Είμαστε θεατές όλων των ανησυχητικών γεγονότων που συμβαίνουν στην περιοχή μας, συγκεκριμένα:
• Οι καθημερινές παραβιάσεις των Τουρκικών F-16 του εθνικού εναέριου χώρου μας, όπου η Πολεμική μας Αεροπορία διεξάγει ουσιαστικά καθημερινό πόλεμο στο Αιγαίο, για να αναχαιτίσει τα Τουρκικά αεροσκάφη, με τον κίνδυνο ατυχήματος και με την όποια οικονομική επιβάρυνση και δυσχέρειες στην υποστήριξη των μέσων.
• Η απόφαση του Αμερικανού Προέδρου Ντόναλντ Τραμπ να αποσύρει μέρος των στρατευμάτων των ΗΠΑ από την Συρία, μετά την τηλεφωνική συμφωνία με τον Πρόεδρο Ερντογάν, αγνοώντας την λογική των συμβούλων του, που είχε ως αποτέλεσμα την παραίτηση του Υπουργού Άμυνας Στρατηγού Τζιμ Μάτις, αφήνοντας την πόρτα ανοιχτή στην Τουρκία να «θάψει του Κούρδους της Συρίας YPG» – όπως ισχυρίστηκαν πρόσφατα – παρά τις θυσίες τους στον αγώνα τους εναντίων των τζιχαντιστών, με την υπόσχεση ότι ο Τουρκικός Στρατός θα ολοκληρώσει την συντριβή του ISIS.
• Η συνεχιζόμενη έρευνα της Exxon Mobil για την ανεύρεση κοιτασμάτων υδρογονανθράκων στο οικόπεδο Νο 10 της Κυπριακής ΑΟΖ, χωρίς να έχει δεχτεί προς το παρόν καμία ουσιαστική Τουρκική παρενόχληση, παρά τις άκαπνες κραυγές των Τούρκων Αξιωματούχων.
• Οι πρόσφατες δηλώσεις του Α/ΓΕΕΘΑ Ναυάρχου Ευάγγελου Αποστολάκη : «Αν κληθούμε να πολεμήσουμε κατά της Τουρκίας , κανείς δεν θα ‘ρθει στο πλάι μας. Σ’ αυτό τον πόλεμο θα είμαστε μόνοι μας» είναι μία δήλωση που δεν ήταν τυχαία και αφήνει πολλά υπονοούμενα ερμηνείας της με πολλές κατευθύνσεις.
• Η συμφωνία των Πρεσπών η οποία από ότι φαίνεται θα έρθει για κύρωση στην Ελληνική βουλή στις αρχές του νέου έτους, με όλες τις εξωτερικές και εσωτερικές παραμέτρους που επηρεάζουν θετικά είτε αρνητικά την εξέλιξή της ως προς την αποδοχή της, σε συνάρτηση με τα τεκταινόμενα στην ευρύτερη περιοχή των Βαλκανίων.
Μνημονεύοντας όλα αυτά, παρατηρούμε την συνειδητή στροφή της πολιτικής των ΗΠΑ ως προς την Τουρκία που ήταν η αναμενόμενη, αφού αυτή αποτελεί μία μεγάλη Νατοϊκή υπολογίσιμη στρατιωτική δύναμη, αν την αντιπαραθέσουμε δε , με την πρόσφατη σχετικά στροφή της Ρωσίας με το μέρος της Τουρκίας παρά τα όποια γεγονότα είχαν προηγηθεί , που ενδεχομένως πάλι να διαφοροποιηθεί στο προσεχές διάστημα, σε συνάρτηση με την ανεπάρκεια ενιαίας πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την προστασία των συμφερόντων και των συνόρων της, δημιουργούν πολλά ερωτήματα που είναι υπό διερεύνηση:
• Οι μεγάλες δυνάμεις υπολογίζουν την Τουρκία “αναγκαστικά“ λόγω της γεωπολιτικής της θέσης στην παγκόσμια σκακιέρα προκειμένου να διαφυλάξουν τα συμφέροντά τους.
• Είναι γεγονός ότι θα αλλάξει στο προσεχές χρονικό διάστημα σε μεγάλο βαθμό η ισορροπία δυνάμεων στο Αιγαίο υπέρ της Τουρκίας, αν δεν δούμε κάτι το συνταρακτικό που να ανατρέπει τα δεδομένα , γεγονός που σε συνδυασμό με τις δηλώσεις του Α/ΓΕΕΘΑ, δημιουργεί ένα εκρηκτικό μείγμα που χρειάζεται από μέρους μας την ανάλογη ψύχραιμη αποφασιστική διαχείριση , δυναμικής πολιτικής και αποτρεπτικής αμυντικής ισχύος με τα «διαπραγματευτικά κλειδιά» που διαθέτουμε, με στόχο να προστατέψουμε στο ακέραιο τα εθνικά μας συμφέροντα.
Ενωμένος ο Ελληνισμός οφείλει να βρίσκεται σε συνεχή επαγρύπνηση χωρίς υστερικές κραυγές, αφού ιστορικά είναι υποχρεωμένος να προστατέψει την κληρονομιά του με τον καλύτερο δυνατό τρόπο και χωρίς αστερίσκους.
* O Γιώργος Τσιτσιλιάνος είναι Σμήναρχος (ΣΜΑ) ε.α, Μαθηματικός, MSc Εφαρμοσμένα Μαθηματικά, Πολιτικός Υπεύθυνος του Τομέα Άμυνας στο Ποτάμι
Γιατί ο Ντόναλντ Τραμπ αποχωρεί από τη Συρία; Είναι όντως η Αμερική μία “ανέντιμη” δύναμη;