Η συγκλονιστική εικόνα του θρήνου της χαροκαμένης μάνας και του γαλήνιου όμορφου νεκρού παιδιού της θα μείνει στην Ιστορία των Ελλήνων, όσο τέλος πάντων συνεχίσομε να κείμεθα εν Ιστορία. Και δικαίως. Πάντα η εικόνα κατίσχυε παντός λόγου όπως και η μουσική πάσης ποιήσεως.
Μέχρι σήμερα η «εικόνα» υπήρξε η παρηγορία των ηττημένων, η υπόσχεση μη λησμοσύνης, ακόμη και η κρυφή ελπίδα μελλοντικής νίκης. Στην χώρα μας με την ιδεολογική κατίσχυση της αριστεράς, εικόνες όπως αυτή του χαμογελαστού προ της εκτελέσεώς του Μπελογιάννη ή του αποφασισμένου Τσε νοηματοδότησαν γενεές επί γενεών.
Όποιος αντιδρά σε αυτήν την λογική λοιδωρείται . Μία ανάστροφη πραγματικότητα της «λοιδορίας» ως «κομμουνιστών» των προοδευτικών ανθρώπων της δεκαετίας του 50 με τον άκρατο μακαρθισμό. Σήμερα τα είδωλα είναι αντεστραμμένα. Οι πλέον «έξαλλοι» φιλελεύθεροι και αριστεροί κατισχύουν ιδεολογικώς σε όλο τον δυτικό κόσμο ώστε η έκφραση πατριωτισμού να θεωρείται «ύποπτη», «φιλοφασιστική» και άλλα αρκούντως ανησυχητικά για το κέντρο βάρους μιας διαυγούς διακοινωνικής σκέψεως.
Ο ίδιος ο γράφων ανήκω στο Κέντρο. Είτε το χαρακτηρίζει κάποιος σοσιαλδημοκρατία είτε κοινωνικό φιλελευθερισμό είτε μετανεωτερικά κάτι άλλο, φέρω το «στίγμα» του «πατριώτη» . Φυσικά το αποδέχομαι με παρρησία και θάρρος. Το διαλεκτικό πρόβλημα όμως είναι ότι το πλέον φυσικό συναίσθημα του κόσμου, η αγάπη προς την Ιστορία, την Κοινωνία, τους Προγόνους σου και το Αίμα που έχυσαν για να είσαι ελεύθερος αποτελεί πλέον «οπισθοδρόμηση», γιατί έτσι αυθαιρέτως απεφάσισαν «κάποιοι» .
Η μικροψυχία και η απύθμενη χυδαιότητα «κάποιων» να τον συκοφαντούν μετά θάνατον ως πρεζέμπορα ενώ ήξεραν ότι είχε αθωωθεί αμετακλήτως, ή φασίστα, όταν για εθνικούς αγώνες επίσης στρατοενδεδυμένων Παλαιστινίων Βάσκων, Βορειοιρλανδών, Καταλανών, Μεξικανών, Ινδιάνων, κοκ κάνουν πορείες συμπαραστάσεως καταδεικνύει τα βαθύτερα συμπλέγματά και σκοπήσεις τους. Όπως και η επιλεκτική πρωθυπουργική επιστολή στην χαροκαμένη μάνα (του Ζακ), ανάμεσα σε τόσες χαροκαμένες μάνες και ενώ ακόμη δεν είχε ξεραθεί το αίμα του βορειοηπειρώτη.
Κατ΄ εμέ ήρως είναι αυτός που συνειδητά ρίχνει τον εαυτό του στο τίποτε για να απολαύσεις λίγες στιγμές ανάσας. Θα κλείσω με μία φράση:
*Ο Βασίλης Φασούλας είναι δικηγόρος, υπεύθυνος οργανωτικού της Δημοκρατικής Ευθύνης
Με αφορμή τη δολοφονία του Βορειοηπειρώτη Κώστα Κατσίφα: Έθνος, Τάξη, Αυταρχισμός