Ανδροκρατούμενο, συντηρητικό, κάπως πληκτικό, αλλά προσηλωμένο σε καθαρές αρχές και
χριστιανικές αξίες ήταν το Χριστιανοδημοκρατικό Κόμμα (CDU) αρχές του 2000. Παρόλα αυτά βρίσκονταν σε κρίση μετά τη βαριά εκλογική ήττα του Χέλμουτ Κόλ από τους Σοσιαλδημοκράτες.
Ο καγκελάριος της επανένωσης ανέθεσε υπουργικό αξίωμα σε μια νεαρή Ανατολικογερμανίδα, την Άνγκελα Μέρκελ, που όχι μόνο χειραφετήθηκε πολιτικά, αλλά αποστασιοποιήθηκε από τον πολιτικό της μέντορα όταν ξέσπασε το σκάνδαλο με τις παράνομες χρηματοδοτήσεις στο κόμμα, με ανοιχτή επιστολή στον τύπο. Για να γίνει λίγο αργότερα η ίδια πρόεδρος του κόμματος και αργότερα, το 2005, η πρώτη γυναίκα καγκελάριος της Γερμανίας.
Μετατόπιση που θα ήταν αδιανόητη επί εποχής Χέλμουτ Κόλ. Μετατόπιση προς το πολιτικό κέντρο με θέματα που παραδοσιακά ανήκαν σε άλλα κόμματα, όπως το Σοσιαλδημοκρατικό και τους Πράσινους. Στην πολιτική για την οικογένεια, ήταν εκείνη που επέβαλε το βοήθημα για γονείς επί 14 μήνες από τη γέννηση του παιδιού, ή το δικαίωμα για θέση σε νηπιαγωγείο.
Σήμερα, και οι τρεις δυνητικοί διάδοχοί της αποστασιοποιούνται από εκείνη. Άλλοι μέσα από το κόμμα βγήκαν από την κρυψώνα τους και της επιτίθενται ανοιχτά, κάτι το αδιανόητο επί Χέλμουτ Κολ. Ποια θα είναι η μελλοντική φυσιογνωμία του κόμματος;
«Δεν πρόκειται φυσικά να γυρίσει πίσω ο χρόνος, δεν είναι δυνατόν και δεν το θέλει κανείς», δήλωσε ο Όσκαρ Νιντερμάιερ. «Το ερώτημα είναι εάν το κόμμα συνεχίσει όπως είναι, ή εάν προχωρήσει σε ελαφρά διόρθωση της πορείας του».
[email protected] – Το κείμενο δημοσιεύθηκε στον ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟ
Προς το τέλος της παλιάς παγκόσμιας τάξης λόγω Κασόγκι; Αλλάζουν οι γεωπολιτικές σχέσεις…