Η Ελλάδα αντιμετωπίζεται από την Αλβανία με βαθιά ριζωμένη καχυποψία ενώ από πολλούς στα Τίρανα ως μία «οιονεί εχθρική χώρα». Δυστυχώς. Αν θέλουμε να είμαστε ακριβοδίκαιοι οφείλουμε να προσθέσουμε ότι και η Αλβανία αντιμετωπίζεται στην Ελλάδα με υπεροψία, αλαζονεία ταυτόχρονα όμως με φόβο.
Την πολιτική αυτή της Αλβανίας υπηρετεί και προωθεί με αξιέπαινη ομολογουμένως αποτελεσματικότητα, επιτυχία και συνέπεια ο σοσιαλιστής Πρωθυπουργός της κύριος Έντι Ράμα. Θεωρούμενος κάποτε ότι ανήκε στην αυτό-διαψευδόμενη, όχι πάντως μόνο στην Αλβανία, νέα γενιά των μεταρρυθμιστών και ευρωπαϊστών πολιτικών.
Όπως κατέδειξαν εμφανείς κυρίως όμως οι υπόγειες συνεννοήσεις μπορεί πάντοτε να υπολογίζει και στην πρόθυμη λόγω άγνοιας ή ιδιοτέλειας χείρα βοηθείας μας. Σε συνδυασμό πάντοτε με την χαρακτηριστική στην Ελλάδα έλλειψη πολιτικής συνεννόησης και συνοχής. Επίσης, σε ιδεολογικές/κομματικές παρορμήσεις, καθώς και στην ρομαντική αφέλεια που προσδιορίζουν την πολιτική μας θέση, δράση και αντίδραση.
Ας μου επιτραπεί συνεπώς να διαφωνήσω ριζικά με όσους σπεύδουν συχνά να ερμηνεύσουν τις ενέργειες και αντιδράσεις του Αλβανού Πρωθυπουργού με προσωπογραφικά ή ιδιοσυγκρασιακά χαρακτηριστικά. Ας λάβουμε επίσης υπόψη ότι η δημοτικότητά του Σοσιαλιστικού Κόμματος ήταν ήδη στα ύψη και στα μέρη που ζει σημαντικό τμήμα της Ελληνικής Μειονότητας δηλαδή στην Δρόπολη και στους Αγίους Σαράντα. Επιβεβαιώθηκε στις γενικές εκλογές του 2017.
Παρά τις πραγματικές και δομικές αδυναμίες τους, η πολιτική των Αλβανών γειτόνων μας δεν εξαρτάται από την κομματική ταυτότητα ή το όνομα των Πρωθυπουργών. Έχει συνέχεια. Και στηρίζεται σε καθαρές θέσεις. Έναντι της Ελλάδος. Αυτό είναι ένα καθαρό συμπέρασμα στο οποίο έχω καταλήξει εδώ και δεκαετίες.
Ας μην αιφνιδιαστούμε και απορήσουμε διότι ανεξαρτήτως της διαφοράς πολιτικής, οικονομικής και αμυντικής ισχύος τα κατά τεκμήριο ή θεωρία «αδύναμα» Τίρανα έχουν κατορθώσει να επιβάλλουν στην ισχυρή «Ελλάδα» την δική τους γραμμή, θέση και πολιτική. Ακόμη δε και το δικό τους χρονοδιάγραμμα στην εξέλιξη και διαμόρφωση των σχέσεων.
Το υπογράμμισε άλλωστε ο κύριος Έντι Ράμα με επανειλημμένες δηλώσεις του την τελευταία διετία. Η Ελλάδα, ώριμος και «Ευρωπαίος» γείτονας, που αυτάρεσκα κοιτάζει συχνά αφ’ υψηλού τους Αλβανούς και τα Τίρανα, άνοιξε χωρίς ανταποδοτικά οφέλη-εμφανή τουλάχιστον- την θύρα εισόδου της Αλβανίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Καυχιέται μάλιστα ότι κατόρθωσε να παρακάμψει τις αντιστάσεις και επιφυλάξεις πολλών εταίρων.
Από τότε που ήμουν πρέσβης στα Τίρανα (1999-2000) είχα καταλήξει στο στενάχωρο συμπέρασμα ότι η έλλειψη σταθερότητας θέσεων και πολιτικής μας ήταν ο αδύναμος κρίκος των σχέσεών μας με την Αλβανία. Ακόμη δε περισσότερο δυσκολεύει όσους έχουμε προσπαθήσει να δώσουμε προτεραιότητα στις σχέσεις μας με την Αλβανία και με τον αλβανικό παράγοντα στα Βαλκάνια.
Η ιστορία δυστυχώς επαναλαμβάνεται. Η ιστορία των ευκαιριακών χωρίς πυξίδα και βάθος χρόνου χειρισμών και πολιτικής των Αθηνών έχει μία αξιοθαύμαστη συνέπεια και συνέχεια.
Παραμένει δυστυχώς η μόνη σταθερά στις τόσο ευμετάβλητες και δυστυχώς εύθραυστες σχέσεις μας. Για το λόγο αυτό δεν αποκλείω εκ νέου να επαναληφθεί. Σύντομα μάλιστα.
*Πρέσβης επί τιμή
Η Τουρκία σχεδίαζε την απαγωγή κατοίκου των ΗΠΑ, αλλά δεν συγκινούνται ΜΜΕ και εισαγγελείς