Κατά την προεκλογική περίοδο, ο Ντόναλντ Τραμπ είχε υποσχεθεί στον Αμερικανικό λαό ότι θα υποχρεώσει το Μεξικό να πληρώσει για την ανέγερση του τείχους.
Την Τρίτη το βράδυ, ζήτησε από τους Δημοκρατικούς να αποδεχτούν τα σχέδιά του και να εγκρίνουν 5,7 δισεκατομμύρια δολάρια για το τείχος κατά μήκος των συνόρων ΗΠΑ – Μεξικού ώστε να τερματιστεί και η μερική αναστολή λειτουργίας της ομοσπονδιακής κυβέρνησης.
Από τη μια είναι οι δηλώσεις του Αμερικανού ηγέτη για το μέλλον του ΝΑΤΟ, τις σχέσεις με την Ευρωπαϊκή Ένωση, την προσέγγιση με τη Ρωσία, τον εμπορικό πόλεμο με την Κίνα και την κατάσταση στη Μέση Ανατολή. Από την άλλη είναι οι προσπάθειες συνεργατών του να διατηρήσουν το «στάτους κβο» στις σχέσεις της Ουάσιγκτον με τους συμμάχους της και για τον στρατηγικό ρόλο της, επιχειρώντας να πείσουν ότι οι ΗΠΑ συνεχίζουν να ακολουθούν μια «συνεπή ατζέντα».
Φαίνεται ότι, προς το παρόν, επιτεύχθηκε ανατροπή της απόφασης και ενδέχεται να προκύψει και η σοβαρότερη κρίση μέχρι σήμερα στις αμερικανοτουρκικές σχέσεις λόγω των Κούρδων της Συρίας.
Επιπλέον, ηγετικά στελέχη αμερικανοεβραϊκών οργανώσεων διαφώνησαν έντονα από την αρχή με την απόφαση Τραμπ. Τόσο το εβραϊκό λόμπι στις ΗΠΑ, όσο και ο Ισραηλινός πρωθυπουργός Μπενιαμίν Νετανιάχου (με αφορμή την αρχική απόφαση Τραμπ για αποχώρηση των Αμερικανών από τη Συρία) έδειξαν ότι δεν πρόκειται να αφήσουν τον Ερντογάν σε χλωρό κλαρί.
Με άρθρο του στη «Νιου Γιορκ Τάιμς», ένας από τους πιο καταξιωμένους δημοσιογράφους και συγγραφείς, ο Τόμας Φρίντμαν, ανέφερε ενδεικτικά: «Μέχρι τώρα δεν είχα ταχθεί υπέρ της απομάκρυνσης του προέδρου Τραμπ από το αξίωμά του. Ένιωθα έντονα ότι θα ήταν καλύτερο για τη χώρα να φύγει με τον τρόπο που ήρθε, μέσα από εκλογική διαδικασία. Αλλά, η περασμένη (προπερασμένη) εβδομάδα, ήταν καθοριστική για μένα (εννοώντας την απόφαση για τη Συρία) και νομίζω για πολλούς Αμερικανούς, συμπεριλαμβανομένων κάποιων Ρεπουμπλικανών».
Μέσα λοιπόν από τη σημερινή πραγματικότητα και τις προοπτικές που διαγράφονται ενδέχεται να προκύψει ένα από τα ακόλουθα γεγονότα:
Εάν ισχύσει το δεύτερο, η χώρα θα διχαστεί σε επικίνδυνο βαθμό, με άμεσες επιπτώσεις στην οικονομία.
Εάν ισχύσει το τρίτο (με βάση τα σημερινά δεδομένα θεωρείται πολύ απομακρυσμένη πιθανότητα), θα είναι μια πράξη που θα ενώσει την πλειοψηφία του Αμερικανικού λαού και, όπως υποστηρίζουν ορισμένοι αναλυτές, ο Ντόναλντ Τραμπ μπορεί να γίνει παρελθόν.
Πάντως, το 2019 οι ΗΠΑ και μαζί τους η διεθνής κοινότητα αναμένεται να βρεθούν μεταξύ σφύρας και άκμονος.
Αυτή τη στιγμή, κανείς δεν μπορεί να προβλέψει τι μέλλει γενέσθαι με τον πρόεδρο Τραμπ και με την αμερικανική πολιτική για μια σειρά περιφερειακών και διεθνών θεμάτων.
Το “πραξικόπημα” εναντίον του Τραμπ και η “συνωμοσία”για δημιουργία κουρδικού κράτους