Ακούγεται κι αυτό στην Κύπρο: «Μα, θα αποφασίζει η πλειοψηφία; Και οι Τουρκοκύπριοι θα ακολουθούν;» Το πρόβλημα αυτό αφορά και την έλλειψη δημοκρατικής ευαισθησίας, αντίληψης αλλά και μία υπέρμετρη προσπάθεια ικανοποίησης του τουρκικού εθνικισμού.
Συνθήματα που δεν μπορούν να δώσουν απαντήσεις στα προφανή και στα αυτονόητα. Και εάν δεν αποφασίζει η πλειοψηφία τότε ποιος; Προφανώς η μειοψηφία, αλλά δεν διατυπώνεται τούτο ευθέως. Γιατί τότε θα γίνουν αποκαλυπτήρια.
Όσο εδραιώνουν και ενισχύουν τον διαχωρισμό τροφοδοτώντας τον εθνικισμό, θα αναπαράγονται αδιέξοδα.
Για αυτούς που βλέπουν την πλειοψηφία και τη μειοψηφία χωρίς να λαμβάνουν υπόψη την επιστήμη των μαθηματικών, την απλή αριθμητική εν πολλοίς, θα μπορούσαν να αναζητήσουν μια πιο ορθολογιστική προσέγγιση. Μια προσέγγιση, που αφορά και την ουσία της δημοκρατίας, αλλά και του Κυπριακού. Κυρίως την επόμενη ημέρα μιας συμφωνίας.
Πολιτικοί, οργανωμένες ομάδες, πηγαινοέρχονται στα κατεχόμενα, πραγματοποιούν επαφές, χωρίς μέχρι τώρα να υπάρξουν αποτελέσματα στην πράξη. Κι αυτό γιατί κινούνται σε λογικές που δεν οδηγούν στην αποκατάσταση της ενότητας της Κύπρου.
Τολμούν να το κάνουν αυτό; Ή θα συνεχίσουν να επιλέγουν την οδό των επαφών που γίνονται κυρίως για το θεαθήναι και για να δημιουργούν εντυπώσεις; Θα συνεχίσουν την υποκρισία των φωτογραφίσεων, ενίοτε και των επιχορηγήσεων, έχοντας ως λάβαρο μια ρατσιστική, άκρως διαχωριστική λύση;
Δεν θα χρειάζονται βέτο και ειδικές πλειοψηφίες. Οι δεξιοί θα τοποθετούνται με βάση την πολιτική και ιδεολογική τους προσέγγιση, το ίδιο και όσοι αυτοπροσδιορίζονται αριστεροί.
Αυτό, όμως, δεν θα το κάνουν γιατί δεν μπορούν να συνυπάρξουν. Δεν θα το κάνουν επειδή ο στόχος δεν είναι η ανατροπή των κατοχικών δεδομένων, η απελευθέρωση αλλά ένα θνησιγενές μοντέλο διαιώνισης του διαχωρισμού.
Υποστηρίζουν, για παράδειγμα, τη διάνοιξη περισσότερων οδοφραγμάτων αλλά δεν εργάζονται ουσιαστικά για τη δημιουργία ρηγμάτων στο τείχος του διαχωρισμού. Αυτό που επιτυγχάνουν είναι η ομαλοποίηση με την κατοχή.
Η δική τους επανένωση περιέχει στοιχεία διαχωρισμού και διακρίσεων. Κινούνται αιχμάλωτοι στρεβλώσεων και αγκυλώσεων. Κυριαρχούνται από μια σύγχυση, που οδηγεί διά της πεπατημένης σε αλλεπάλληλα διαδικαστικά αδιέξοδα και στην εδραίωση των κατοχικών δεδομένων επί του εδάφους.
Μια συμφωνία είτε θα είναι δημοκρατική είτε θα είναι θνησιγενής. Μια συμφωνία δεν μπορεί να ικανοποιεί ως προς το περιεχόμενο τον τουρκικό εθνικισμό και τις στρατηγικές επιδιώξεις του καθεστώτος Ερντογάν.
Περίεργοι οι ελιγμοί του Αναστασιάδη στο παρασκήνιο: Οι επαφές «έξω από το κουτί»…