Η Λουτ, ο «τρελός» Ερντογάν και εμείς: Η Τουρκία δεν είναι έτοιμη για κανένα συμβιβασμό




Του ΝΙΚΟΥ ΚΑΤΣΟΥΡΙΔΗ

Σε σχόλιο της την Τετάρτη 19 Δεκεμβρίου η εφημερίδα «Αλήθεια»  μεταξύ άλλων αναφέρει:

«Ένα συμπέρασμα που φαίνεται να προκύπτει μετά τις επαφές της κ. Λούτ και στις δύο πλευρές, είναι πως η Αμερικανίδα αξιωματούχος των Ηνωμένων Εθνών θέλει να καταγράψει και τη στάση τους σε σχέση με την έλλειψη προθυμίας και ετοιμότητας που δείχνουν αυτή τη στιγμή οι εγγυήτριες δυνάμεις. 

Τα Ηνωμένα Έθνη με άλλα λόγια επιχειρούν να διαγνώσουν και κατά πόσο οι δύο πλευρές στην Κύπρο έχουν την πολιτική βούληση να προχωρήσουν και αν επιθυμούν επίσπευση της διαδικασίας, αλλά και αν η απάντηση στη σημερινή απραξία βρίσκεται ενδεχομένως στο να υπάρξει μια συζήτηση για την εσωτερική πτυχή του Κυπριακού και..και..και.

Και θα επιστρέψει ξανά στη Κύπρο τον Ιανουάριο για να λύσει την απορία της.  Αν όμως, δεν την έλυσε ακόμα, μετά από 4 συναντήσεις, τότε άδικος κόπος».

  • Δηλαδή με δύο λόγια οι τρεις εγγυήτριες δεν παρουσιάζονται πρόθυμες και έτοιμες για ουσιαστικό διάλογο αυτή τη στιγμή και η κυρία Λούτ ψάχνει να βρει πιθανή διέξοδο στην παράταση της 44χρονης συζήτησης της εσωτερικής πτυχής του κυπριακού. Φυσικά όταν λένε οι εγγυήτριες εννοούν οι τρείς, που είναι δύο, η εξής μία, η Τουρκία.

Από καιρό τώρα έχω διατυπώσει την άποψη – και όχι μόνο εγώ – ότι η Τουρκία πριν από την Άνοιξη του 2019, Απρίλης – Μάης, δεν θα είναι πρόθυμη για ουσιαστικό διάλογο.  Ο λόγος δεν είναι ένας. Είναι διάφοροι.

Πρώτον επιθυμεί και επιδιώκει ξεκαθάρισμα του Κουρδικού, τουλάχιστον στην παρούσα φάση.  Γι΄ αυτό ετοιμάζει νέα επιχείρηση στη Συρία, με τις ευλογίες των Αμερικανών.  Οι οποίοι μάλιστα εξαγγέλλοντας και υλοποιώντας άμεσα την απόφαση τους για αποχώρηση από τη Συρία, ανοίγουν το δρόμο και παραδίδουν το κλειδί στην Τουρκία.

Δεύτερον προέχουν οι σχεδιασμοί και η υλοποίηση τους αναφορικά με το Φυσικό Αέριο.  Αυτοί οι σχεδιασμοί εμπερικλείουν δύο – τρία στοιχεία.  Πρόγραμμα ερευνών και γεωτρήσεων.  Πρόκληση εντάσεων και αν είναι δυνατόν διάσπαση του μετώπου των χωρών της Μεσογείου.

Τρίτον συμπερίληψη της Τουρκίας ανάμεσα στους δικαιούχους του φυσικού πλούτου  της Ανατολικής Μεσογείου και πέραν αυτής.

Τέταρτος λόγος της απροθυμίας της Τουρκίας να προχωρήσει άμεσα σε ουσιαστικό διάλογο για το κυπριακό τώρα είναι και ο στόχος για προώθηση του δικού της εξοπλιστικού προγράμματος παραγωγής και πώλησης οπλικών συστημάτων made in Turkey.  Ήδη έχει πωλήσει τα πρώτα τουρκικά όπλα στο Πακιστάν.

Όλα τα πιο πάνω εντάσσονται στους ευρύτερους σχεδιασμούς του Προέδρου Ερντογάν να καταστεί η χώρα του κάτι περισσότερο από μια περιφερειακή δύναμη ή υπερδύναμη αν θέλετε.  Σ΄ αυτά τα πλαίσια έχει μεταβληθεί και η προτεραιότητα του σε σχέση με το κυπριακό.

  • Η διευθέτηση (όχι λύση) του κυπριακού τον ενδιέφερε και ενδιαφέρει κατά τρόπο ο οποίος να εξυπηρετεί πρώτιστα τα συμφέροντα της Τουρκίας.  Αυτό δεν είναι νέο.  Το νέο είναι ότι σχετικά με το κυπριακό άλλαξε η πρωτιά.  Η πρωτιά δεν βρίσκεται πια στο περιεχόμενο της διευθέτησης αλλά στην εξασφάλιση Φυσικού Αερίου.  Δηλαδή στην εξασφάλιση ενεργειακών πόρων, άρα οικονομικών εισοδημάτων.

Ο από πάντα ισλαμιστής Πρόεδρος της Τουρκίας κατόρθωσε να υποσκάψει, στη συνέχεια να ανατρέψει το κεμαλικό καθεστώς και τελικά συνεργαζόμενος με ένα μέρος του, να καταστεί κυρίαρχος.  Θα μου πείτε με μεθόδους σατραπικές.  Ορθό.  Τέτοιες όμως χρησιμοποίησε και το κεμαλικό καθεστώς ευθύς εξ΄ αρχής και ουδείς βασικά ενασχολήθηκε μέχρι τη στιγμή…  Μέχρι τη στιγμή που το κεμαλικό καθεστώς άρχισε να κάνει νερά στη Δύση.  Και τότε βοηθήθηκε ο  προοδευτικός, εκσυγχρονιστής κλπ.  Ερντογάν να ανέλθει στην εξουσία.  Μάλιστα τότε εδώ στην Κύπρο είχε, ίσως ακόμα να έχει, μεγάλους θαυμαστές ο «τρελός» Ερντογάν.

Ο βασικός μοχλός που τον οδήγησε στην εξουσία ήταν ένα πολλαπλό δίχτυο που έκτισε, στο κοινωνικό, οικονομικό, πολιτικό, θρησκευτικό κλπ. .σύστημα, το οποίο βοήθησε την ανερχόμενη νέα αστική τάξη της ανατολικής Τουρκίας, αλλά και τις λαϊκές μάζες.  Βασικός ιστός αυτού του συστήματος υπήρξε το δίκτυο του σημερινού «προδότη»  Γκιουλέν.  Του «αμερικανού» ή αμερικανού Γκιουλέν.  Καθιερώθηκε στην εξουσία με την ίδια μέθοδο.  Κύρια βελτιώνοντας την οικονομική θέση των τουρκικών μαζών και της νέας αστικής τάξης και σαρώνοντας με κάθε τρόπο τους αντιπάλους του.

  • Συμπέρασμα. 

Η συνέχεια της παντοκρατορίας του απαιτεί χρήματα.  Οικονομικά μέσα.  Απαιτεί κατά προτεραιότητα τουρκική παρουσία και συμμετοχή στην εκμετάλλευση του Φυσικού Αερίου της Μεσογείου.  Απ΄ εδώ περνά κι η βασική ελπίδα και δυνατότητα για επίλυση του κυπριακού.  Η δυσκολία συνίσταται ειδικά στη τωρινή συγκυρία στη ρευστότητα των αμερικανο-τουρκικών σχέσεων και το νέο ρόλο της Ρωσίας στην περιοχή.

Όλα τα πιο πάνω οδηγούν στο συμπέρασμα ότι θα ήταν εξαιρετικά δύσκολο εντός Δεκεμβρίου να είχαμε ουσιαστική πρόοδο στη διαδικασία του κυπριακού, όπως ορισμένοι ήσαν σίγουροι.  Είναι λυπηρό το ότι συχνά – πυκνά οι εκτιμήσεις αρκετών αναλυτών, και αυτό που έχει σημασία και πολιτικών ταγών, ακολουθούν το συναίσθημα και την επιθυμία και όχι τα γεγονότα.  Και από τις λάθος εκτιμήσεις έχουμε, λάθος χειρισμούς και εσωτερικά τσουνάμια, που γίνονται καλοκαιρίες σε χρόνο ρεκόρ.

  • Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες των συνεργατών της. 

Οι δυο απρόβλεπτοι τύποι, Ντόναλντ και Ταγίπ και εμείς οι δεδομένοι: Ούτε ΝΑΤΟ, ούτε ΗΠΑ…

Hellasjournal - Newsletter


%d bloggers like this: