Τα γενεσιουργά αίτια προσφυγιάς-μετανάστευσης: Τα απέραντα νεκροταφεία των ταλαιπωρημένων




Του ΠΑΝΙΚΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ

Οι αντιπαραθέσεις με αφορμή την πρόσφατη Διακυβερνητική Διάσκεψη στο Μαρακές του

Μαρόκου με θέμα το Παγκόσμιο Σύμφωνο για «Ασφαλή, Ομαλή και Τακτική Μετανάστευση» ανέδειξαν τη σημερινή πραγματικότητα του διεθνούς περιβάλλοντος, όπου συγκρούεται η παγκοσμιοποίηση με τον προστατευτισμό. Το Σύμφωνο αναμένεται να παρουσιαστεί για επικύρωση στη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών την Τετάρτη.

  • Την Δευτέρα υιοθετήθηκε σχεδόν ομόφωνα το Παγκόσμιο Σύμφωνο για τους Πρόσφυγες. Μόνο οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Ουγγαρία ψήφισαν κατά, ενώ 181 χώρες ψήφισαν υπέρ. Η Δομινικανή Δημοκρατία, η Ερυθραία και η Λιβύη τήρησαν αποχή.

«Σήμερα είναι μια καλή μέρα για τον κόσμο. Σήμερα, ο πολυμερισμός θριάμβευσε» υποστήριξε η πρόεδρος της Γενικής Συνέλευσης, Μαρία Φερνάντα Εσπινόζα, προσθέτοντας ότι «το Σύμφωνο θα συμβάλει στην παροχή βοήθειας και προστασίας σε 25 εκατομμύρια πρόσφυγες».

Η αναπληρωτής Γ.Γ. του ΟΗΕ, Αμίνα Μοχάμεντ, δήλωσε ότι «είναι μια παγκόσμια δέσμευση να αναλάβουμε τις ευθύνες μας απέναντι στους πρόσφυγες, να βρούμε λύσεις που να σέβονται τα ανθρώπινα δικαιώματά τους, να τους προσφέρουμε ελπίδα και να αναγνωρίσουμε τη νομική ευθύνη για την προστασία και την υποστήριξή τους».

  • Και τα δυο παγκόσμια σύμφωνα, αν και δεν έχουν δεσμευτικό χαρακτήρα, εντούτοις προκάλεσαν έντονες αντιδράσεις (ιδιαίτερα αυτό που αφορά τους μετανάστες) και στηρίζονται στη «Διακήρυξη της Νέας Υόρκης», η οποία είχε υιοθετηθεί ομόφωνα το 2016 από τα 193 μέλη του ΟΗΕ. Για τους μετανάστες, η Ευρώπη εμφανίστηκε στη σύνοδο του Μαρακές διασπασμένη και οι ΗΠΑ, όπως κι άλλες χώρες, απείχαν. Το υπέγραψαν ηγέτες και εκπρόσωποι 164 χωρών, μεταξύ των οποίων η Ελλάδα και η Κύπρος. Ο Αντόνιο Γκουτέρες το αποκάλεσε «οδικό χάρτη για να αποτραπεί το χάος, βασιζόμενο σε γεγονότα και όχι μύθους», σημειώνοντας ότι «πρόκειται για μια κηλίδα στη συλλογική μας συνείδηση το γεγονός ότι 60.000 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους προσπαθώντας να μεταναστεύσουν από το 2000».

Οι υποστηρικτές του θεωρούν ότι αποτελεί βασική δοκιμασία της προσπάθειας του ΟΗΕ να καταπολεμηθούν οι επικίνδυνες και παράνομες διασυνοριακές μετακινήσεις που έχουν μετατρέψει το λαθρεμπόριο ανθρώπων σε μια αναπτυσσόμενη παγκόσμια βιομηχανία.

Η ρήξη ανάμεσα σε δύο αντιλήψεις και δύο κόσμους, καθώς και οι ακραίες φωνές ενισχύουν τις πιθανότητες για επιστροφή της ανθρωπότητας σε άγριες εποχές.

  • Από τη μια είναι ο εθνικισμός, η ανύψωση τειχών και η πολιτική των κλειστών συνόρων και από την άλλη η προσπάθεια για κοινή αντιμετώπιση των ζητημάτων για τους πρόσφυγες και τους μετανάστες που ταλανίζουν τις κοινωνίες από τις ΗΠΑ έως την Αυστραλία, από την Ευρώπη έως τη Λατινική Αμερική. Οι διαφορετικές προσεγγίσεις οδηγούν σε αντιπαραθέσεις μεταξύ κρατών και δημιουργούν συγκρούσεις στο εσωτερικό μέτωπο πολλών χωρών, επηρεάζοντας καταλυτικά την πολιτική τους στις διεθνές σχέσεις.

Σύμφωνα με τον ΟΗΕ, το πρώτο αυτό Παγκόσμιο Σύμφωνο Μετανάστευσης δίνει έμφαση στον συντονισμό και την αλληλεγγύη, καταγράφοντας τις θεμελιώδεις αρχές για προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των μεταναστών. Μεταξύ άλλων, αναγνωρίζει την εθνική κυριαρχία κάθε κράτους και συμπεριλαμβάνει είκοσι προτάσεις για να βοηθηθούν οι χώρες που καλούνται να διαχειριστούν τις μεταναστευτικές ροές σε διάφορους τομείς.

Πέρα όμως από τις θέσεις της κάθε πλευράς, για μιαν ακόμη φορά διαπιστώνεται ότι η διεθνής κοινότητα επικεντρώνεται στην αντιμετώπιση των προβλημάτων και των συνεπειών που δημιουργούν η προσφυγιά και η μαζική μετανάστευση, αντί να προτάξει τη συνολική και άμεση αντιμετώπιση των προβλημάτων που δημιουργούν αυτά τα φαινόμενα, όπως: ξένες επεμβάσεις, πόλεμοι, εμφύλιες συρράξεις, ιμπεριαλιστικές πρακτικές, ισλαμιστικός εξτρεμισμός, κλιματική αλλαγή, διεφθαρμένα καθεστώτα, κοινωνικές ανισότητες, εγκληματικότητα, φτώχεια και εξαθλίωση.

Όσο θα υπάρχουν και θα αυξάνονται τα γενεσιουργά αίτια και η ανθρωπότητα θα παραμένει εγκλωβισμένη σε πολιτικοστρατιωτικές σκοπιμότητες και μεγάλα συμφέροντα, αρκετές θάλασσες, έρημοι και διασυνοριακές περιοχές θα συνεχίσουν να μετατρέπονται σε απέραντα νεκροταφεία ταλαιπωρημένων ανθρώπων και ο εθνικισμός θα σκοτώνει το όνειρο για παγκόσμια ειρήνη.

  • Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες των συνεργατών της. Επίσης απαγορεύεται δια νόμου η αναδημοσίευση των σχολίων χωρίς τη γραπτή έγκριση της ιστοσελίδας

H διεθνής τρομοκρατία στην εποχή της παγκοσμιοποίησης είναι ένας βίαιος πόλεμος

Hellasjournal - Newsletter


%d bloggers like this: