Έπιασε όλους στον ύπνο η ξαφνική και λιτή ανακοίνωση του Λευκού Οίκου, με την οποία ενημέρωνε ότι αποφασίστηκε η παραμονή 200 πεζοναυτών στη Συρία, παρά την απόφαση του προέδρου Ντόναλντ Τραμπ, τον περασμένο Δεκέμβριο, για την οριστική απόσυρση των αμερικανικών στρατευμάτων.
Όπως αποδείχθηκε λίγοι γνώριζαν την ύπαρξη του σχεδίου των στρατηγών, που βοήθησε να επιτευχθούν δύο στόχοι:
Από την απόφαση αυτή δεν πρέπει να είναι ευτυχείς οι Ρώσοι, οι Τούρκοι και οι Ιρανοί, οι ηγέτες των οποίων πανηγύριζαν την περασμένη εβδομάδα από το Σότσι για την απόφαση του κ. Τραμπ να αποσύρει την αμερικανική υπερδύναμη από τη Συρία. Το λάθος του Αμερικανού Προέδρου ευτυχώς διορθώθηκε, αν και ποιος μπορεί να γνωρίζει εάν η απόφασή του αυτή είναι η τελική σε ότι αφορά τη Συρία.
Η παραμονή των Αμερικανών και η δημιουργία διεθνούς δύναμης που θα ελέγχει τη ζώνη ασφαλείας στη βόρεια Συρία, δεν θα επιτρέψει στον αλ Άσαντ και στους Ρώσους να ελέγξουν όλη τη χώρα και θα κόψει στα δύο τον διάδρομο Τεχεράνης-Δαμασκού, που αποτελούσε απειλή για την εθνική ασφάλεια του Ισραήλ, όπως είχε πει ο πρωθυπουργός Μπέντζαμιν Νετανιάχου στον πρόεδρο Τραμπ, όταν του τηλεφώνησε έντρομος με το άκουσμα της αρχικής ανακοίνωσης για την απόσυρση.
Η ανακοίνωση του Λευκού Οίκου πρόβαλλε την πιθανή δημιουργία ζώνης ασφαλείας, αλλά η δήλωση της Τουρκικής Προεδρίας δεν είχε καμία αναφορά. Ούτε σημείωνε την ενημέρωση για την αλλαγή των αμερικανικών σχεδίων.
Η βασική ανάλυση που γίνεται από επίσημες πηγές, είναι ότι με την απόφαση έκλεισε για την Αμερική μία μεγάλη εκκρεμότητα, και με τον τρόπο αυτό σταματά και ο μόνιμος εκβιασμός της Τουρκίας εναντίον των ΗΠΑ. Παραμένει βέβαια το ερώτημα πως θα αντιδράσει η Αμερική εάν ο κ. Ερντογάν επιχειρήσει την επίθεση εναντίον των Κούρδων. Ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ διαβεβαίωσε ότι η Ουάσιγκτον δεν θα επιτρέψει να σφαγιαστούν -αυτή τη λέξη χρησιμοποίησε- οι Κούρδοι και οι Τούρκοι πρέπει να δώσουν σημασία στο μήνυμα του Μάικ Πομπέο.
Βασικός μοχλός του σχεδίου παραμονής των Αμερικανών, ήταν ο γερουσιαστής Λίντσεϊ Γκράχαμ, ο οποίος υποστήριξε από την πρώτη στιγμή τη δημιουργία μιας ζώνης ασφαλείας στη Συρία που θα προστατεύεται από διεθνείς και αμερικανικές δυνάμεις και θα επιτρέψει στην Ουάσιγκτον να επιτύχει τους βασικούς γεωστρατηγικούς στόχους της στην περιοχή, τους οποίους περιέγραψε ως εξής:
Όταν ανακοινώθηκε η αρχική απόφαση του Προέδρου Τραμπ για την απόσυρση της υπερδύναμης από τη Συρία, ο Αμερικανός πλανητάρχης κατηγορήθηκε ότι παραδίδει τη χώρα έρμαιο στις διαθέσεις της Ρωσίας και του Ιράν. Υπήρχαν και μερικοί εκ των αντιπάλων του κ. Τραμπ οι οποίοι υπονόησαν ότι έλαβε μία απόφαση, που ήταν δώρο στον κ. Πούτιν.
Σε συνδυασμό με τις έρευνες για τη ρωσική ανάμειξη στις αμερικανικές εκλογές, η αλήθεια, το «ψέμα» και η συνωμοσιολογία έδεναν μεταξύ τους.
Με τη νέα απόφαση ο κ. Τραμπ θα μπορούσε να κλείσει πολλά στόματα αν και για την αρχική απόφαση του θα συνεχίσουν να τον εγκαλούν, διότι δεν αντιστάθηκε στην παγίδα ενός ξένου ηγέτη, του Ερντογάν, και δεν συμβουλεύθηκε κανένα εκ των συνεργατών του.
Διότι με βάση τα γεγονότα ποιος μπορεί να αποκλείσει ότι ο πρόεδρος της Τουρκίας του έστησε την παγίδα εκτελώντας «συμβόλαιο» του Πούτιν;
Ο Ακάρ πήγε, είδε και απήλθε από το Πεντάγωνο: Τα προβλήματα ΗΠΑ-Τουρκίας παραμένουν…