Μοιραίες συγκρίσεις: Αξιοθρήνητα παθητική η στάση του κράτους εναντίον όσων καταστρέφουν
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
«Ηθικό χρέος» που αποτιμάται σε 500 δισ. δολάρια έχουν οι πλούσιες χώρες έναντι των φτωχών: «Κατηγορώ» της νομπελίστριας Εστέρ Ντιφλό για την υπερθέρμανση του πλανήτη
Μπήκε η τρόπιδα στην πλήρως ψηφιακή Belh@rra «Φορμίων» στη Γαλλία: Η πιό βαριά οπλισμένη με UAV, πυραύλους Aster, Exocet, Ram, τορπίλες και ειδικά αντίμετρα
Εχει δίκιο ο Ερντογάν που «κεντάει» τον Μακρόν για τις ακραίες μεθόδους καταστολής που επιστράτευσε. Ετσι όπως πάει απειλεί να του κλέψει την πρωτοκαθεδρία. Τέτοιους αριθμούς μαζικών συλλήψεων σε μία μέρα, πράγματι δεν συναντάμε εύκολα σε ευρωπαικά κράτη που ασπάζονται, υποτίθεται, τις βασικές αρχές της δημοκρατίας.
Ούτε είναι συνήθεις οι εικόνες γονατισμένων μαθητών σε στάση…αιχμαλώτων προς εκτέλεση. Δικαίως λοιπόν καγχάζει ο Σουλτάνος…
- Βέβαια στην Γαλλία οι συλληφθέντες δεν είναι ακριβώς «εχθροί του πολιτεύματος». Δεν πρόκειται για εξεγερμένους Μαροκινο-αλγερινούς των γκέτο, ριζοσπαστικοποιημένους του Ισλάμ, κουκουλοφόρους αντιεξουσιαστές, επαγγελματίες ταραχοποιούς των γηπέδων ή κάτι παρόμοιο. Δεν μιλάμε δηλαδή για τους συνήθεις υπόπτους, κατά το κοινώς λεγόμενο «μπαχαλάκηδες».
Κανονικοί άνθρωποι ήταν αυτοί που προσήχθησαν στην συντριπτική τους πλειονότητα. Λευκοί Γάλλοι νοικοκυραίοι. Που απλά «σάλταραν», βλέποντας την ζωή τους να γκρεμίζεται από μια αρσενική Μαρία Αντουανέτα. Έναν ιπποκόμο του διεθνούς τραπεζικού συστήματος που φύτεψε στο Μέγαρο των Ηλυσίων το ευρωγερμανικό ιερατείο.
Η αγριότητα της καταστολής έναντι απλών πολιτών με καθαρό ποινικό μητρώο, προκαλεί σοκ στον πολιτισμένο κόσμο. Βέβαια οι Γάλλοι αστυνομικοί δεν φημίζονται για τους…καλούς τρόπους τους. Αλλά το επίπεδο βίας που χρησιμοποιήθηκε όπως και ο αριθμός των χιλιάδων προσαγωγών (το 80% των οποίων κατέληξε σε συλλήψεις), αποδεικνύει μια πάγια αντίληψη αποφασιστικής προάσπισης της έννομης τάξης, ειδικά όταν δημιουργείται κίνδυνος για την καταστροφή δημόσιας περιουσίας. Αντίληψη αυτοσυντήρησης που πηγάζει μέσα από το βαθύ γαλλικό κράτος και δεν έχει σχέση με τον Μακρόν ή όποιον άλλο βρίσκεται στην εξουσία.
- Δυστυχώς ανάλογο ένστικτο αυτοσυντήρησης δεν ανιχνεύεται στο σύγχρονο ελληνικό κράτος. Ανεξαρτήτως κυβερνήσεων (αν και η σημερινή του ΣΥΡΙΖΑ το έχει στη κυριολεξία …τερματίσει), η στάση του κράτους έναντι στους βανδάλους που καταστρέφουν κάθε τρεις και λίγο δημόσια περιουσία είναι αξιοθρήνητα παθητική.
Η καταστολή επιστρατεύεται μόνο όταν κινδυνεύουν κυβερνήσεις. Εκεί οι εντολές στην αστυνομία γίνονται σαφείς. Όταν όμως καίγεται το κέντρο της Αθήνας κάθε Σάββατο βράδυ από επαγγελματίες της «αναρχίας», ανάμεσα τους, κοινούς ποινικούς, σεσημασμένους αλλοδαπούς, αλβανούς προβοκάτορες κλπ, η αποφασιστικότητα του κράτους…πάει περίπατο.
Η αστυνομία παίρνει τις συνήθεις εντολές για… «αυτοσυγκράτηση», το πρώτο μέλημα είναι να μην ανοίξει κάποιο κεφάλι νεαρού και έχουμε νέα Δεκεμβριανά και στο τέλος βέβαια οι προσαγωγές είναι ελάχιστες και από αυτές ένα πολύ μικρό ποσοστό μετουσιώνεται σε συλλήψεις.
- Τι σημαίνει αυτό; Ότι στην Γαλλία η αστυνομία έχει μακρά παράδοση στην προστασία της περιουσίας των φορολογούμενων από επίδοξους καταστροφείς και εκπονεί μόνη της σχέδια καταστολής που θυμίζουν στρατιωτικές επιχειρήσεις.
Ενώ στην Ελλάδα οι πολιτικοί αυτοσχεδιάζουν διατάσσοντας πανικόβλητοι …χημικό πόλεμο όταν απειλείται η βουλή, αλλά προτρέποντας την αστυνομία να κάνει τα …στραβά μάτια όταν πυρπολούνται πανεπιστήμια από «γνωστούς-αγνώστους».
Η σύγκριση είναι θλιβερή, αλλά ακόμη πιο θλιβερό είναι ότι σε λίγο οι Ελληνες φρουροί της τάξης θα αρνούνται να κάνουν την δουλειά τους μη τυχόν και τους ασκηθεί διοικητικός έλεγχος για κατάχρηση αστυνομικής βίας επειδή προσπαθούν να περάσουν χειροπέδες σε αυτούς που πετάνε τις μολότωφ. Και μεταξύ μας, θα έχουν δίκιο.
- Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες των συνεργατών της. Επίσης απαγορεύεται δια νόμου η αναδημοσίευση των σχολίων χωρίς τη γραπτή έγκριση της ιστοσελίδας.
Ποιος θα είναι ο Έλληνας Μακρόν; Εικόνες και από το δικό μας, όχι και τόσο μακρινό, μέλλον…