Ούτε ο Πάνος θα καταγγείλει την Αμερική, ούτε ο Κυριάκος θα αποχωρήσει από το ΝΑΤΟ…
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Χαμένοι από χέρι είναι όλοι όσοι παίζουν με το θέμα της συμφωνίας των Πρεσπών. Όλοι. Από τον Πάνο Καμμένο μέχρι τον Κυριάκο Μητσοτάκη και φυσικά τους ενδιάμεσους ηγέτες. Χαμένοι στις σχέσεις τους με τις ΗΠΑ και την ΕΕ, χαμένοι (και) ως εκ τούτου στο εσωτερικό πολιτικό παιχνίδι.
- Διότι η συμφωνία είναι τόσο καλά δουλεμένη στα υπουργεία Εξωτερικών της Ουάσιγκτον, της Αθήνας και των Σκοπίων, που όσες ενστάσεις και αν έχουν διατυπωθεί είτε εντός του κυβερνητικού σχήματος είτε στην απέναντι πλευρά της αντιπολίτευσης δεν υπάρχουν περιθώρια να γυρίσει πίσω για επαναδιατυπώσεις, αναθεωρήσεις ή προσθήκες. Κι ας έχουν σοβαρή βάση πολλές απ’ αυτές. Τελεία και παύλα.
Είναι παίκτες χωρίς μπάλα στα πόδια τους. Όσες φιγούρες κι αν επιχειρούν, όσες ντρίμπλες και «βουτιές – ψαράκι», όλα γίνονται εκτός φάσης και χωρίς προοπτική να επηρεάσουν το παιχνίδι.
Ούτε με αστάθεια απειλούν οι τελευταίες εξελίξεις στο κυβερνητικό στρατόπεδο ούτε καν συνιστούν πολιτική περιπέτεια. Αναγκαίο ξεκαθάρισμα γίνεται, μόνο. Έτσι κι αλλιώς η σύμπραξη Τσίπρα – Καμμένου κράτησε πολύ. Συγκροτήθηκε στην προοπτική απαλλαγής της χώρας από τα μνημόνια, απέτυχε του σκοπού τους κι έφερε ένα τρίτο και επαχθέστερο, διατηρήθηκε σταθερή επειδή έπρεπε να στηρίξει την πολιτική (ήττας) επιλογή της, αλλά πέραν τούτου δεν έχει να προσφέρει τι. Το δείχνει και η διάλυση του στελεχικού δυναμικού των ΑΝΕΛ.
- Το παιχνίδι που παίζεται είναι για μεγάλα παιδιά. Ο αμερικανικός παράγοντας είναι αποφασισμένος να παίξει επιθετικό παιχνίδι στην περιοχή με συμπαίκτη μια νόμιμα εκλεγμένη κυβέρνηση, η οποία ούτως ή άλλως του έχει δώσει πολύ περισσότερα από οποιαδήποτε άλλη στο παρελθόν. Όχι χωρίς αντάλλαγμα.
Από τη μια είναι αυτός ο ίδιος ο παράγοντας που από καιρό ήθελε να κλείσει η εκκρεμότητα με τα Σκόπια για να προχωρήσει, με την ένταξή τους στο ΝΑΤΟ, στα επόμενα στάδια εφαρμογής της πολιτικής αντιμετώπισης της Ρωσίας στην Α. Ευρώπη και τα Βαλκάνια.
Από την άλλη είναι που οι προσδοκίες της Αθήνας για σθεναρότερη αντιμετώπιση της Άγκυρας από Ουάσιγκτον αυτή τη φορά συμβαδίζουν σε μεγάλο βαθμό με τις στρατηγικές επιλογές της υπερδύναμης, η οποία ανασχεδιάζει την πολιτική της απέναντι στην Τουρκία. Οπότε η δουλειά που έκανε ο Νίκος Κοτζιάς στο υπουργείο Εξωτερικών γρήγορα θα δείξει τα αποτελέσματά της.
- Έτσι κι αλλιώς, οι νέες βάσεις της συνεργασίας των δυο χωρών πατούν αυτή τη φορά γερά στην εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων της Ν.Α. Μεσογείου, την οποία έχουν αναλάβει αμερικανικοί κολοσσοί, ενώ τη δι-εθνική κάλυψη έχουν το Ισραήλ, η Αίγυπτος, η Κύπρος και η Ελλάδα.
Αν λοιπόν ήταν ειλικρινής απέναντι στον εαυτό του και τους πολίτες ο Πάνος Καμμένος, θα έπρεπε πρώτα και κύρια να εναντιωθεί δημοσίως στις ΗΠΑ και να τις καταγγείλει ότι ξεπουλούν τον ίδιο (που τις πίστεψε;) και το δίκαιο μακεδονικό αγώνα του ελληνικού λαού.
Ακόμα περισσότερο αυστηρός απέναντι στην Ουάσιγκτον θα έπρεπε να ήταν ο Κυριάκος Μητσοτάκης, ο οποίος θα μπορούσε να οργανώσει μέχρι και πατριωτικά συλλαλητήρια απέναντι από την αμερικανική πρεσβεία με προεξάρχοντες τους κ.κ. Βορίδη και Γεωργιάδη, ενώ θα προανήγγειλε την έξοδο της Ελλάδας από το ΝΑΤΟ μόλις το κόμμα του κερδίσει την εξουσία.
- Αστεία πράγματα.
Η κυβέρνηση της ΝΔ και δη δια του Κώστα Μητσοτάκη ως πρωθυπουργού κατά την περίοδο 1990-1993 ήταν εκείνη που υπό τις αμερικανικές πιέσεις είχε αποδεχτεί τον όρο «Μακεδονία» στη μακροσκελή ονομασία της γείτονος ως προσωρινή στον ΟΗΕ (Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας). Έκτοτε καμία ελληνική κυβέρνηση – είτε της ΝΔ, είτε του ΠΑΣΟΚ, είτε της Αριστεράς – δεν ήγειρε σε συζητήσεις της με τους υπερατλαντικούς συμμάχους θέμα μετονομασίας της γείτονος. Ποτέ και με καμία αφορμή.
- Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες των συνεργατών της. Επίσης απαγορεύεται δια νόμου η αναδημοσίευση των σχολίων χωρίς τη γραπτή έγκριση της ιστοσελίδας
Τι θα πράξει απ’ εδώ και πέρα ο Τραμπ για την Τουρκία; Σκληρή η σύγκρουση με τον Ερντογάν