Το χρώμα του ροδιού: Η Μεσόγειος σείεται με πολεμικά πλοία, μυρίζει μπαρούτι, όχι αέριο…




Του ΣΕΝΕΡ ΛΕΒΕΝΤ
Συνεργασία με τις ΑΠΟΨΕΙΣ και την HELLAS JOURNAL

Ω, ακόμα δεν μειώθηκε και πολύ η ουρά στο οδόφραγμα, μην την ματιάσω. Η ροή από τον νότο στον βορρά. Υπάρχει γιορτή στην κατεχόμενη περιοχή. Λεφτά είναι αυτά, λεφτά. Δεν ακούνε κατοχή και παρόμοια πράγματα. Η τουρκική λίρα αποδυναμώθηκε, τα προϊόντα είναι φτηνά εδώ.

Κερδίζεις ευρώ, πληρώνεις με τουρκικές λίρες. Τι καλύτερο απ’ αυτό για τον αγαπητό Ελληνοκύπριο αδελφό. Έλα αδελφέ, έλα και εσύ. Δεν ήρθες καθόλου, έστω και αν άνοιξαν εδώ και δεκαπέντε χρόνια οι πύλες. Πείσμωσες. Δεν παραβίασες τις αρχές σου. «Ενόσω δεν απαλλαχτούν από την κατοχή εκείνα τα χώματα, εγώ δεν θα πατήσω εκεί», είπες. Και ιδού που τώρα παράτησες το πείσμα. «Όλοι έχουν την τιμή τους», λένε οι σοφοί.

  • Ακόμα και οι πιο ανήθικες προτάσεις βγαίνουν στην αγορά. Ακόμα και η Demi Moore δεν μπόρεσε να πει όχι σε μια τέτοια πρόταση από τον Robert Redford. Έλα αδελφέ έλα. Ύστερα να σου δείξω την Κερύνεια από μπετόν. Να πάμε στα βουνά χωρίς να παρεκκλίνουμε στην απαγορευμένη στρατιωτική περιοχή.

Να ανέβουμε στον Άγιο Ιλαρίωνα. Και να κοιτάξουμε άλλη μια φορά από το παράθυρο της βασίλισσας. Να σε πάρω στις επαύλεις με πισίνες και στα ξενοδοχεία πέντε αστέρων που κτίστηκαν στα εδάφη τα οποία σου αφαιρέθηκαν με την βία των όπλων. Να ανέβουμε στις κορυφές του Καραβά και της Λαπήθου. Αν είναι εκεί το σπίτι που εγκατέλειψες αφήνοντας τις φωτογραφίες του γάμου σου, θα περάσουμε και από εκεί. Θα δεις, θα μας ανοίξει κάποιος από την Αλεξανδρέττα την πόρτα.

Θα σας ρωτήσει ποιος είστε. Εκείνος είναι ο ιδιοκτήτης του σπιτιού. Και εμείς οι φιλοξενούμενοι του Θεού, έτσι δεν είναι; Ύστερα να πάμε στο Βαρώσι. Να κοιτάξουμε από μακριά την πόλη την οποία κανείς μας δεν μπόρεσε να δει εδώ και 44 χρόνια. Να γράψουμε ένα σημείωμα και να το αφήσουμε στα συρματοπλέγματα.

  • «Ξεκουμπίσου κατακτητή». Έλα σου λέω, αλλά δεν έρχεσαι. Θα πας στην υπεραγορά. Στο βενζινάδικο. Στο φαρμακείο. Και ακόμα και στο κομμωτήριο. Εμείς απολαύσαμε την κατοχή. Κάνε και εσύ λίγο το κέφι σου!

Είναι μακριά πολύ μακριά η ουρά των αυτοκινήτων στο οδόφραγμα. Οι χουρμάδες μας ωρίμασαν στην Λεύκα. Και τα ρόδια μας, μην τα ματιάσω. Ο σπόρος από την Τουρκία, η καλλιέργειά του από εμάς. Αν και είπα να ρωτήσω κάποιον που ξέρει για το νόημα αυτής της ουράς, τα πρώτα που μου ήρθαν στο μυαλό ήταν τα γαϊδούρια. Αλλά επειδή δεν είναι γνωστό αν πίνουν και αυτά από το νερό που ήρθε με αγωγούς από το Αναμούρ, είναι θυμωμένα μαζί μου γιατί δεν προσπαθώ προς αυτή την κατεύθυνση.

Γι’ αυτό δεν θα μπορούσα να τα ρωτήσω. Θα μπορούσα μήπως να ρωτήσω τα κοράκια που παρακολουθούν τα τηλέφωνά μου και κιτρινίζουν κάθε πρωί μερικές γραμμές στα άρθρα που γράφω; Τους έψαξα, αλλά μου είπαν ότι πήγαν άδεια. Εκτίμησα το γεγονός ότι πήγαν άδεια ενώ έρχεται ο χειμώνας και μετάνιωσα πολύ που δεν τους απόδωσα την αξία που δικαιούνταν προηγουμένως.

  • Ρώτησα έναν φίλο μου, ο οποίος λέει πάντα ότι είναι αισιόδοξος όταν στήνεται ένα τραπέζι διαπραγματεύσεων, ουδέποτε χάνει την ελπίδα του παρά το γεγονός ότι απογοητεύεται κάθε φορά και τελευταίως αφιέρωσε τον εαυτό του στα περιβαλλοντικά προβλήματα. «Θα έρθουν φυσικά, θέλοντας και μη», είπε, «να ανοίξουμε περισσότερες πύλες».

Είμαι βέβαιος ότι θα έπαιρνα διαφορετική απάντηση αν ρωτούσα τα γαϊδούρια. Αλλά όπως είπα, είναι δυσαρεστημένα μαζί μου. Ούτως ή άλλως ήμασταν παρεξηγημένοι. Εκείνα έλυσαν το πρόβλημα της ταυτότητας και εγώ ακόμα δεν μπόρεσα να το λύσω. Τελευταίως τους είχα πει το εξής: «Εγώ ήρθα από την Κρήτη. Μητέρα πατρίδα μου είναι η Ελλάδα όπως και του Ατατούρκ. Οι γονείς μου είναι από την Κρήτου Τέρα».

Έσκασαν στα γέλια. Μάλιστα κάποιος ψιθύρισε στο αφτί του άλλου «είναι και τούτος πελλότουρκος», αλλά τον άκουσα.  Έκανα ότι δεν τον άκουσα για χάρη της ειρήνης, για να μην γίνει κάποιο δυσάρεστο γεγονός. Ούτως ή άλλως πάρα πολλοί εδώ έκαναν όπως εγώ. Δεν διηγήθηκαν σε κανέναν τα δυσάρεστα γεγονότα που τους συνέβησαν στον νότο και στον βορρά για να μην πληγεί η μονάκριβη ειρήνη μας, δεν παραπονέθηκαν στις εφημερίδες.

  • Κανένας στον κόσμο δεν έχει το δικό μας μυαλό. Ο Κύπριος δεν είναι κανένας ανόητος που νομίζει ότι θα πάρει χρήματα άμα τον τρώει το χέρι του. Συστήνει τις κυβερνήσεις στα τραπέζια της ταβέρνας και τις χαλάει στα τραπέζια της ταβέρνας. Δεν συνηθίζει να σκέφτεται ανάποδα. Όλα τα αντιλαμβάνεται ίσια, δεν σκέφτεται τι είναι το ανάποδο.

Αν ήρθα από την Κρήτη, τσαντίστηκα με τον Σωκράτη. Δεν είμαι από εκείνους που νομίζουν ότι ξέρουν αυτό που δεν ξέρουν. Αλλά αν ρωτηθώ λέω την άποψή μου, όπως οι εισαγγελείς που πάντα εκφράζουν νομική άποψη. Δεν ήπια και δεν προτίθεμαι να πιω κώνειο. Αν πρόκειται να πάω κάποιο ταξίδι, θα πάω οπωσδήποτε στο Μπουένος Άιρες. Θα ακούσω και εκεί το τραγούδι “Don’t cry for me Argentina”.

  • Αλλά τώρα είναι καιρός για ταξίδια; Πλακώνει ο χειμώνας. Η Μεσόγειος σείεται με πολεμικά πλοία και πλοία που κάνουν γεωτρήσεις. Μυρίζομαι μπαρούτι και όχι αέριο. Ο πρόεδρος ετοιμάζει το διάγγελμά του προς τον λαό. Με το ραντάρ στο Τρόοδος η Αμερική παρακολουθεί ακόμα και την Κίνα. Η καρδιά μου δεν κάνει καμία αταξία.

Έλα αγαπητέ Ελληνοκύπριε αδελφέ μου. Να ζητήσουμε λογοδοσία. Να ζητήσουμε λογοδοσία για τα χρόνια. Αυτό το νησί είναι ένα μαύρο φέρετρο για εμάς και για εκείνους ένα αεροπλανοφόρο; Το δικό τους είναι αίμα. Ενώ το δικό μας είναι μόνο χρώμα ροδιού!

  • Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες των συνεργατών της. Επίσης απαγορεύεται δια νόμου η αναδημοσίευση των σχολίων χωρίς τη γραπτή έγκριση της ιστοσελίδας.

Η απελευθέρωση είναι χειρότερη από την κατοχή: Ο ομόθρησκος Πούτιν κοιτά το πορτοφόλι του…

Hellasjournal - Newsletter


%d bloggers like this: