Του ΣΕΝΕΡ ΛΕΒΕΝΤ
Συνεργασία με τις ΑΠΟΨΕΙΣ και την HELLAS JOURNAL
Το 2018 κλείνει με μια μεγάλη συντριβή της Τουρκίας στην Μέση Ανατολή. Μέσα στο 2019 δεν θα μπορέσει να προχωρήσει περισσότερο η στρατιωτική κινητικότητα και η επιθετικότητα της Τουρκίας στην Συρία και κατά πάσα πιθανότητα θα αναγκαστεί να αποσυρθεί από τα εδάφη που κατέκτησε.
Είναι λάθος ο τίτλος που έβαλαν οι τουρκικές ειδησεογραφικές πηγές μετά την διάρκειας 1,5 ώρας συνάντηση που διεξήχθη στην Μόσχα ανάμεσα σε αντιπροσωπείες της Ρωσίας και της Τουρκίας. Λέγεται ότι συμφώνησαν Ρωσία και Τουρκία. Όχι, δεν είναι συμφωνία αυτή.
Κατέρρευσαν τα σχέδια επίθεσης της Τουρκίας. Ο Μπασάρ Άσσαντ ήταν ο νικητής αυτού του ανηλεούς πολέμου που ισοπέδωσε την Συρία εδώ και επτά χρόνια και προκάλεσε τον θάνατο εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων και την προσφυγοποίηση τεσσάρων εκατομμυρίων ανθρώπων. Ο Άσσαντ δεν ανατράπηκε όπως ο Σαντάμ και ο Καντάφι. Έμεινε όρθιος παρά το γεγονός ότι του επιτέθηκε με τα πιο βαριά όπλα και τους ψυχοπαθείς τζιχαντιστές ολόκληρος ο κόσμος.
Αυτός ήταν ένας πόλεμος που θα μείνει αξέχαστος στην ιστορία με σφαγές, ανθρώπους να καίγονται ζωντανοί και χιλιάδες παιδιά να πνίγονται στην θάλασσα μαζί με τις οικογένειές τους. Παρόμοιοι πόλεμοι διεξήχθησαν και διεξάγονται στο Ιράκ, την Λιβύη και την Υεμένη. Δεν είναι Αραβική Άνοιξη αυτή. Είναι αραβική κόλαση!
Η Τουρκία ωθήθηκε για άλλη μια φορά στην μοναξιά ως αποτέλεσμα των λανθασμένων πολιτικών που εφαρμόζει στην περιοχή από το 2011. Τόσο η Αμερική όσο και η Ρωσία δεν της έδωσαν αυτό που ήλπιζε. Και επιπλέον, έμεινε μόνη με τους αιμοβόρους τζιχαντιστές τους οποίους υποστηρίζει τόσα χρόνια.
Στο εξής δεν θα απομείνει κανένα άλλο μέρος στον κόσμο εκτός από την Τουρκία γι’ αυτά τα κοπάδια δολοφόνων που συσσωρεύτηκαν στην Συρία από τις τέσσερις μεριές του κόσμου. Και αυτό είναι μεγάλος μπελάς στο κεφάλι της Τουρκίας. Ένα γεγονός που ενισχύει την πιθανότητα εσωτερικής αναταραχής. Άραγε δικαιώνονται όσοι προέβλεψαν ότι θα έρθει η σειρά του διαμελισμού της Τουρκίας στο τέλος του πολέμου στην Μέση Ανατολή;
Ο Steven Cook, συγγραφέας του αμερικανικού περιοδικού “Foreign Policy” ειδικός σε θέματα Μέσης Ανατολής, έγραψε ένα άρθρο που μελετά τις σχέσεις ΗΠΑ-Τουρκίας μετά την απόφαση απόσυρσης των αμερικανικών στρατευμάτων από την Συρία.
Μήπως δεν είναι γνωστό ότι κάποτε ιδρύθηκε επίσημο παράρτημα του Ισλαμικού Κράτους στην Τουρκία; Ο τουρκικός στρατός δεν πολέμησε κατά του Ισλαμικού Κράτους, αλλά κατά των Κούρδων αγωνιστών. Οι Κούρδοι ήταν αυτοί που ουσιαστικά πολέμησαν κατά του Ισλαμικού Κράτους και υπέστησαν μεγάλη καταπίεση από αυτό. Χρωστά πολλά η ανθρωπότητα στους ηρωικούς Κούρδους αγωνιστές λόγω του ανηλεούς αγώνα που διεξήγαγαν εναντίον αυτών των πιο επικινδύνων και ανηλεών συμμοριών του κόσμου. Να αποκαλούνται «τρομοκράτες» οι Κούρδοι αγωνιστές που υπερασπίστηκαν την πατρίδα τους στην Συρία αποτελεί αβλεψία με την απλούστερη της έννοια. Δεν αναμείχθηκαν σε καμιά τρομοκρατική ενέργεια πουθενά στον κόσμο.
Για το εθνικό πνεύμα η Κύπρος είναι ακόμα ένα ατού στα χέρια του. Αλλά μετά την συντριβή στην Συρία είναι άγνωστο το πόσο θα μπορέσει να κρατήσει στα χέρια του την Κύπρο. Και αυτό εξαρτάται από την απόφαση που θα πάρουν η Αμερική και η Ρωσία, όπως έγινε στην Συρία. Δεν μπόρεσε να εμποδίσει τις ενεργειακές δραστηριότητες της κυπριακής κυβέρνησης στην θάλασσα και ούτε στο μέλλον θα μπορέσει να το κάνει. Μετά από τόσο θάνατο και καταστροφή στην Συρία φάνηκε η ειρήνη στον ορίζοντα.
Ο συριακός λαός πλήρωσε βαρύ τίμημα γι’ αυτό. Δεν είναι δυνατόν να αποκτήσεις την ελευθερία χωρίς να καταβάλεις κανένα τίμημα. Έτσι δεν είναι;
Ο κατοχικός στρατός δεν είναι μόνο βιαστής, αλλά και εγκληματίας… Είναι φασιστικός στρατός…