Ένα χολιγουντιανό θρίλερ, με φωσκολικού χαρακτήρα σήριαλ: Το «σκάνδαλο» του Κραν Μοντανά




Του ΝΙΚΟΥ ΚΑΤΣΟΥΡΙΔΗ

Στο τελευταίο «Ευρωβαρόμετρο» στην ερώτηση για το πόσο εμπιστεύονται οι πολίτες τα πολιτικά Κόμματα, το 84%(!!) απαντά αρνητικά και μόλις το 10%(!!) απαντά θετικά.

Συγκλονιστικό αποτέλεσμα το οποίο θα έπρεπε να συγκλονίσει και τα Κόμματα.  Εύρημα το οποίο επαναλαμβάνεται εδώ και μερικά χρόνια σε ανάλογα ψηλά επίπεδα σε όλες ανεξαίρετα τις έρευνες.  Οι λόγοι πολλοί και διάφοροι και εναπόκειται στα ίδια τα Κόμματα να τους εντοπίσουν και αντιμετωπίσουν.  Θα ήθελα όμως να σταθώ σε ένα από τους λόγους, κατά τη γνώμη μου φυσικά, την καθαρότητα του λόγου τους.  Και θα φέρω ως παράδειγμα το «σκάνδαλο» με τα πρακτικά του Κράνς Μοντάνα.

  • Ο χειρισμός των πολιτικών Κόμματων και των πολιτικών γενικότερα, όπως και η αναπαραγωγή του από τα ΜΜΕ με τις σχετικές προσθήκες των απαραίτητων εφέ, το μετέτρεψαν σε χολιγουντιανό θρίλερ. ΄Η αν προτιμάτε Φωσκολικό σήριαλ ή και τα δύο. Επί της ουσίας Φωσκολικό δράμα και της παρουσίασης Χολιγουντιανή ταινία δράσης.  Γιατί;

Διότι για αρκετό χρονικό διάστημα, είχαμε τη σύγκρουση για το αν υπήρχαν δύο πλαίσια Γκουτέρες ή ένα.  Μετά από πολλούς μήνες καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι το πλαίσιο είναι ένα, εκείνο της 30ης Ιουνίου το οποίο με τις αντιδράσεις των πλευρών, αναπαρήχθη προφορικά και πάλιν στις 4 Ιουλίου, με επεξηγήσεις για τα σημεία τα οποία ήγειραν οι πλευρές.

  • Επί του σημείου αυτού, κατά την πρόσφατη παρουσίαση του βιβλίου του πρώην Υπουργού Εξωτερικών της Ελληνικής Δημοκρατίας Νίκου Κοτζιά στην Λευκωσία, τόσον ο Νίκος Κοτζιάς, όσον και ο νυν Υπουργός Εξωτερικών της Κυπριακής Δημοκρατίας Νίκος Χριστοδουλίδης, όσον και ο τέως  Γιαννάκης Κασουλίδης, είχαν να πούν τα καλύτερα για τον κ. Εϊντε ή Αϊντε.  Και είναι να διερωτάται κάποιος γιατί τόσους μήνες δεν μπόρεσαν Κόμματα και πολιτικοί να αρθρώσουν το απλό γεγονός;

Το άλλο σημείο το οποίο εγείρεται για τα πολιτικά πρόσωπα τα οποία χειρίστηκαν το θέμα, είναι το γιατί αποδέχτηκαν τη διαδικασία της προφορικής και μόνο ενημέρωσης.  Γιατί δεν απαίτησαν έστω και με την λήξη της διαδικασίας να τους δοθεί γραπτώς το κείμενο, το οποίο τους αναφέρθηκε προφορικά;

Το άλλο σημείο αυτού του δράματος, υπήρξε και είναι το κατά πόσον κρατήθηκαν ή όχι πρακτικά και από ποιους.  Και τι δεν ακούσαμε.  Πόσο μελάνι απλώθηκε σε χαρτιά, πόσοι λόγοι εκφωνήθηκαν και πόσες παρουσιάσεις γέμισαν τα τηλεοπτικά πλατό, στη μάχη της κράτησης ή όχι πρακτικών.  Και τελικά μετά από μήνες παραστάσεων καταλήγουμε και σ΄ αυτό το θέμα σε κοινό παρονομαστή.  Ναι, κρατήθηκαν πρακτικά από τις ενδιαφερόμενες πλευρές και τα Ηνωμένα Έθνη, αλλά ανεπίσημα.  Μένεις απορημένος για μια ακόμα φορά, με τη δυσκολία να διατυπωθεί απλά και καθαρά ένα γεγονός.

  • Το τρίτο επεισόδιο του δράματος αφορά στα κατά πόσον υπήρξε πρακτικό στις 4 Ιουλίου.  Ακούσαμε ότι ναι κρατήθηκε. Όχι λέει η τ/κ πλευρά. Μετά ότι κρατήθηκε από τις πλευρές αλλά όχι από τα Ηνωμένα ΄Έθνη γιατί ήταν άρρωστη η στενογράφος.  Την ίδια ώρα ακούσαμε ότι κρατήθηκε πρακτικό αλλά χάθηκε.  Το βράδυ της Τετάρτης στο Πανεπιστήμιο Λευκωσίας Κοτζιάς και Χριστοδουλίδης ήταν κατηγορηματικοί ότι κρατήθηκε πρακτικό από τα Ηνωμένα ΄Έθνη και βρίσκεται στην κατοχή τους.  Νομίζω ότι αυτό προκύπτει ως εκ της ποντιοπιλατικής στάσης του ΟΗΕ, ο οποίος επέλεξε στο σημείο αυτό αλλά και ευρύτερα στο θέμα «πλαίσιο Γκουτέρες», την τακτική της εποικοδομητικής ασάφειας.

Έχω εδώ και μήνες τοποθετηθεί ότι το απλούστερο και φυσιολογικότερο των πραγμάτων θα ήταν ο Γ.Γ.  του ΟΗΕ να είχε διατυπώσει γραπτώς το Πλαίσιο που φέρει το όνομα του και να το δώσει στις πλευρές ή και καλύτερα να το συμπεριελάμβανε σε μια από τις Εκθέσεις του προς το Συμβούλιο Ασφαλείας που ακολούθησαν το Κρανς Μοντάνα.  Γιατί δεν επέλεξε καμιά από τις δύο οδούς ο Γ.Γ.;  Προφανώς κάποιοι αντιδρούσαν.  Ποιοι;  Μα φυσικά κάποιο από τα εμπλεκόμενα μέρη.  Η ε/κ ή η τ/κ πλευρά ή μια ή και δύο από τις Εγγυήτριες Δυνάμεις.

Αλλά αν συνέβη κάτι τέτοιο, που μάλλον αυτό έχει συμβεί, σημαίνει ότι η αντιδρούσα πλευρά ενοχλείται πολύ σοβαρά από κάποιο σημείο του Πλαισίου Γκουτέρες.  Η λογική υποβάλλει το εξής.  Αφού δύο είναι τα ιδιαιτέρως ακανθώδη ζητήματα, ένα για κάθε πλευρά, κάπου εδώ βρίσκεται το πρόβλημα.  Είτε αφορά την Πολιτική Ισότητα, είτε αφορά το κεφάλαιο Ασφάλεια, Εγγυήσεις, Στρατεύματα.

  • Με δεδομένο ότι η ε/κ πλευρά από χρόνια έχει αποδεχτεί την Πολιτική Ισότητα, ανεξαρτήτως αν σήμερα υπάρχουν διαφορές ως προς τον τρόπο εφαρμογής της, τότε το αγκάθι που δεν ξεπερνιέται είναι το δεύτερο.  Και άρα η πλευρά που αντιδρά στην γραπτή διατύπωση του Πλαισίου Γκουτέρες, είναι η Τουρκία..  Τι θα μπορούσε να γίνει;

Αυτή τη βδομάδα ο Γ.Γ.  του ΑΚΕΛ αντιδρώντας σε επικρίσεις της κυβέρνησης προς τον ίδιο, ζήτησε να απευθυνθούν προς τον κ. Γκουτέρες.  Το λέω εδώ και μήνες ότι είναι ο μόνος που μπορεί και οφείλει να ξεκαθαρίσει το θέμα.  Μπορεί και οφείλει ο Γ.Γ.  του ΟΗΕ να λύσει το ζήτημα με εύκολο τρόπο.  Να υπαγορεύσει στην ειδική απεσταλμένη του (!) κυρία Λούτ, το δικό του (!) Πλαίσιο(!).  Απορώ όμως και πάλιν με τα Κόμματα:  Γιατί αυτό το απλό, να αποταθούμε στον Γ.Γ.  του ΟΗΕ να ξεκαθαρίσει ο ίδιος ποιο είναι το Πλαίσιο του, δεν το έκαναν τόσο καιρό;

Τέλος να πω το εξής:

  • Δεν είναι η ουσία αν υπήρξαν πρακτικά. Ουσία είναι να επαναρχίσει ο διάλογος και να υπάρξει πρόοδος.  Η βάση συζήτησης, δηλ. οι όροι αναφοράς, δεν μπορεί να εμπεριέχουν στοιχεία εκτός των αποφάσεων του ΟΗΕ και της έννοιας «Κανονικού Κράτους».

Δεν μπορεί να είναι άλλοι από το πλαίσιο εκείνο που όλοι στην Κύπρο συμφωνούσαν και συμφωνούν ότι αναφέρεται και στις Εγγυήσεις και τα Στρατεύματα και τη Μόρφου.  Ουσία είναι να αναλάβουμε πρωτοβουλίες πρίν η κυρία Λούτ μας παρουσιάσει ένα νέο σχέδιο.

  • Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες των συνεργατών της. Επίσης απαγορεύεται δια νόμου η αναδημοσίευση των σχολίων χωρίς τη γραπτή έγκριση της ιστοσελίδας.

Οι σφαγές στην Κύπρο και τα εγκλήματα του φασισμού: H αναβίωσή του και το Ισραήλ

Hellasjournal - Newsletter


%d bloggers like this: