας και την κύρωση της Βουλής των Ελλήνων και συνεπώς της μετατροπής της Συμφωνίας σε νόμο ελληνικό, αναγνωρίζουμε για πρώτη φορά στην ιστορία του Μακεδονικού Ζητήματος την μακεδονική γλώσσα ως την γλώσσα της Δημοκρατίας της Βόρειας Μακεδονίας και την μακεδονική ιθαγένεια/ εθνότητα /υπηκοότητα. Αυτό ακριβώς το ζήτημα θα είναι η αφορμή για νέες τριβές στο όχι πολύ απώτερο μέλλον.
- Το «καλό» σενάριο, το «ήπιο» σενάριο είναι ότι με την μακεδονική εθνότητα και γλώσσα οι γείτονές μας θα συντηρούν απλά εντός των τειχών τους τον «Μακεδονισμό».
- Το χειρότερο σενάριο είναι ότι θα προκαλέσουν ένα σοβαρό πρόβλημα διακρατικών σχέσεων μεταξύ των δύο γειτονικών χωρών παρά το γεγονός ότι η Συμφωνία επαναλαμβάνει ότι η γειτονική μας χώρα δεν έχει και ούτε μπορεί να έχει καμία εδαφική βλέψη.
Το γεγονός είναι ότι η Ελλάδα αναγνώρισε ρητώς και συμβατικά την μακεδονική εθνότητα/ιθαγένεια και μακεδονική γλώσσα με τις όποιες προσδιοριστικές επεξηγήσεις και ασφαλιστικές δικλείδες του άρθρου 7 της Συμφωνίας των Πρεσπών. Τα δύο αυτά στοιχεία αποτελούν το νέο πρόβλημα μεταξύ των δύο χωρών. Αυτό δεν θα το αποφύγουμε. Το είδαμε ήδη στο διάστημα που μεσολάβησε από την υπογραφή της Συμφωνίας των Πρεσπών με τις δημόσιες δηλώσεις του πρωθυπουργού κ. Ζόραν Ζάεφ και υπουργών της κυβερνήσεως του οι οποίοι με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο εγείρουν ορισμένα θέματα τα οποία οι «αρχιτέκτονες» της Συμφωνίας των Πρεσπών ήλπιζαν ότι θα κλείσουν.
Όσον αφορά στην ένταξη της Δημοκρατίας της Βόρειας Μακεδονίας στο ΝΑΤΟ, πρέπει να θυμόμαστε και να υπογραμμίσουμε ότι η ένταξή της είναι μια σταθερή απαίτηση των Αλβανών. Σήμερα οι Αλβανοί είναι πολιτικά παντού, ελέγχουν και τα Σκόπια.
Οι Αλβανοί, όλοι οι Αλβανοί πολιτικοί, όλα τα αλβανικά κόμματα της γειτονικής χώρας πίεσαν τους Σλαβομακεδόνες του Πρωθυπουργού Ζόραν Ζάεφ, τους στήριξαν πολιτικά και κοινοβουλευτικά για να κλείσουν τα ανοικτά ζητήματα με την Βουλγαρία και την Ελλάδα, ώστε στη συνέχεια να ανοίξει ο δρόμος για το ΝΑΤΟ. Το επίσημο αφήγημα της κυβέρνησης είναι ότι η ένταξη της γειτονικής χώρας στο ΝΑΤΟ θα μειώσει την επιρροή της Τουρκίας.
- Ωστόσο, αυτό το οποίο βλέπω να συμβαίνει είναι το εξής: Η Αλβανία και η Τουρκία έχουν πολύ ενισχυμένη αμοιβαία υποστήριξη των εκατέρωθεν θέσεων τους διμερώς αλλά και εντός του ΝΑΤΟ. Για την βορειο-γειτονική μας χώρα, η καλύτερη για την Ελλάδα περίπτωση θα είναι να ακολουθήσει στα προβλήματα που έχει η Ελλάδα με την Τουρκία μία ευμενή ουδετερότητα όπως θα λέγαμε υπέρ της Τουρκίας. Η χειρότερη θα είναι σύνταξη άνευ όρων με την Τουρκία πάνω στις τουρκικές θέσεις. Και το πιο απομακρυσμένο σενάριο το οποίο όμως η κυβέρνηση μας αντιλαμβάνεται ως το πιθανότερο θα είναι η πλήρης ευθυγράμμιση με την Ελλάδα.
Είναι αφέλεια συνειδητή μάλλον να πιστεύει κανείς ότι η ένταξη της Δημοκρατίας της Βόρειας Μακεδονίας στο ΝΑΤΟ θα ενισχύσει το πλέγμα ασφάλειας στην Ελλάδα. Μακάρι να ήσαν έτσι. Ο στόχος αυτός συνιστά απλά μία προσδοκία, μία ευχή και δεν στηρίζεται στον ρεαλισμό.-
* Ο κ. Αλέξανδρος Π. Μαλλιάς είναι πρέσβης επί τιμή και συγγραφέας του βιβλίου «Ελλάδα και Βόρεια Μακεδονία: Αυτοψία της Δύσκολης Συμφωνίας των Πρεσπών» (Εκδόσεις Ι. Σιδέρης).
- Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες των συνεργατών της.
Ο Νίκος Κοτζιάς γράφει: Τι πρέπει να γίνει για να υλοποιηθεί η Συµφωνία των Πρεσπών;