O όπου γης Ελληνισμός έχασε έναν ισχυρό και ανιδιοτελή μαχητή των εθνικών υποθέσεών του
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Ο θαλάσσιος διάδρομος για την ανθρωπιστική βοήθεια στη Γάζα προχωράει γρήγορα και σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα ενημερώνει η αμερικανική USAID
Προβάδισμα με βραχεία κεφαλή του ΔΗΣΥ έναντι του ΑΚΕΛ για τις ευρωεκλογές: Δημοσκόπηση για τις εκλογές της 9ης Ιουνίου στην Κύπρο, ποιοι υποψήφιοι προηγούνται
«Μια φλόγα είναι η ψυχή του ανθρώπου» αναφέρει στην «Ασκητική» του ο
Νίκος Καζαντζάκης, με τις λέξεις και τα πάθη του οποίου συμπορεύτηκε ο Νίκος Μούγιαρης. Έτσι κράτησε ολάκερη τη ζωή του, ανάμεσα σε δυο πατρίδες και λέφτερος σ’ ένα αδιαίρετο Έθνος.
Ο Νίκος Μούγιαρης ήταν ο οικονομικός στυλοβάτης της προσπάθειας που καταβάλλεται στην Αμερική για την προώθηση και διεκδίκηση των εθνικών δικαίων της Ελλάδας και της Κύπρου, καθώς και για τη διάσωση της ελληνικής γλώσσας και κληρονομιάς.
Ήταν η σιωπηλή δύναμη της Ομογένειας και ένας από τους λίγους που απέμειναν δίνοντας χρόνο και χρήμα για την απελευθέρωση της ημικατεχόμενης πατρίδας.
- Ο Νίκος Μούγιαρης δεν λάμβανε μέρος μόνο σε συναντήσεις στον Λευκό Οίκο, το Κογκρέσο και σε συσκέψεις με πολιτικούς και οικονομικούς παράγοντες των ΗΠΑ, αλλά ήταν πάντα παρών σε διαδηλώσεις, κινητοποιήσεις και εκδηλώσεις για τον Ελληνισμό.
Ακόμα και κατά την περίοδο που έδινε τη μάχη με τον καρκίνο στάθηκε για αρκετή ώρα μέσα στο κρύο (τον περασμένο Μάρτιο), συμμετέχοντας στο συλλαλητήριο για την ελληνικότητα της Μακεδονίας, απέναντι από την έδρα των Ηνωμένων Εθνών.
- Με τη δράση του έδειξε ότι ο πατριωτισμός δεν είναι μια αφηρημένη έννοια, ούτε περιορίζεται σ’ ένα συναισθηματικό δεσμό. Είναι το σύνολο των εκφράσεων και των πράξεων του καθενός για τον τόπο και τον πολιτισμό. Λειτούργησε υποδειγματικά ως αληθινός πατριώτης και παρέμεινε απλός στις ανθρώπινες σχέσεις του.
Δεν ξέχασε από πού καταγόταν, ούτε τα χρόνια της φτώχειας και της οικογενειακής βιοπάλης. Βοήθησε φοιτητές, άπορους, ασθενείς. Έκανε αμέτρητες δωρεές και μια από τις πιο πρόσφατες πρωτοβουλίες του στόχευε στην αντιμετώπιση της ανεργίας σε Ελλάδα και Κύπρο.
Στήριξε οικονομικά προεκλογικές εκστρατείες Αμερικανών πολιτικών με σκοπό να αντιμετωπίσουν το Κυπριακό και τον τουρκικό επεκτατισμό με βάση το διεθνές δίκαιο. Δεν έτρεφε ψευδαισθήσεις για τα συμφέροντα που κυριαρχούν στη διεθνή πολιτική σκηνή, αλλά ήξερε ότι με συγκροτημένη στρατηγική μπορούν να αποφευχθούν τα χειρότερα και να αλλάξουν πολλά.
Όταν μιλούσε για τον τόπο που γεννήθηκε, την Αθηένου στην επαρχία Λάρνακας, φανέρωνε μια αναλλοίωτη στο πέρασμα του χρόνου περηφάνια.
- Ο Νίκος Μούγιαρης ήταν ένα παράδειγμα από εκείνα που ζωντανεύουν πραγματικότητες και μύθους του «αμερικανικού ονείρου», αλλά έβρισκε πάντα τον τρόπο να αναδεικνύει τα πιο ουσιώδη, μαζί με τη διάσταση της σημασίας και της αξίας τους.
«Δε μαχόμαστε για το εγώ μας» επαναλάμβανε συχνά. Έβλεπε τις αδυναμίες και τις δυνατότητες της Ελληνοαμερικανικής κοινότητας και ευρύτερα του Ελληνισμού. Δεν μπορούσε να αποδεχτεί το γεγονός ότι μετά από τόσες δεκαετίες, η οργανωμένη Ομογένεια και ειδικότερα το λεγόμενο ελληνικό λόμπι δεν κατάφερε να έχει ένα συντονιστικό όργανο που να μιλά με μια φωνή.
Είχε συγκεκριμένο όραμα και γι’ αυτό, πριν επτά χρόνια, δημιούργησε το Συμβούλιο Ελληνοαμερικανικής Ηγεσίας (HALC), το οποίο κατάφερε να επιφέρει καινοτομία στον τρόπο οργάνωσης και παρέμβασης του ελληνικού στοιχείου στα πολιτικά δρώμενα των ΗΠΑ, αναπτύσσοντας παράλληλα συμμαχίες με φορείς άλλων εθνικοτήτων.
- Δεν είχε σκοπό να υποσκιάσει και να παραμερίσει άλλους φορείς. Αντίθετα, πρωταρχική επιδίωξή του ήταν ο συντονισμός και η κοινή διεκδικητικότητα στα ελληνικά ζητήματα. Κι όμως, από πλευράς του Νίκου Μούγιαρη και των συνεργατών του χρειάστηκε επίμονη και διαρκής προσπάθεια, αρκετή υπομονή και προσήλωση στο μεγάλο σκοπό ώστε να αντιμετωπίσουν καχυποψίες και αντιδράσεις από κύκλους, που, μάλλον έχουν την εντύπωση ότι τα εθνικά θέματα προσφέρονται για κέρδος, δόξα και κοινωνική καταξίωση.
Συγκεκριμένες, ξεκάθαρες και πατριωτικές ήταν οι θέσεις του και για τη λύση του Κυπριακού. Αντιστάθηκε στο Σχέδιο Ανάν και σε κάθε «ύποπτη ενέργεια» που έδινε τον έλεγχο του νησιού στον Τούρκο κατακτητή.
Επίσης, πολλές φορές δεν έκρυψε το θυμό και την αγανάκτησή του για το φανατισμό και το διχασμό στο εσωτερικό μέτωπο του νησιού, αλλά και για το διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα στην Ελλάδα που οδήγησε ένα μέρος του λαού στην εξαθλίωση και στο ξεπούλημα του δημόσιου πλούτου της χώρας.
- Τις πρωινές ώρες του Σαββάτου, ο Νίκος Μούγιαρης έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 73 ετών ήσυχα και ταπεινά, όπως ταπεινή θέλησε να είναι η διαδρομή του, με προσωπικά βιώματα εικόνων αρχαίας τραγωδίας, όπου ο πόνος γίνεται αδυσώπητος.
Ο Ελληνισμός έχασε έναν ισχυρό μαχητή των εθνικών υποθέσεών του, που πάσχιζε να καθυποταχτεί το άδικο.
Ο Ελληνισμός έχασε έναν ανιδιοτελή Έλληνα της Διασποράς που είχε λαχτάρα «να οργανώσουμε όλες τις ορατές κι αόρατες δυνάμεις της γης» για να λευτερωθεί η Κύπρος, να λυτρωθεί η Ελλάδα και να ειρηνεύσει ο κόσμος.
- Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες των συνεργατών της. Επίσης απαγορεύεται δια νόμου η αναδημοσίευση των σχολίων χωρίς τη γραπτή έγκριση της ιστοσελίδας
Ο Νίκος Μούγιαρης του Παγκόσμιου Ελληνισμού, με όραμα και δράση: Το τελευταίο ζεϊμπέκικο