Του ΣΕΝΕΡ ΛΕΒΕΝΤ
Συνεργασία με τις ΑΠΟΨΕΙΣ και την HELLAS JOURNAL
«Στείλτε μου τις επιστολές
που έχουν αίσιο τέλος
θα γίνει αυτό που λένε αυτές
στο τέλος».
Αυτό έλεγε μέσα από τη φυλακή ο ποιητής στους φίλους του. Τι θαυμάσια αισιοδοξία. Μέσα στη φυλακή. Ανάμεσα στους τέσσερις τοίχους. Είναι αισιόδοξος. Με ελπίδα για το μέλλον.
Εμείς δεν είμαστε μέσα στη φυλακή. Βρισκόμαστε σε ένα μικρό νησί, σαν παράδεισο. Ανάμεσα στις μυρωδιές του λεμονιού και του γιασεμιού που σμίγουν με τους καπνούς από τις σούβλες.
Σίγουρα εσείς δεν ακούσατε καθόλου. Πώς φωνάζει. Πώς καλεί για βοήθεια. «Σώστε με», λέει. Σαράντα τέσσερα χρόνια αλυσοδεμένη. Σαράντα τέσσερα χρόνια αιχμάλωτη. Κλαίει όσο κοιτάει το χάλι μας. Αγωνιζόμαστε ανεπιτυχώς.
Είναι πολλοί ακόμα εκείνοι από εμάς που επαναλαμβάνουν το τροπάρι ότι «καλύτερος Τούρκος είναι ο νεκρός Τούρκος» ή «όπως δεν μπορεί γίνεται νηστεία με χοιρινό κρέας, δεν μπορεί να γίνει φίλος ένας Έλληνας». Δεν είναι λίγοι και εκείνοι που λένε ότι «οι Ελληνοκύπριοι θα μας σφάξουν αν φύγει ο τουρκικός στρατός από το νησί». Ακόμα είναι πιο πολλοί εκείνοι που θέλουν εγγυήσεις από εκείνους που δεν θέλουν.
Ε εσείς πολίτες που λέτε τραγούδια εν μέσω των καπνών της σούβλας. Είστε ευτυχισμένοι; Εσείς που μαζεύετε ελιές στα χωράφια και σταφύλια στα αμπέλια. Εσείς που κάνετε ζιβανία. Εσείς που υποδέχεστε και φιλοξενείτε κάθε ξένο που έρχεται στο χωριό με ένα ποτήρι ζιβανία. Εσείς μάστορες που χορεύετε βάζοντας στο κεφάλι σας ποτήρια που φτάνουν μέχρι το ταβάνι. Είστε ευτυχισμένοι; Δεν σας νοιάζει καθόλου η πατρίδα σας που έπαψε να ελπίζει σε εσάς;
Κανείς δεν έχει έστω και το παραμικρό σημάδι από την αισιοδοξία του ευρισκόμενου στη φυλακή ποιητή.
! Μήπως οι άγγελοι θα στείλουν τις επιστολές με αίσιο τέλος σε αυτό το νησί; Τότε να σημειώσω από τώρα τη διεύθυνσή μου: Mersin 10, Turkey…
Ποιός αποφασίζει για το φυσικό αέριο της Κύπρου: Ο Τραμπ και οι ΗΠΑ ή ο Ερντογάν;