Όλοι κατανοούμε ότι η υπογραφή της Συμφωνίας των Πρεσπών υπεδείχθη έξωθεν. «Τα σύνορα των Ηνωμένων Πολιτειών» στην Νοτιοανατολική Ευρώπη απέναντι στον «ΡωσσοΙρανικό Άξονα» έπρεπε να διασφαλισθούν παντί τω τρόπω.
Στα πλαίσια αυτά της «διαπραγματεύσεως» έσπευσαν οι κυβερνώντες να παραχωρήσουν την Κρήτη ως ουσιαστικά το στρατιωτικό κέντρο των ΗΠΑ της Νότιοανατολικής Ευρώπης αλλά και να προσφέρουν στρατηγικού ενδιαφέροντος σημεία της χώρας υπέρ της Υπερδυνάμεως. Θα περίμενε κανείς λοιπόν κατόπιν των ανωτέρω, μια συμφωνία με αριστερό πρόσημο μεν, πλήν όμως ενδεικτική της ισχυρότερης διαπραγματευτικής μας ικανότητος και της θέσεώς μας εν σχέσει με τα υπό διάλυση, σήμερα, Σκόπια.
Πχ και στην χειροτέρα των περιπτώσεων, μία ονομασία του κράτους τους ως «Νέα Μακεδονία», «Nova Macedonia» με «Σλαυομακεδόνες» υπηκόους και Σλαυομακεδονική Γλώσσα.
Υπό αυτές λοιπόν τις συνθήκες το όνομα «Νέα Μακεδονία» («Νοva Macedonia»), κατά την οικουμενική συναντίληψη του «Νέου» σε έναν γεωγραφικό προσδιορισμό, πχ « Νέα Υόρκη, Νέα Ζηλανδία κοκ» , και ο ανωτέρω ορισμός και ονοματοδοσία ιθαγενείας και γλώσσης ως σλαυικές, θα ήτο μία λογική απόληξη διαπραγματεύσεως, όχι άριστη ούτε επιτυχής, απλώς λογική.
Εν προκειμένω απεδείχθη ότι ως διαπραγμάτευση νοήθηκε η apriori ενδοτικότητα προς «ίδιον όφελος» των κυβερνώντων. Ουδείς επέβαλε την παραχώρηση της «Μακεδονικής ταυτότητας» και της «Μακεδονικής γλώσσας».
Ακόμη και στην «υψηλή πολιτική» της Συμφωνίας, ουδεμία μη υφαρπαγή πολιτισμικής παραδόσεως διασφαλίζεται. Έκαστο μέρος αναγνωρίζεται ότι έχει δική του θεώρηση της Ιστορίας της Μακεδονίας. Η διασφάλιση της αρχαίας ελληνικής ιστορίας της «βόρειας περιοχής του πρώτου συμβαλλόμενου μέρους», ουδεμία πρακτική σημασία έχει στην ιστορική προπαγάνδα των Σκοπίων.
Η μικροπολιτική επιβίωση όμως ως αυτοσκοπός δεν σε αφήνει να δεις καν το μέλλον των επομένων ετών, ή δεν σε ενδιαφέρει να το δεις. Έτσι, κατά το βραχυπρόθεσμο μέλλον αυτό που θα αποτελέσει και την «επόμενη ημέρα» της συμφωνίας:
«Μακεδόνες» τουρίστες, έμποροι, αντιπρόσωποι θα εισέρχονται στα εδάφη της ελληνικής Μακεδονίας, θα αξιώνουν, άλλοι ευγενώς άλλοι με ύφος, από τους ντόπιους πληθυσμούς να τους προσαγορεύουν ως τέτοιους και πολλοί εξ αυτών θα διακηρύττουν ότι είναι και οι μόνοι Μακεδόνες, το αυτό θα αντιμετωπίσουν οι Έλληνες στα Σκόπια. Τα ελληνικά μακεδονικά προϊόντα και αντιπροσωπίες θα έχουν σαφές πρόβλημα επιχειρηματικό και εμπορικό με την ονομασία προελεύσεώς τους, με ανάγκη για κατοχύρωση ευρωπαϊκών και παγκοσμίων σημάτων και αβέβαια κατάληξη με χιλιάδες ευρω οικονομική αιμορραγία ανά επιχείρηση.
Πλήθος «σωματείων» για την διατήρηση της «Μακεδονικής Γλώσσας και Πολιτισμού» θα ανθίσουν σε συγκεκριμένες περιοχές της χώρας με συγκεκριμένους κυρίους. Πώς θα μπορεί να απαντήσει το Ελληνικό Κράτος και κατ` επέκτασιν η Ελληνική Δικαιοσύνη σε αυτό και με τι πλέον νομοτεχνικά όπλα;
Συνεπώς θα ανθήσουν απροσκόπτως ιπποφορβεία σκοπιανού αλυτρωτισμού.
Πώς θα απαντήσει το Ελληνικό Κράτος και στην απαίτηση, σε επόμενο βήμα, αυτών των «σωματείων και συλλόγων» για διδασκαλία της «Μακεδονικής» στην Ελληνική Επικράτεια και πώς θα το αρνηθεί η Ελληνική Δικαιοσύνη όταν σιγά σιγά θα δοθούν τα ερείσματα για «αναγνώριση μειονοτήτων»; Πώς θα συγγραφούν τα «κοινά σχολικά συγγράμματα» και πώς διασφαλίζεται η επιστημοσύνη και τα κίνητρα των ιστορικών που θα χρησιμοποιεί η εκάστοτε κυβέρνηση;
Για να απαντηθούν όλα αυτά πρέπει
Οι κυβερνώντες έδρασαν ως το «τέλος πάντων» της χαίνουσας κουλτούρας της μεταπολιτεύσεως.
Έδρασαν ακραιφνώς μικροπολιτικώς και όχι πολιτικώς.
Η πολιτική όμως χωρίς κυρίαρχο λαό δεν νοείται. Πλέον οι ευθύνες βαρύνουν την ίδια την ελληνική κοινωνία . Είμαστε το μέλλον του παρελθόντος των προγόνων μας και το παρελθόν του μέλλοντος των παιδιών μας. Είμαστε το Κράτος και το Μέλλον του. Είμαστε η ειμαρμένη και η πληρωμή της.
Ας αναλάβουμε πλέον όλοι τις ευθύνες μας έστω και πολύ αργά.
Ο καιρός γαρ της μεταπολιτεύσεως τετέλεσται, έρχεται ο καιρός της Ευθύνης.
*O Βασίλης Φασούλας, είναι δικηγόρος, υπευθύνος Οργανωτικού της Δημοκρατικής Ευθύνης
Γιατί η συμφωνία των Πρεσπών είναι πείραμα για πιθανές μελλοντικές συμφωνίες με την Τουρκία