Η «προδοσία», όπως καταγράφεται από τα αμερικανικά ΜΜΕ, του προέδρου των Ηνωμένων Πολιτειών, Ντόναλντ Τραμπ έναντι των Κούρδων της Συρίας -στην περίπτωση φυσικά που δεν αλλάξει πάλι γνώμη, και διατηρήσει τους Αμερικανούς πεζοναύτες στο συριακό Κουρδιστάν-, αναγκάζει όλες τις χώρες να μην έχουν καμία απολύτως εμπιστοσύνη στη σημερινή προεδρία των Ηνωμένων Πολιτειών, η οποία χαρακτηρίζεται από αλλοπρόσαλλη συμπεριφορά.
Φανταστείτε πόσο πολύ πίστευε στη θέση του, ότι δηλαδή τα αμερικανικά στρατεύματα πρέπει να παραμείνουν στη Συρία, για να λάβει τη μεγάλη απόφαση να αποχωρήσει από μία θέση, η οποία είναι από τις πιο σημαντικές σε ολόκληρο τον κόσμο.
Χθες παραιτήθηκε και ο Brett McGurk, ο ειδικός προεδρικός απεσταλμένος των Ηνωμένων Πολιτειών στο Συνασπισμό που αγωνίζεται εναντίον του Ισλαμικού Κράτους. Ανακοίνωσε στους συναδέλφους του ότι δεν θα μπορούσε να υλοποιήσει την πρόσφατα δηλωμένη πολιτική του Προέδρου Ντόναλντ Τραμπ να αποσύρει τους 2.000 στρατιώτες που σταθμεύουν στη Συρία.
Σύμφωνα με το καλωδιακό δίκτυο CNN, αλλά και άλλα μέσα ενημέρωσης:
Γιατί δεν άκουσε κανένα ο κ. Τραμπ; Και γιατί (πιθανότατα) «έβαζε …αυτί» μόνο στις ασυναρτησίες (και στις απειλές) του Ταγίπ Ερντογάν, αν και οι πληροφορίες είναι αλληλοσυγκρουόμενες; Γιατί δεν εμπιστεύθηκε τους συνεργάτες του, οι οποίοι στάθηκαν δίπλα του στις πιο δύσκολες στιγμές της προεδρίας του. Και τελικά τι συμβαίνει με τον κ. Τραμπ;
Είναι απρόβλεπτος, χωρίς αμφιβολία. Διαθέτει και ένα αυταρχισμό και ίσως και να βλέπει στο πρόσωπο του Ταγίπ Ερντογάν αυτό που ίσως να ήθελε να γίνει. Ναι, μην παραξενεύστε. Δεν μίλησε με θαυμασμό στη σύνοδο του ΝΑΤΟ, τον περασμένο Ιούλιο, για τη διακυβέρνηση του Ερντογάν. Η οποία, ως γνωστό, είναι «αυτοκρατορική» και δικτατορική, υπό τον μανδύα μίας τραυματισμένης Δημοκρατίας.
Και αυτό, διότι έλαβε μία απόφαση που πρωτίστως εξυπηρετεί τη Μόσχα και την Τεχεράνη και δευτερευόντως την Τουρκία. Αυτούς που σίγουρα δεν εξυπηρετεί είναι τους Κούρδους, οι οποίοι έχυσαν ποτάμια αίματος για να του προσφέρουν νίκες στο πιάτο εναντίον των τζιχαντιστών, ώστε σήμερα να καυχιέται ότι θριάμβευσε.
Βέβαια, δεν έχει τελειώσει ο πόλεμος. Αρκετές μάχες κέρδισαν οι Κούρδοι και οι Άραβες αντάρτες που συνεργάζονται με την Αμερική, αλλά το βασικό είναι ότι μπόρεσαν τουλάχιστον να δαμάσουν το θηρίο. Τι θα είχε γίνει αν ήταν μόνοι τους οι Αμερικανοί και δεν είχαν τη βοήθεια και την υποστήριξη των Κούρδων και των Αράβων; Μα θα είχαν χάσει καταλυτικά και οι τζιχαντιστές θα απειλούσαν όλο τον κόσμο. Ήδη, και παρά την ήττα τους, καθημερινά η ελεύθερη κοινωνία δέχεται τρομοκρατικές επιθέσεις τις οποίες «υπογράφει» το Ισλαμικό Κράτος.
Ο παραιτηθείς υπουργός Άμυνας, που είναι πρώην στρατηγός των πεζοναυτών, και ένας από τους πιο έμπειρους στρατιωτικούς, πήγε την Πέμπτη στο Λευκό Οίκο αποφασισμένος να κάνει την ύστατη προσπάθεια για να μεταπείσει τον Αμερικανό πρόεδρο. Δεν τα κατάφερε και παραιτήθηκε. Και έχει σημασία ότι πίστευε στον σκοπό της εξόντωσης του Ισλαμικού Κράτους, διότι είναι ο μόνος στις ΗΠΑ που γνωρίζει με ακρίβεια τη δύναμη των τζιχαντιστών.
Παρ’ όλα αυτά, μερικοί αναλυτές στην Ουάσιγκτον ελπίζουν ότι ο γαμπρός του και η αγαπημένη του θυγατέρα, αλλά και ο πρωθυπουργός του Ισραήλ, μπορεί τις επόμενες ημέρες να τον συνεφέρουν ώστε να ακυρώσει μία απόφαση, που θα προκαλέσει εθνική ζημία στην Αμερική. Δύσκολο, αλλά ο κ. Τραμπ μας έχει συνηθίσει να αλλάζει αποφάσεις στο δευτερόλεπτο…
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ: Η τριμερής συνάντηση του Ισραήλ, της Κύπρου και της Ελλάδας, ολοκληρώθηκε με μεγάλη επιτυχία. Η επόμενη στην Κρήτη θα είναι ακόμα πιο σημαντική αφού αναμένεται η Αμερική να αντιπροσωπευθεί σε υπουργικό επίπεδο. Το περίεργο είναι ότι η απόφαση του Λευκού Οίκου να συμμετάσχει σε μερικές από τις εργασίες της τριμερούς ο Αμερικανός πρέσβης στο Ισραήλ, έδωσε την «ευλογία» γι’ αυτή τη συνεργασία, την ίδια στιγμή που ο φίλος του Αμερικανού προέδρου, ο Ταγίπ Ερντογάν σκίζει τα ιμάτια του και θεωρεί αντιτουρκικά μέτωπα αυτές τις συνόδους. Ανεξάρτητα από την πορεία εξομάλυνσης των σχέσεων με την Τουρκία, η στρατηγική σχέση με τις πιστές χώρες της Μεσογείου θα συνεχιστεί και θα αναβαθμιστεί περαιτέρω. Ακόμα και αν τα βρουν οι Αμερικανοί με τους Τούρκους, δεν θα κάνουν το ίδιο λάθος και να τοποθετήσουν ξανά όλα τα αυγά τους σε μία προβληματική «σύμμαχο».
Επειδή η παράνοια κυριαρχεί: Ο Τραμπ, όπως τα βρήκε με τον Ερντογάν, θα τα …ξαναχάσει!