Μα τι γίνεται τέλος πάντων στην Ουάσιγκτον; Περίεργα πράγματα, πρωτοφανή. Ο Βλαντιμίρ Πούτιν, ο Ταγίπ Ερντογάν και οι μουλάδες του Ιράν μάλλον θα κάνουν πάρτι.
Καλύτερο συνεργάτη, όπως λένε πολλοί, δεν θα μπορούσαν να βρουν στο πρόσωπο του Τραμπ, ο οποίος αγνοώντας σχεδόν όλους τους συνεργάτες του και τα ηγετικά στελέχη του κόμματός του, έδωσε εντολή για ταχεία αποχώρηση των δυο χιλιάδων μελών των αμερικανικών δυνάμεων που βρίσκονται στη Συρία.
Αν παρακολουθήσει κανείς τις ραδιοτηλεοπτικές συζητήσεις στις Ηνωμένες Πολιτείες, αν διαβάσει αναλύσεις σε ΜΜΕ και σχόλια σε κοινωνικά δίκτυα, δεν θα βγάλει άκρη με αυτά που συμβαίνουν.
Η «Νιου Γιορκ Τάιμς», μετά την παραίτηση του υπουργού Άμυνας, Τζέιμς Μάτις, διερωτάται στο κύριο άρθρο της: «Ποιος θα προστατεύσει την Αμερική τώρα;»
Η «Γουόλ Στριτ Τζέρναλ» κάνει λόγο για ρίσκα εξαιτίας της «μεταβλητότητας» Τραμπ και για τις «χειρότερες παρορμήσεις» του.
Η «Ουάσιγκτον Ποστ» υποστηρίζει ότι ο Τραμπ αποφασίζει μόνος του και η σύνταξη της εφημερίδας θέτει το ερώτημα: «Πού θα μας οδηγήσει;»
Οι υπουργοί Εξωτερικών και Άμυνας διαφώνησαν μαζί του. Ο δεύτερος ήδη υπέβαλε παραίτηση. Ο Σύμβουλος Εθνικής Ασφαλείας Τζον Μπόλτον επίσης διαφώνησε.
Ο Ρεπουμπλικανός γερουσιαστής Λίντσεϊ Γκράχαμ, ένας από τους βασικούς υποστηρικτές της πολιτικής Τραμπ, δήλωσε ότι «η αποχώρηση αυτή τη στιγμή θα αποτελέσει μεγάλη νίκη για το Ισλαμικό Κράτος, το Ιράν, τον Άσαντ και την Ρωσία. Φοβάμαι ότι θα οδηγήσει σε καταστροφικές συνέπειες για το έθνος μας, για την περιοχή και όλο τον κόσμο», όπως επεσήμανε.
Όλα δείχνουν ότι δεν πρόκειται για μια «παρορμητική απόφαση» από πλευράς Τραμπ. Μάλλον είναι κάτι πολύ βαθύτερο, κάτι πολύ πιο «ύποπτο».
Κι αυτή τη στιγμή, οι αντιδράσεις για την προεδρική απόφαση δεν έχουν καμία σχέση με το αν κάποιος είναι υπέρ ή κατά της παράνομης παρουσίας αμερικανικών και γενικά ξένων στρατευμάτων σε μια άλλη χώρα.
Αντίθετα, σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, ένας νέος Αττίλας ετοιμάζεται για τη Συρία.
Επιπλέον, οι ειδικοί θεωρούν ότι η ξαφνική απόσυρση των αμερικανικών δυνάμεων θα δώσει τη δυνατότητα στους τζιχαντιστές του Ισλαμικού Κράτους να ανασυνταχθούν και να δημιουργήσουν μια νέα απειλή όχι μόνο στο έδαφος της Συρίας, αλλά και στις γειτονιές της Ευρώπης και των ΗΠΑ.
Άραγε οι Κούρδοι θα αφεθούν και πάλι εντελώς μόνοι να σφαγιαστούν από τον στρατό του Ερντογάν και με τον Πούτιν να χαίρεται για τα κατορθώματά του;
Άραγε ο πολιτικός κόσμος και ο λαός των Ηνωμένων Πολιτειών θα παραμείνει απαθής μπροστά στην εξόντωση των «γενναίων μαχητών» της κουρδικής πολιτοφυλακής, όπως όλοι τους αποκαλούσαν τα τελευταία χρόνια, ακόμη και ο ίδιος ο πρόεδρος Τραμπ;
Ο υπουργός Άμυνας, Τζέιμς Μάτις, στην επιστολή παραίτησής του υπογράμμισε ότι «οι ΗΠΑ χρειάζονται και πρέπει να αντιμετωπίζουν τους συμμάχους τους με σεβασμό».
Δυστυχώς, όμως, οι αμερικανικές ηγεσίες σε πολλές περιπτώσεις όχι μόνο δεν αντιμετώπισαν με σεβασμό τους πραγματικούς συμμάχους τους, αλλά τους πρόδωσαν με τον πιο αισχρό τρόπο, φτάνοντας ακόμη και στο σημείο να στηρίξουν βάρβαρες εισβολές και κατοχές, δικτατορικά και ισλαμοφασιστικά καθεστώτα.
Η “σφαγή” των στρατιωτικών με τον Τραμπ: Η φυγή του υπουργού Άμυνας είναι μόνο η αρχή…