Η παγίδα του Τραμπ στη Βόρεια Συρία και το συμβόλαιο του Πούτιν που εκτέλεσε ο Ερντογάν




Του ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ

Έπιασε όλους στον ύπνο η ξαφνική και λιτή ανακοίνωση του Λευκού Οίκου, με την οποία ενημέρωνε ότι αποφασίστηκε η παραμονή 200 πεζοναυτών στη Συρία, παρά την απόφαση του προέδρου Ντόναλντ Τραμπ, τον περασμένο Δεκέμβριο, για την οριστική απόσυρση των αμερικανικών στρατευμάτων.

  • Την επομένη οι 200 στρατιώτες έγιναν 400 και ουδείς γνωρίζει πραγματικά πόσοι Αμερικανοί πεζοναύτες θα πλαισιώσουν τη διεθνή δύναμη, που θα ασκεί τον έλεγχο στη Βόρεια Συρία, ως αποτρεπτική δύναμη για τους σχεδιασμούς της Ρωσίας, του Ιράν και της δύστυχης Τουρκίας, που ταλανίζεται μεταξύ της Δύσης και της Ανατολής.

Όπως αποδείχθηκε λίγοι γνώριζαν την ύπαρξη του σχεδίου των στρατηγών, που βοήθησε να επιτευχθούν δύο στόχοι:

  • Πρώτον, να δικαιούται ο κ. Τραμπ να πανηγυρίζει ότι υλοποίησε την προεκλογική απόφασή του για απόσυρση των 2,000 Αμερικανών στρατιωτών από τη Συρία, και
  • Δεύτερον, την ίδια στιγμή, να παραμένει στη Συρία και να έχει στρατηγικά οφέλη, στο πλαίσιο μίας διεθνούς δύναμης, η οποία θα ελέγχει το βόρειο τμήμα της χώρας και θα αποτελεί ανάχωμα για το Ιράν και ασπίδα προστασίας για τους συμμάχους του Τραμπ, τους Κούρδους της Συρίας, που του έδωσαν την ευκαιρία να πανηγυρίζει τη νίκη εναντίον των τζιχαντιστών του Ισλαμικού Κράτους.

Από την απόφαση αυτή δεν πρέπει να είναι ευτυχείς οι Ρώσοι, οι Τούρκοι και οι Ιρανοί, οι ηγέτες των οποίων πανηγύριζαν την περασμένη εβδομάδα από το Σότσι για την απόφαση του κ. Τραμπ να αποσύρει την αμερικανική υπερδύναμη από τη Συρία. Το λάθος του Αμερικανού Προέδρου ευτυχώς διορθώθηκε, αν και ποιος μπορεί να γνωρίζει εάν η απόφασή του αυτή είναι η τελική σε ότι αφορά τη Συρία.

Η παραμονή των Αμερικανών και η δημιουργία διεθνούς δύναμης που θα ελέγχει τη ζώνη ασφαλείας στη βόρεια Συρία, δεν θα επιτρέψει στον αλ Άσαντ και στους Ρώσους να ελέγξουν όλη τη χώρα και θα κόψει στα δύο τον διάδρομο Τεχεράνης-Δαμασκού, που αποτελούσε απειλή για την εθνική ασφάλεια του Ισραήλ, όπως είχε πει ο πρωθυπουργός Μπέντζαμιν Νετανιάχου στον πρόεδρο Τραμπ, όταν του τηλεφώνησε έντρομος με το άκουσμα της αρχικής ανακοίνωσης για την απόσυρση.

  • Με τα δεδομένα που είχαμε ενώπιον μας μέχρι τη στιγμή που γράφονταν αυτές οι γραμμές, ο χαμένος της νέας εξέλιξης είναι ο πρόεδρος της Τουρκίας, ο οποίος ενημερώθηκε προσωπικά από τον Αμερικανό ομόλογό του και έσπευσε να ανακοινώσει ότι η αποχώρηση των αμερικανικών στρατευμάτων από τη Συρία θα πραγματοποιηθεί σε συμφωνία με τα κοινά συμφέροντα των δύο χωρών. Μόνο που στην αμερικανική ανακοίνωση δεν αναφερόταν κάτι τέτοιο.

Η ανακοίνωση του Λευκού Οίκου πρόβαλλε την πιθανή δημιουργία ζώνης ασφαλείας, αλλά η δήλωση της Τουρκικής Προεδρίας δεν είχε καμία αναφορά. Ούτε σημείωνε την ενημέρωση για την αλλαγή των αμερικανικών σχεδίων.

Η βασική ανάλυση που γίνεται από επίσημες πηγές, είναι ότι με την απόφαση έκλεισε για την Αμερική μία μεγάλη εκκρεμότητα, και με τον τρόπο αυτό σταματά και ο μόνιμος εκβιασμός της Τουρκίας εναντίον των ΗΠΑ. Παραμένει βέβαια το ερώτημα πως θα αντιδράσει η Αμερική εάν ο κ. Ερντογάν επιχειρήσει την επίθεση εναντίον των Κούρδων. Ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ διαβεβαίωσε ότι η Ουάσιγκτον δεν θα επιτρέψει να σφαγιαστούν -αυτή τη λέξη χρησιμοποίησε- οι Κούρδοι και οι Τούρκοι πρέπει να δώσουν σημασία στο μήνυμα του Μάικ Πομπέο.

Βασικός μοχλός του σχεδίου παραμονής των Αμερικανών, ήταν ο γερουσιαστής Λίντσεϊ Γκράχαμ, ο οποίος υποστήριξε από την πρώτη στιγμή τη δημιουργία μιας ζώνης ασφαλείας στη Συρία που θα προστατεύεται από διεθνείς και αμερικανικές δυνάμεις και θα επιτρέψει στην Ουάσιγκτον να επιτύχει τους βασικούς γεωστρατηγικούς στόχους της στην περιοχή, τους οποίους περιέγραψε ως εξής:

  • -Αποτρέπει τη σύγκρουση της Τουρκίας και των Κούρδων, τους οποίους θα προστατεύει η νέα δύναμη.
  • -Ενισχύει την ασφάλεια και την σταθερότητα στα σύνορα της Τουρκίας και της Συρίας.
  • -Διασφαλίζει τη μόνιμη νίκη των ΗΠΑ εναντίον των τζιχαντιστών, και
  • -Περιορίζει την επιρροή της Τεχεράνης στην περιοχή, σταματώντας ταυτόχρονα μία σημαντική απειλή εναντίον του Ισραήλ.

Όταν ανακοινώθηκε η αρχική απόφαση του Προέδρου Τραμπ για την απόσυρση της υπερδύναμης από τη Συρία, ο Αμερικανός πλανητάρχης κατηγορήθηκε ότι παραδίδει τη χώρα έρμαιο στις διαθέσεις της Ρωσίας και του Ιράν. Υπήρχαν και μερικοί εκ των αντιπάλων του κ. Τραμπ οι οποίοι υπονόησαν ότι έλαβε μία απόφαση, που ήταν δώρο στον κ. Πούτιν.

Σε συνδυασμό με τις έρευνες για τη ρωσική ανάμειξη στις αμερικανικές εκλογές, η αλήθεια, το «ψέμα» και η συνωμοσιολογία έδεναν μεταξύ τους.

Με τη νέα απόφαση ο κ. Τραμπ θα μπορούσε να κλείσει πολλά στόματα αν και για την αρχική απόφαση του θα συνεχίσουν να τον εγκαλούν, διότι δεν αντιστάθηκε στην παγίδα ενός ξένου ηγέτη, του Ερντογάν, και δεν συμβουλεύθηκε κανένα εκ των συνεργατών του.

Διότι με βάση τα γεγονότα ποιος μπορεί να αποκλείσει ότι ο πρόεδρος της Τουρκίας του έστησε την παγίδα εκτελώντας «συμβόλαιο» του Πούτιν;

  • Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες των συνεργατών της. Επίσης απαγορεύεται δια νόμου η αναδημοσίευση των σχολίων χωρίς τη γραπτή έγκριση της ιστοσελίδας.

Ο Ακάρ πήγε, είδε και απήλθε από το Πεντάγωνο: Τα προβλήματα ΗΠΑ-Τουρκίας παραμένουν…

Hellasjournal - Newsletter


%d bloggers like this: