Ανοικτό βιβλίο ο «φάκελος της Κύπρου»! Το παιχνίδι ήταν στημένο, δεν υπάρχει τίποτε άγνωστο…




Του Δρ. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ (ΝΤΙΝΟΥ) ΑΥΓΟΥΣΤΗ

Στις 24 Οκτωβρίου δόθηκαν στη δημοσιότητα οι πρώτοι τέσσερις από τους 33 συνολικά τόμους του «Φάκελου της Κύπρου». Σύμφωνα με κοινή ανακοίνωση των Κοινοβουλίων σε Αθήνα και Λευκωσία, σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα θα είναι στη διάθεση μας ολόκληρο το πόρισμα της Ελληνικής Βουλής σχετικά με τα γεγονότα (την μεγάλη προδοσία) που αποδείχθηκαν καθοριστικά για το μέλλον του Κυπριακού Ελληνισμού.

«Στόχος είναι από αυτόν τον Δεκέμβριο να δημοσιεύεται ένας τόμος τον μήνα», ανέφερε χαρακτηριστικά ο πρόεδρος της επιστημονικής επιτροπής του Ιδρύματος της Βουλής και υπεύθυνος των Ιστορικών Αρχείων του Μουσείου Μπενάκη, Τάσος Σακελλαρόπουλος.

Διαβάζουμε σε σχετική ανακοίνωση της Ελληνικής Βουλής:

  • «Η δημοσιοποίηση του περιεχομένου του “Φακέλου της Κύπρου” ικανοποιεί το καθολικό διαχρονικά αίτημα των πολιτών της Ελλάδας και της Κύπρου, αλλά και του πολιτικού κόσμου των δύο χωρών, για άμεση και ανεμπόδιστη πρόσβαση στην ιστορική αλήθεια. Κλείνει έτσι η πολιτική και ηθική εκκρεμότητα που αφορά τα όσα τραγικά διαδραματίστηκαν στην Κύπρο το 1974: το χουντικό πραξικόπημα και η τουρκική εισβολή, που προκάλεσαν μία νέα βαρύτατη εθνική καταστροφή, της οποίας τις οδυνηρές συνέπειες η Κύπρος συνεχίζει να υφίσταται έως σήμερα».

Τι είναι όμως στην πραγματικότητα ο «Φάκελος της Κύπρου»; Ο «Φάκελος της Κύπρου» εμπεριέχει τις αποδείξεις/τεκμηρίωση για τα όσα διαδραματίσθηκαν από τον Ιανουάριο του 1967 (χρονιά καθοριστική, αφού τότε αποσύρθηκε ύστερα από απόφαση της χούντας η Ελληνική Μεραρχία από την Κύπρο), μέχρι και το Δεκέμβριο του 1974 (ημερομηνία που επέστρεψε ο Μακάριος στην Κύπρο, αφού ως γνωστόν διέφυγε στο εξωτερικό μέσω των αγγλικών βάσεων -πάντα παρόντες οι άγγλοι- την ημέρα της εκδήλωσης του πραξικοπήματος). Πρόκειται δηλαδή για όλα τα γεγονότα τα οποία οδήγησαν στο πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου και την τουρκική εισβολή σε δύο φάσεις, πρώτα στις 20 Ιουλίου και ύστερα στις 14 Αυγούστου του 1974, με τα γνωστά τραγικά αποτελέσματα.

Μέσα από τα έγγραφα, προκύπτει, η απόλυτη ευθύνη των ανθρώπων που ναι μεν τα κατάφεραν περίφημα στην οργάνωση του πραξικοπήματος κατά του Μακαρίου, ωστόσο δεν κατόρθωσαν να αντιδράσουν όπως έπρεπε και ως όφειλαν για αντιμετώπιση της τουρκικής εισβολής που επακολούθησε, θεωρώντας (όπως επανειλημμένως δήλωναν) ότι επρόκειτο για στρατιωτικές ασκήσεις, αρκούμενοι μόνο σε δηλώσεις και διαταγές για αυτοσυγκράτηση. Την ίδια ώρα που οι ανώτατοι αξιωματικοί του στρατεύματος παραθέριζαν στις κατασκηνώσεις του Αγίου Ανδρέα Αττικής!

Η Επιτροπή της Ελληνικής Βουλής ασχολήθηκε με το «Φάκελο της Κύπρου» από τις 21 Φεβρουαρίου 1986, που λήφθηκε η σχετική ομόφωνη απόφαση για τη σύστασή της, έως την 31η Οκτωβρίου 1988, που κατατέθηκε πόρισμα. Οι βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας υπέβαλαν ξεχωριστό κείμενο με σαφείς αποκλίσεις, από τους υπόλοιπους! Μελετώντας τη δική τους εκδοχή, διαπιστώνεται ότι η προσπάθεια τους αποσκοπούσε στην αποδυνάμωση των εντυπώσεων, και στην μείωση ευθυνών πολιτικών προσώπων (κυρίως του Ευάγγελου Αβέρωφ) και στον αποκλεισμό των εμπλοκών των Η.Π.Α., Μ. Βρετανίας και ΝΑΤΟ….

  • Το «άνοιγμα» του «Φακέλου της Κύπρου» έγινε με πρωτοβουλία του Ανδρέα Παπανδρέου. Όταν, όμως, οι έρευνες μπήκαν στα βαθιά και σιγά-σιγά άρχισαν το ένα μετά το άλλο να βγαίνουν στην επιφάνεια τα ενοχοποιητικά ευρήματα, με απόφαση της πλειοψηφίας των Ελλήνων Βουλευτών (κόρακας κοράκου μάτι δε βγάζει), αποθηκεύτηκε-αποσύρθηκε με συνοπτικές διαδικασίες, στα υπόγεια του κτιρίου της Ελληνικής Βουλής…. Ήταν η στιγμή που η εξεταστική επιτροπή συμπληρώνοντας το έργο της και βγάζοντας τα συμπεράσματά της, άνοιγε το δρόμο για τη δικαστική διερεύνηση και τις ανάλογες διώξεις! Εκείνη την κρίσιμη στιγμή ο Ανδρέας Παπανδρέου, για κάποιους ανεξήγητους λόγους, εγκατέλειψε την προσπάθεια του να χυθεί άπλετο φως στις σκοτεινές πτυχές της κυπριακής τραγωδίας…

Μια προσεκτική ματιά στο τελικό πόρισμα που κατατέθηκε στην Ελληνική Βουλή (δεν συζητήθηκε ποτέ), σε συνδυασμό με άλλες πληροφορίες και απόψεις αυτοπτών μαρτύρων της κυπριακής τραγωδίας, δείχνει ξεκάθαρα τους πραγματικούς ένοχους της κυπριακής τραγωδίας. Οι αρχηγοί των τριών όπλων και των Ενόπλων Δυνάμεων που συναποφάσισαν μαζί με την ηγεσία της χούντας το προδοτικό πραξικόπημα (με υπογραφή Φ. Γκιζίκη), δεν είχαν καμία διάθεση για πόλεμο.

Σε κάθε έκκληση προς την ηγεσία της χούντας για αποστολή βοήθειας υπήρχε πάντα η επίκληση του κίνδυνου από το Σύμφωνο της Βαρσοβίας! Όπως και να δει κανείς το ζήτημα, προκύπτουν από την μια δικαιολογημένες απορίες για την ευφυΐα της χουντικής ηγεσίας και από την άλλη πλήρη βεβαιότητα για προδοσία. Όσο για τον πατριωτισμό τους τον είχαν από χρόνια ξεχασμένο στο «Μούσκο».
Ο εχθρός της χούντας δεν ήταν η τουρκική απειλή. Ήταν ο Μακάριος!

ΣΚΙΤΣΟ ΤΟΥ ΚΥΡΙΑΚΟΥ ΠΑΜΑΓΙΩΤΟΥ ΓΚΟΥΜΑΣ

Όταν η Τουρκική εισβολή στην Κύπρο ήταν πλέον γεγονός, το Πολεμικό Συμβούλιο υπό την προεδρία του Φαίδωνα Γκιζίκη και τη συμμετοχή του «πρωθυπουργού» Αδαμάντιου Ανδρουτσόπουλου και του ταξίαρχου Δημήτριου Ιωαννίδη, έδωσε διαταγές στον Αρχηγό Ενόπλων Δυνάμεων στρατηγό Γρηγόριο Μπονάνο στον Αρχηγό Στρατού αντιστράτηγο Ανδρέα Γαλατσάνο, στον Αρχηγό Ναυτικού αντιναύαρχο Πέτρο Αραπάκη και στον Αρχηγό Αεροπορίας πτέραρχο Αλέξανδρο Παπανικολάου για Γενική Επιστράτευση και άμεση ενίσχυση της Άμυνας της Κύπρου και συμφωνήθηκε ότι:

α) Μια Μοίρα Καταδρομών πλήρως εξοπλισμένη θα μεταφερόταν αεροπορικώς από την Σούδα στη Λευκωσία, β) τρία υπερσύγχρονα υποβρύχια θα έπλεαν στην Κύπρο σε μια προσπάθεια παρακώλησης της απόβασης των Τούρκων, γ) το πλήρως εξοπλισμένο 573 Τάγμα πεζικού με 550 Κύπριους εθελοντές θα μεταφερόταν με το επιταγμένο οχηματαγωγό πλοίο «Ρέθυμνο», δ) να εμπλακούν από αέρος τα υπερσύγχρονα αεροπλάνα τύπου “FANTOM” που μόλις είχαν παραληφθεί.

Να σημειωθεί ότι κανείς από τους τρεις Αρχηγούς Όπλων δεν έφερε αντίρρηση εκείνη την στιγμή στα μέτρα αυτά, που ήταν αυτονόητα και επιβάλλονταν από την κρισιμότητα της κατάστασης.

  • Από τις τέσσερις αυτές στρατιωτικές ενέργειες, πλην της αποστολής μιας Μοίρας Καταδρομών με το γνωστό τραγικό αποτέλεσμα, με απόφαση των αρχηγών των όπλων, καμία άλλη δεν πραγματοποιήθηκε. Όσον αφορά την επέμβαση των υποβρυχίων, τη διαταγή για μεταφορά τους στην Κύπρο ανακάλεσε ο Αραπάκης και κατ’ άλλους ο Παπανικολάου με το σκεπτικό ότι χρειάζονταν στο Αιγαίο για να αντιμετωπίσουν ενδεχόμενη  επίθεση, είτε από Ανατολάς είτε από Βορρά! Ο απόπλους του εμπορικού πλοίου «Ρέθυμνο» που μετέφερε το 573 Τάγμα Πεζικού, ξεκίνησε τα μεσάνυχτα της 21ης Ιουλίου για την Κύπρο. Αμέσως μετά τον απόπλου ο αρχηγός της αποστολής Συνταγματάρχης Παπαποστόλου έλαβε δύο διαταγές ανάκλησης της αποστολής του. Με προσωπική του ευθύνη παράκουσε τις διαταγές που έλαβε και το πλοίο έφθασε λίγα ναυτικά μίλια έξω από την Κύπρο. Τότε με νέο σήμα, ο Αλ. Παπανικολάου του έγραψε επί λέξει «…Σπεύσατε και αποβιβάσατε τα τμήματα εις την ΡΟΔΟΝ απειλούμενην υπό Τούρκων…». Ο Παπαποστόλου έσπευσε στη Ρόδο εγκαταλείποντας την αποστολή του, όπου όταν έφθασε αντίκρισε ένα νησί που δεν είχε τεθεί καν σε επιφυλακή!

Τα υπερσύγχρονα αεροπλάνα τύπου FANTOMS βρίσκονταν στο αεροδρόμιο Καστελίου Κρήτης πλήρως εξοπλισμένα και έτοιμα για επέμβαση. Η διαταγή για επέμβαση τους στάλθηκε δύο φορές στις 22 Ιουλίου1974 και ανακλήθηκε δύο λεπτά μετά. Η ανάκληση οφειλόταν κατά τον Παπανικολάου στον «Πρόεδρο της Δημοκρατίας» στρατηγό Φαίδωνα Γκιζίκη… Ο Γκιζίκης σε κατάθεση του στην εξεταστική επιτροπή της Βουλής αρνήθηκε κατηγορηματικά το γεγονός.

Και οι τέσσερις αυτές επεμβάσεις σύμφωνα με το Πόρισμα, είτε η κάθε μια μόνη της, πολύ περισσότερο σε συνδυασμό, θα μπορούσαν να μεταβάλλουν δραματικά τη στρατιωτική κατάσταση στην Μεγαλόνησο και θα οδηγούσαν σε αποτυχία την τουρκική εισβολή. Σύμφωνα με το Πόρισμα της Βουλής των Ελλήνων «…η μη έγκαιρη αποστολή υποβρυχίων και η εξ αυτής μη επίθεση κατά της αποβατικής τουρκικής δύναμης εστέρησε από τις Ελληνικές ένοπλες δυνάμεις την μοναδική ευκαιρία να καταγάγουν μια μοναδική νίκη επί της Τουρκικής αποβατικής Δύναμη…. Η ποιότητα και το αξιόμαχο των υποβρυχίων τα καθιστούσαν αποφασιστικό παράγοντα για την έκβαση της αποβατικής εχθρικής ενέργειας…».

Για την μη επέμβαση των “FANTOMS”, ομοίως αναφέρεται στο πόρισμα ότι: «…η μη αποστολή των αεροσκαφών χρήζει περαιτέρω έρευνας, γιατί αν είχε εκτελεστεί η κατάσταση στην Κύπρο θα ήταν διαφορετική…».

Μια συνηθισμένη δικαιολογία που πρόταξαν οι Αρχηγοί των Ενόπλων Δυνάμεων, ήταν οι δήθεν πληροφορίες που είχαν (άκουσον – άκουσον) για επίθεση από την Βουλγαρία! Οι πληροφορίες αυτές προέρχονταν σύμφωνα με τις καταθέσεις τους από τον «Αρχηγό» της Κ.Υ.Π. Σταθόπουλο και τον Α.Σ.Δ.Ε.Ν. Αγαμέμνονα  Γκράτσιο, οι οποίοι στις καταθέσεις τους αρνήθηκαν ότι έδωσαν τέτοιες πληροφορίες. Αμερικανός διπλωμάτης πιστεύει ότι «ο Αραπάκης (γνωστός για τον φιλοαμερικανισμό του και επιτήδειος στο να επιπλέει επί όλων των πολιτικών και μη καταστάσεων, ο οποίος ουσιαστικά έθεσε την ταφόπετρα στον Ιωαννίδη), ήταν αυτός που «εμπιστεύτηκε» την προβοκάτσια ότι επέκειτο επίθεση του βουλγαρικού στρατού εναντίον της Θράκης, για να αναγκάσει τον Ιωαννίδη να μην κηρύξει τον πόλεμο εναντίον της Τουρκίας». (Κ. Βενιζέλου Κώστας και Μ. Ιγνατίου, «ΤΑ ΜΥΣΤΙΚΑ ΑΡΧΕΙΑ ΤΟΥ ΚΙΣΙΝΤΖΕΡ», σελ 181).

  • Μια άλλη πολύ κρίσιμη πληροφορία είναι ότι το Α.Ε.Δ. (Γρ. Μπονάνος) ως τις 08.40 το πρωί της 20ης Ιουλίου 1974, δεν έδινε έγκριση στο Γ.Ε.Ε.Φ. για απάντηση στην τουρκική επιθετική ενέργεια και ανάσχεση της εισβολής. Αντιθέτως καθησύχαζε τους επιτελείς της Εθνικής Φρουράς ότι πρόκειται για άσκηση του τουρκικού στρατού και συνιστούσε αυτοσυγκράτηση! Οι επιτελείς των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων συνέστηναν αυτοσυγκράτηση την ίδια στιγμή που τα αποβατικά πλοία των Τούρκων ήταν ορατά με γυμνό μάτι από την στεριά από το απόγευμα της 19ης Ιουλίου (μαρτυρία του υπεύθυνου της Ελλαδικής Κ.Υ.Π. στην περιοχή της Κερύνειας, Αλέξανδρου Σημαιοφορίδη, ο οποίος ενημέρωσε έγκαιρα όλους του υπεύθυνους για τις τουρκικές κινήσεις). Έτσι εξηγείται η επιβεβαίωση των ισχυρισμών των Τούρκων ότι είχαν λάβει  διαβεβαιώσεις για απόβαση χωρίς αντίσταση….

Αυτά και άλλα πολλά… περιέχει ο «φάκελος της Κύπρου», πράγματα πολύ γνωστά σε εκείνους που δεν τρώνε τη μασημένη τροφή τους σάπιου πολιτικού συστήματος. Κι όμως οι τέσσερις ανώτατοι αξιωματικοί του στρατεύματος (Μπονάνος, Αραπάκης, Παπανικολάου, Γαλατσάνος) που μαζί με την ανώτατη ηγεσία της χούντας, προκάλεσαν το πραξικόπημα κατά του Μακαρίου και άφησαν την Κύπρο στο έλεος των ορδών του Αττίλα, συμμετείχαν στην ιστορική σύσκεψη με τους πολιτικούς αρχηγούς υπό την προεδρία του Φαίδωνα Γκιζίκη στις 22 Ιουλίου 1974, κατά την οποία παρέδωσαν την εξουσία στην Κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας του Κωνσταντίνου Καραμανλή. Παρέμειναν μάλιστα στις θέσεις τους και χειρίσθηκαν με εγκληματικό τρόπο τη δεύτερη φάση της τουρκικής εισβολής, όπου με μια απίστευτη επιμονή (τα σχετικά έγγραφα περιέχονται στο πόρισμα της Ελληνικής Βουλής), καλούσαν τον Καραμανλή να μην αντιδράσει στρατιωτικά… Και ο Καραμανλής ως γνωστό δεν τους χάλασε το χατίρι! Στημένο ήταν κατά τα φαινόμενα το παιχνίδι! Για  να επανέλθουν οι πολιτικοί στις καρέκλες τους έστω κι αν το τίμημα της επιστροφής ήταν η διχοτόμηση της Κύπρου!

Όλοι αυτοί οι εθνοπροδότες αποστρατεύθηκαν με βαθμό επί τιμή, απολαμβάνοντας τη σύνταξη και όλα τα υπόλοιπα προνόμια των συνταξιούχων στρατιωτικών…. Δηλαδή, ο τότε αρχηγός της αεροπορίας Αλ. Παπανικολάου τιμήθηκε, όπως και ο αντίστοιχος του ναυτικού Π. Αραπάκης, με τον τίτλο του επιτίμου αρχηγού του όπλου του, που σημαίνει πως εκτέλεσε τα καθήκοντά του με άριστο τρόπο! Ο «πρόεδρος» Φαίδωνας Γκιζίκης, στην κατάθεσή του εκθέτει όλους τους αρχηγούς των Ενόπλων Δυνάμεων, λέγοντας ότι ο καθένας διεκδικούσε για τον εαυτό του τη δόξα της ιδέας για αλλαγή εξουσίας… την οποία ο Henry Kissinger είχε προαναγγείλει ένα εικοσιτετράωρο πριν…. Στο ερώτημα ποιος τον επέλεξε για πρόεδρο της δημοκρατίας στις 25 Νοεμβρίου 1973, ο Γκιζίκης απαντά: «…Είχα αγαπητέ κύριε Βουλευτά κάποια ακτινοβολία στο στρατό… είχα αδυναμία στον Ιωαννίδη και ο Ιωαννίδης σε μένα. …για αυτό και επελέγην εγώ, γιατί δεν είχα κανένα ψεγάδι… όταν ο Παπαδόπουλος άκουσε ή είδε από την τηλεόραση ότι ορκιζόμουν, πετάγεται και λέει στον Ντουζέπη…. ευτυχώς, γιατί ο Φαίδων είναι καλό παιδί και δεν θα έχουμε εκτραχύνσεις…». Θυμίζουμε ότι ο παρανοϊκός ταξίαρχος Ιωαννίδης καταδικάσθηκε δις εις θάνατο… αργότερα η ποινή του μετατράπηκε  σε ισόβια δεσμά….

Κάποια από τα στοιχεία των καταθέσεων των ενόχων της κυπριακής τραγωδίας είναι ιδιαιτέρως αποκαλυπτικά και για τον τρόπο που έγιναν οι διαπραγματεύσεις και ο διαμερισμός των εδαφών στη Γενεύη. Η συζήτηση είναι πραγματικά κατάλληλη για σενάριο κωμωδίας!! Μόνο που αυτή η κωμωδία παίχθηκε σε βάρος της τύχης ενός μεγάλου τμήματος του Ελληνισμού. Υπό αυτές τις συνθήκες μάλλον πρόκειται για μια ακόμα Ελληνική τραγωδία με θύμα αυτή την φορά τον Κυπριακό Ελληνισμό.

  • Στην επιτροπή κατέθεσε και ο αντισυνταγματάρχης Γεώργιος Τσουμής, ο οποίος αναφέρθηκε στην έκθεσή του στα περί «γραμμής Γκιουνές» (περίπου η γραμμή Αττίλα) και των παρασκηνίων στη Γενεύη για κατάληψή της από τους Τούρκους: Γνώριζαν οι της δικής μας αντιπροσωπείας για τα εδάφη που θα καταλάβουν οι Τούρκοι στον ΑΤΤΙΛΑ ΙΙ! Οι εισβολείς προχώρησαν παρά τη συμφωνία/διαβεβαίωση προς τον Ιωαννίδη μέσω CIA, πριν το πραξικόπημα και την απόβαση, πως δεν θα καταπατούσαν παραπάνω από μικρό τμήμα εδάφους!

Στην δεύτερη φάση της τουρκικής εισβολής οι δυνάμεις μας κλήθηκαν σε «απαγκίστρωση». Με προσωπική διαταγή του Υπουργού Εθνικής Άμυνας Ευάγγελου Αβέρωφ να αποφευχθούν συγκρούσεις ώστε να μην έχουμε θύματα!!! Οι Τούρκοι σταμάτησαν εκεί που είχαν σχεδιάσει. Οι Ελληνικές Δυνάμεις σταμάτησαν εκεί που διετάχθησαν να σταματήσουν. Κάποιοι αντιστάθηκαν και μάλιστα με ανδρεία και δεν υποχώρησαν. Άλλοι πολέμησαν και έπεσαν ηρωικά προκειμένου να καλύψουν την οπισθοχώρηση των υπολοίπων.
Η πατρίδα τους έχει ανταμείψει με κλάδο ελαίας και απόδοση τίτλων τιμής σε όλους εκείνους που τους πρόδωσαν.

Υστερόγραφο: Η δικαστική έρευνα και δίωξη των υπευθύνων για την προδοσία της Κύπρου, αποκλείσθηκε με Πράξη Υπουργικού Συμβουλίου (αριθ. ΠΥΣ 45/7-3-75) από το πρώτο διάστημα της μεταπολίτευσης! Πριν ακόμα ληφθεί η απόφαση αυτή, μέσα στις Ένοπλες Δυνάμεις είχαν αρχίσει τα μέτρα για συγκέντρωση όλου του υλικού που αφορούσε «το δημιουργηθέν αρχείον εις τας αιθούσας Επιχειρήσεων κατά την διάρκειαν της Ελληνοτουρκικής-Κυπριακής κρίσεως τους έτους 1974 …». Επιτροπές αξιωματικών συγκέντρωσαν όλο το Αρχείο απ’  όλες τις υπηρεσίες που είχαν σχέση με το Κυπριακό, το σφράγισαν με ειδική σφραγίδα που γράφει «Αρχείον Ελληνοτουρκικής Κρίσεως 1974» και το παρέδωσαν μέχρι 15 Μαρτίου 1975. Η διαταγή εκδόθηκε από τον Υπουργό Εθνικής Άμυνας Ευάγγελο Αβέρωφ. Μαζί με όλο το Αρχείο που συγκέντρωσε αργότερα η Επιτροπή της Βουλής για την «Κυπριακή υπόθεση», σφραγίσθηκε σε κιβώτια και τοποθετήθηκε σε αποθήκη της Βουλής. Αυτό είναι και το υλικό που συνθέτει τον αποκαλούμενο «ΦΑΚΕΛΟ ΚΥΠΡΟΥ».

«Η μη δίωξη» (γράφει σε σχετικό άρθρο του ο αρχιπλοίαρχος ε.α. Αντώνης Κακαράς), «βόλεψε πολύ κόσμο και κύρια όλους εκείνους, που βλέπουν το Κυπριακό μια υπόθεση, που αφορά το Δυτικό κόσμο, τους συμμάχους, το ΝΑΤΟ…. Περισσότερο απ’ όλους ενδιαφέρει τους άμεσα υπεύθυνους, που υλοποίησαν τις αποφάσεις των παρασκηνίων. Δεν είναι τυχαίο που οι Αμερικανοί εξαιρούν τον εαυτό τους από τα διεθνή δικαστήρια, που ενώ οι ίδιοι φροντίζουν στην αρχή να δημιουργούνται, μετά προτιμούν τα δικά τους για να δικάζουν εκείνους, που οι ίδιοι επιλέγουν ως εγκληματίες πολέμου, όπως τον Μιλόσεβιτς, κ.ο.κ.».

Κατά τα άλλα, άνοιξαν λένε, τον ανοιγμένο πριν τέσσερις σχεδόν δεκαετίες «φάκελο της Κύπρου»!

Δρ. Αυγουστίνος (Ντίνος) Αυγουστή
Αναπλ. καθηγητής στο Τ.Ε.Ι. Λάρισας
Από το Μονάγρι Λεμεσού
a.[email protected]

  • Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες των συνεργατών της. 

Θα επηρεάσει την Κύπρο η φιλία του Πούτιν με τον Έρντογαν; Προς το χειρότερο σίγουρα…

Hellasjournal - Newsletter


%d bloggers like this: