Ευτυχώς για εσένα που δεν είσαι Κύπριος Robert: Όταν η κριτική στον “Ηγέτη” οδηγεί στη φυλακή…




Του ΣΕΝΕΡ ΛΕΒΕΝΤ
Συνεργασία με τις ΑΠΟΨΕΙΣ και την HELLAS JOURNAL

Να είσαι ευχαριστημένος Robert. Ευτυχώς για εσένα που δεν είσαι Κύπριος. Αλλιώς θα καιγόσουν όταν έλεγες “fuck”. Δεν θα μπορούσες να βρεις έστω και ένα άτομο εδώ να σε καταλάβει και να σου βρει δίκαιο. Θα έπεφταν βροχή οι πέτρες πάνω στο κεφάλι σου.

Δεν θα έμενε έστω και ένα παράθυρο που να μην έσπαζε στο σπίτι σου. Θα συναγωνίζονταν μεταξύ τους για να σε σκοτώσουν. Και μάλιστα υπό την προστασία της αστυνομίας. Δεν θα προστάτευε εσένα η αστυνομία, αλλά εκείνους. Το καθήκον της θα ήταν να μεταφέρει την ματωμένη σωρό σου από το σπίτι μόλις σε δολοφονούσαν.

  • Να είσαι ευχαριστημένος  Robert, να είσαι ευχαριστημένος. Που δεν κατάγεσαι απ’ εδώ. Δεν θα θεωρούσαν ότι έχεις δίκαιο ακόμα και όσοι αντιτίθεντο στο λιντσάρισμα και στην δολοφονία σου. «Ας μην το έλεγε αυτό», θα έλεγαν. Θα σε καταδίκαζαν όλοι επειδή είπες “fuck”.

Στην Αμερική σε χειροκρότησε όρθιος ο κόσμος στην κατάμεστη αίθουσα. Είτε θα σε γιουχάιζαν είτε τουλάχιστον θα σηκώνονταν και θα αποχωρούσαν σιωπηρά. Είπες “fuck” σε κοτζάμ πρόεδρο της δημοκρατίας. Γίνεται;  Δεν θα το αποδέχονταν αυτό ακόμα και οι πιο αριστεροί από εμάς, οι πιο δημοκράτες μας. Ακόμα και εκείνοι από εμάς που υπερασπίζονται πιο πολύ την ελευθερία έκφρασης.

Εδώ σε εμάς όλοι σέβονται τον πρόεδρο Robert, έστω και αν είναι φασίστας ή μανιακός και τρελός. Όποιος και να είναι. Είτε είναι αρχικλέφτης είτε αρχιψεύτης. Όλοι τον αποκαλούν «κύριε». Δεν απευθύνονται σε αυτόν χωρίς να τον αποκαλέσουν «κύριε». Και εσύ του λες “fuck”.

  • Σε αυτή την περίπτωση μην περιμένεις χειροκρότημα από τους δικούς μας. Είμαστε Κύπριοι. Οι Άγγλοι μας έμαθαν να λέμε “Yes sir”. Δεν μιλάμε ποτέ μπροστά σε κάποιον. Μιλάμε πίσω του. Όταν συναντηθούμε με κάποιον που δεν έμεινε τίποτε που δεν είπαμε πίσω του, αγκαλιαζόμαστε και κάνουμε χειραψία. Είναι στο αίμα μας το “yes sir”. Δεν μας περνάει καν από το μυαλό να πούμε “fuck” στον πρόεδρο του κράτους! Εσύ το λες.

Και η Madonna το λέει. Εμείς δεν μπορούμε να πούμε. Εμείς δεν είπαμε ακόμα και το ένα χιλιοστό αυτού και πάθαμε τα πάντα. Σκέψου τι θα παθαίναμε αν είχαμε πει αυτό που είπες εσύ. Σίγουρα δεν θα ζούσαμε τώρα. Θα μας έκαιγαν! Εσύ Robert είσαι πιο τυχερός από εμένα. Είσαι Αμερικανός. Εγώ είμαι Κύπριος.

Στην δική μου χώρα κανένας δεν μπορεί να αποκαλέσει κώλο ακόμα και τον κώλο. Τον αποκαλεί πισινό, αλλά δεν μπορεί να τον αποκαλέσει κώλο. Όλοι εδώ είναι «κύριοι». Ο πρόεδρος, ο πρωθυπουργός. Οι υπουργοί. Όλοι οι βουλευτές. Και όλοι οι διοικούντες τις συντεχνίες, τους συνδέσμους και τις οργανώσεις. Είναι η χώρα των «κυρίων» αυτή.

  • Κύριος είναι και ο αστυνομικός διευθυντής που προστατεύει τους δολοφόνους, κύριος και ο υπουργός που παίρνει ρουσφέτι, κύριος και ο έπαρχος που κάνει τα στραβά μάτια στις παράνομες οικοδομές, κύριος και ο διευθυντής της τράπεζας που δίνει ευνοϊκό δάνειο σε δικούς του. Όλοι είναι κύριοι. Όμως, εγώ γνωρίζω μόνο μιαν πραγματική κυρία. Την Εμέλ Σαγίν. Με φωνή αηδονιού. Λατρεύω το τραγούδι της «Κελάηδησε αηδονάκι μου κελάηδησε».

Να είσαι ευχαριστημένος Robert, να είσαι ευχαριστημένος που δεν είσαι απ’ εδώ. Δεν θα έβρισκες έστω και ένα άτομο να σε καταλάβει. Εκτός από εμένα. Άλλωστε ούτε εμένα με κατάλαβε κανείς. «Ας μην τα έγραφε», είπαν. Εδώ είναι έγκλημα να αποκαλείς πόλεμο τον πόλεμο. Κατοχή την κατοχή. Έγκλημα είναι ακόμα και η γελοιογραφία.

Εσύ πήρες χειροκρότημα στην Αμερική, αλλά εγώ θα λογοδοτήσω στο δικαστήριο. Γράφω τόσα χρόνια, αλλά ακόμα δεν μπόρεσα να εξηγήσω τι θέλω. Αν ήσουν εδώ, δεν θα μπορούσες να αντέξεις καθόλου. Σίγουρα θα έκανες και εδώ, αυτό που έκανες όταν ήσουν οδηγός ταξί στους δρόμους της Νέας Υόρκης. Θα ξύριζες το κεφάλι σου γουλί, θα ζωνόσουν τα όπλα σου και θα έτρεχες να καθαρίσεις τις βρομιές.

  • Σε αποκαλούν Robert De Niro. Τι αξίζει δίπλα σου ο Τραμπ το όνομα του οποίου μου θυμίζει μπουρού. Εσύ βγήκες και ήρθες από το «Κάποτε στην Αμερική». Και πλάγιαζες νωρίς τα βράδια στην φυλακή τόσα χρόνια. Ένας Κινέζος γέμισε εκείνη την πίπα και σου την έδωσε. Τράβηξες μια ρουφηξιά. Και έριξες στον κόσμο ένα γεμάτο χαμόγελο. Ήσουν ένας τόσο γλυκός νονός της μαφίας που σκέφτηκα ότι μακάρι να ήταν έτσι και οι διοικούντες την χώρα μου. Το ξέρεις και εσύ. Ουσιαστικά οι διοικούντες πάντα έτσι ήταν σε αυτό τον κόσμο για να είναι οι μαριονέτες των «νονών». Τέλος πάντων, άσε. Είναι πολύ μεγάλο θέμα.

Να σου πω και κάτι άλλο. Στην δική σου πατρίδα δεν είναι έγκλημα να πει κανείς “Fuck Trump”. Στην δική μου την χώρα είναι. Εσύ μπορείς να πεις “Fuck Trump”. Εγώ δεν μπορώ. Διότι το καθήκον την προστασίας της τιμής και της αξιοπρέπειες του δικού σου προέδρου ανατέθηκε σε εμάς. Όπως βλέπεις, είσαι πιο τυχερός από εμένα Robert.

Να είσαι ευχαριστημένος που δεν είσαι Κύπριος. Και ουδέποτε ένας φασίστας μπορεί να είναι «κύριος» για εσένα. Ο φασίστας σκοτώνει κόσμο. Αλλά εσύ δεν μπορείς καν να κατουρήσεις πάνω στο κεφάλι του. Κανείς δεν τον αποκαλεί δολοφόνο. Ενώ εσένα σε λιντσάρουν. Ο δικός σου είναι μόνο “fuck” Robert. Ο δικός μας είναι μια σαχλαμάρα Northern Cyprus!

  • Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες των συνεργατών της. Επίσης απαγορεύεται δια νόμου η αναδημοσίευση των σχολίων χωρίς τη γραπτή έγκριση της ιστοσελίδας

Σιγά τα ωα: Ο Ερντογάν δεν είδε τον βοηθό του Τραμπ, αλλά ο Μπόλτον δεν θα ξεχάσει ποτέ…

Hellasjournal - Newsletter


%d bloggers like this: