Ο κατοχικός στρατός δεν είναι μόνο βιαστής, αλλά και εγκληματίας… Είναι φασιστικός στρατός…




Του ΣΕΝΕΡ ΛΕΒΕΝΤ
Συνεργασία με τις ΑΠΟΨΕΙΣ και την HELLAS JOURNAL

Στον Άγιο Σέργιο, δηλαδή στο Γενίμπογάζιτσι, που έχει μετατραπεί σε τουρκικό και μουσουλμανικό χωριό διά μέσου περιτομής, όπως πολλά χωριά μας το 1974, ζούσε μια νεαρή Ελληνοκύπρια μαζί με τους γονείς της.

Ήταν ακόμα εκεί μετά την κήρυξη της κατάπαυσης του πυρός. Σε αυτό το χωριό εγκατέστησαν τους Τουρκοκύπριους που ανάγκασαν με το ζόρι να φύγουν από το χωριό Άγιος Θεόδωρος στο νότο. Τους έδωσαν τα ελληνοκυπριακά σπίτια, τα ελληνοκυπριακά χωράφια. Εκείνη η ελληνοκυπριακή οικογένεια ήταν μια από τις ελληνοκυπριακές οικογένειες που έμειναν στο χωριό.

  • Οι τουρκικές οικογένειες που πήγαν στο χωριό αργότερα αντιλήφθηκαν μιαν αλλαγή πάνω στο νεαρό κορίτσι. Είχε αρχίσει να μεγαλώνει η κοιλιά της. Για να μην φαίνεται ότι είχε μεγαλώσει η κοιλιά της φορούσε πολλά ρούχα, αλλά πάλι δεν μπορούσε να το κρύψει. Και μια μέρα αυτοκτόνησε. Δεν μπορούσε να αντέξει άλλο αυτή την ντροπή. Επέλεξε το θάνατο παρά να γεννήσει το παιδί του βιαστή της. Οι χωρικοί ακόμα θυμούνται πώς το φέρετρο εκείνο βγήκε από το σπίτι και μεταφέρθηκε στο νότο. Μετά από εκείνη την ημέρα έφυγαν από το χωριό και οι πονεμένοι γονείς.

Μου το διηγήθηκε ένας χωρικός φίλος μου. Το Καζάφανι, δηλαδή το Οζάνκιοϊ είναι ένα χωριό που του έγινε περιτομή. Ένας παπάς είχε μια πολύ ωραία κόρη, η οποία βιάστηκε από Τούρκους στρατιώτες. Έκλεισαν το κορίτσι σε ένα δωμάτιο και την βίαζαν με τη σειρά για μέρες.

Να ξέρατε τι άλλες τέτοιες ιστορίες υπάρχουν. Οι γυναίκες δεν μπορούν ακόμα να τις διηγηθούν από ντροπή. Μαραζώνουν. Μερικοί στρατιώτες δεν έμειναν μόνο στο βιασμό, αλλά σκότωσαν θηριωδώς τις γυναίκες και τα κορίτσια που βίασαν. Από γυναίκες που βιάστηκαν μπροστά στα μάτια των συζύγων τους μέχρι μικρά κορίτσια. Αυτός ο στρατός δεν είναι μόνο βιαστής, αλλά και εγκληματίας. Ένας φασιστικός.

ΣΚΙΤΣΟ ΤΟΥ ΚΥΡΙΑΚΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ ΓΚΟΥΜΑ
  • Στην Αμμόχωστο υπήρχε ένας διοικητής των αγωνιστών. Η δική του ιστορία είναι εντελώς διαφορετική. Όταν άνοιξαν τα οδοφράγματα το 2003 ήρθε μια Ελληνοκύπρια γυναίκα στην Αμμόχωστο. Μαζί της είχε και ένα νεαρό κορίτσι. Το κορίτσι ήταν 29 χρόνων. Μπήκαν σε ένα καφέ. Ρώτησαν για εκείνον τον διοικητή των αγωνιστών. Αν υπήρχε κανείς που τον γνώριζε. Όλοι είπαν ότι τον γνώριζαν. Κάποιος είπε ότι θα πήγαινε να τον φωνάξει.

Ήρθε ο διοικητής, του οποίου είχαν ασπρίσει τα μαλλιά μετά από 29 χρόνια. Γνώρισε την γυναίκα. Δείχνοντάς του το κορίτσι, η γυναίκα του είπε: «Να, αυτή είναι η κόρη σου». Ο διοικητής ήταν πολύ εθνικιστής. Και σοβινιστής μάλιστα. Αλλά να που τώρα είχε μιαν κόρη από την Ελληνοκύπρια. Ο διοικητής πέθανε πριν μερικά χρόνια.

Αλλά μου διηγήθηκαν αυτή την ιστορία από τότε, όταν δηλαδή ήταν ακόμα ζωντανός. Για να την γράψω και να του το κτυπήσω κατάμουτρα επειδή μας αποκαλούσε «οπαδούς των Ελληνοκυπρίων και προδότες της πατρίδας». Δεν την έγραψα. Δε μπόρεσα. Ένιωσα μεγάλο σεβασμό για την γυναίκα και την κόρη της. Συγκινήθηκα πολύ από αυτή την τραγωδία.

  • Ξέρω ότι ο τουρκικός στρατός, όπως και όλοι οι στρατοί, είναι φασιστικός και βιαστής. Δεν θα διστάζω να το λέω ακόμα και αν ξέρω ότι θα με απαγχονίσουν. Αυτός είναι ένας τέτοιος στρατός που έκανε πολύ χειρότερα πράγματα στο λαό του στη δική του την πατρίδα  από αυτά που έκανε στην Κύπρο. Σκατά τάισε τον κόσμο. Απαγχόνισε παιδιά μεγαλώνοντας την ηλικία τους. Βίασε κρατούμενες γυναίκες και κορίτσια. Έκανε πολλαπλάσια βασανιστήρια.

Τέτοιος ήταν και ο στρατός που αποβιβάστηκε στην Κύπρο. Έγραψε ιστορία εγκλημάτων και βιασμών εδώ, όχι ειρήνης. Αυτή είναι η πιο πονεμένη κληρονομιά του 1974. Δεν είναι ευτυχισμένη ειρηνευτική επιχείρηση, αλλά ευτυχισμένη επιχείρηση βιασμών και εγκλημάτων.

  • Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες των συνεργατών της. Επίσης απαγορεύεται δια νόμου η αναδημοσίευση των σχολίων χωρίς τη γραπτή έγκριση της ιστοσελίδας

Η κρίσιμη συνάντηση στην Μόσχα θα κρίνει το μέλλον της Συρίας και τη σχέση Πούτιν με Ερντογάν

Hellasjournal - Newsletter


%d bloggers like this: