Ποιον ευνοούν οι Αμερικανοί και οι Ρώσοι για πρωθυπουργό της Ελλάδας; Αλέξη ή Κυριάκο;
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και σε άλλες χώρες, οι άνθρωποι έχουν μία τάση, ιδιαίτερα πριν από τις εκλογές, να υποστηρίζουν ότι η Αμερική, και εσχάτως και η Ρωσία, έχουν τους «δικούς» τους πολιτικούς. Και όταν λένε δικούς τους, εννοούν βεβαίως ότι οι πολιτικοί εξυπηρετούν τα συμφέροντα της Ουάσιγκτον ή της Μόσχας, και οι Αμερικανοί (και οι Ρώσοι) από την πλευρά τους, στηρίζουν τις πολιτικές τους καριέρες.
- Είναι το αγαπημένο «κουτσομπολιό» και των δημοσιογράφων. Ήδη έχουν εμφανιστεί σε ελληνικές ιστοσελίδες δήθεν «αμερικανικές δημοσκοπήσεις», τις οποίες οι Αμερικανοί διπλωμάτες χαρακτηρίζουν ανοησίες.
Τα παλαιότερα χρόνια το φαινόμενο είχε πάρει μεγάλες διαστάσεις, διότι είχαν δώσει και οι Αμερικανοί με τις πράξεις τους το δικαίωμα σε κάποιους να συντηρούν το παραμύθι. Τα παλιά τα χρόνια ανέβαζαν και κατέβαζαν κυβερνήσεις και έκαναν και πραξικοπήματα…
Χωρίς αμφιβολία η επιθυμία κάθε υπερδύναμης είναι να ελέγχει τα κράτη και με τον τρόπο αυτό να προστατεύει τα στρατηγικά της συμφέροντα. Έτσι, είναι λογικό, να στηρίζει και τους πολιτικούς που την υποστηρίζουν. Το μάθημα αυτό το έμαθαν καλά και οι Ρώσοι -και είδαμε πως έπαιξαν το παιγνίδι στα Σκόπια. Έχασαν, αλλά εκείνο που με εντυπωσίασε ήταν ότι δεν το έφτασαν στα άκρα, αλλά προφανώς είχαν τον σκοπό τους.
- Στα πολιτικά και δημοσιογραφικά «πηγαδάκια», ακούω συνέχεια τη φράση ότι «οι Αμερικανοί υποστηρίζουν τον Τσίπρα». Και ότι μεταξύ του προέδρου της Νέας Δημοκρατίας, που είναι δυτικού τύπου πολιτικός, προτιμούν τον σημερινό πρωθυπουργό, που είναι -για άλλους ήταν- αριστερός. Μάλιστα λένε ότι η στήριξη στον Αλέξη Τσίπρα έχει αποφασιστεί σε ανώτατο επίπεδο στην Ουάσιγκτον.
Είναι κάτι που δεν γνωρίζω.
Αυτό που σίγουρα ξέρω, όμως, είναι ότι η εντολή σε όλους τους Αμερικανούς διπλωμάτες, αφορά την μη ανάμειξη, καθ’ οιονδήποτε τρόπο, στις ελληνικές εκλογές, όποτε και αν γίνουν. Αφελής δεν είμαι. Αλλά ξέρω και τους όρους του διπλωματικού παιγνιδιού που παίζεται και στην Ελλάδα, και στην Κύπρο.
- Ποια υπερδύναμη, και ας μιλήσουμε και για τις ΗΠΑ και για τη Ρωσία, δεν επιθυμεί να έχει στις χώρες που την ενδιαφέρουν μία φιλική κυβέρνηση;
Στην περίπτωση της Ελλάδας, αλλά και της Κύπρου, έχουμε να κάνουμε με χώρες οι οποίες έχουν σημαντική στρατηγική σπουδαιότητα. Έχουν αεροδρόμια και λιμάνια που ενδιαφέρουν και τους Ρώσους και τους Αμερικανούς. Μπορεί να αναδειχθούν στο μέλλον και σε κράτη με σημαντικά ενεργειακά κοιτάσματα. Άρα είναι λογικό το ενδιαφέρον της Μόσχας και της Ουάσιγκτον.
- Μιλώντας υποθετικά, ας εξετάσουμε τους λόγους για τους οποίους οι Αμερικανοί θα προτιμούσαν τον Αλέξη Τσίπρα και όχι τον Κυριάκο Μητσοτάκη, αν και ο λόγος θα μπορούσε να είναι ένας, ο εξής:
Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ συνεργάζεται απόλυτα με την αμερικανική κυβέρνηση του Ντόναλντ Τραμπ, δεν έχει πει ποτέ όχι σε διάφορα (νόμιμα είναι η αλήθεια) αιτήματα και δεν έχει δημιουργήσει το παραμικρό πρόβλημα στην υπερδύναμη.
Βεβαίως, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η χάρη για την επίλυση του Σκοπιανού, είναι τόσο μεγάλη, που υπό κανονικές συνθήκες οι Αμερικανοί έπρεπε να μας έχουν ήδη κάνει μία παρόμοια χάρη, και να πάρουν θέση υπέρ της Ελλάδας στο Αιγαίο. Έχει δικαίωμα η Αθήνα να το ζητά, και έχει υποχρέωση η Ουάσιγκτον να το δεχθεί. Άλλωστε εξυπηρετεί και τα συμφέροντά της απέναντι σε μία αναξιόπιστη Τουρκία.
- Από την άλλη πλευρά, ο κ. Μητσοτάκης έκανε το λάθος να ταχθεί εναντίον της υπόθεσης των F-16. Δεν σας κρύβω ότι εκείνη την ημέρα φοβήθηκα ότι ο Πρόεδρος Τραμπ θα έστελνε «μήνυμα» στον πρόεδρο της Ν.Δ. μέσω του Twitter.
Επίσης έχει ταχθεί εναντίον της Συμφωνίας των Πρεσπών, που θέλει η Αμερική και απορρίπτει η Μόσχα. Ναι, συμφωνώ ότι πρόκειται για χάος, διότι -αν το δει κανείς ψύχραιμα το πράμα- στο Σκοπιανό οι αριστεροί συμφωνούν με τους «ιμπεριαλιστές» και οι δεξιοί με τη Μόσχα και τον Πούτιν.
Συνεπώς και μιλώντας πάντα υποθετικά, θεωρώ ότι η κάθε αμερικανική κυβέρνηση θα υποστηρίξει αυτόν που εξυπηρετεί τα συμφέροντά της και θα βρεθεί απέναντι σε αυτόν που θέτει (τα συμφέροντα της) σε κίνδυνο. Ας μην κοροϊδευόμαστε.
- Δεν πρόκειται, λοιπόν, για την προτίμηση στον άλφα ή βήτα πολιτικό, αλλά για την υπεράσπιση των στρατηγικών συμφερόντων των υπερδυνάμεων.
Πιστεύω, βεβαίως, ότι πέρασαν οι εποχές που η Ουάσιγκτον (και τώρα και η Μόσχα) εξέλεγαν κυβερνήσεις. Διότι είναι άλλο η επιθυμία τους και άλλο η επιβολή αυτής της επιθυμίας τους στους πολίτες, που θα ψηφίσουν…
Η προεκλογική περίοδος αποκτά μεγάλο ενδιαφέρον, διότι τις εκλογές θα παρακολουθούν με άγρυπνο μάτι η Ουάσιγκτον και η Μόσχα, εκτός των Βρυξελλών, όπου μονίμως κοιμάται η διεφθαρμένη γραφειοκρατία…
- Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες των συνεργατών της. Επίσης απαγορεύεται δια νόμου η αναδημοσίευση των σχολίων χωρίς τη γραπτή έγκριση της ιστοσελίδας
Εάν χαθεί η Κύπρος η Τουρκία θα κάνει περίπατο στο Αιγαίο: Τα σενάρια της παράδοσης…