Η ευκαιρία για το άλμα της Πολεμικής Αεροπορίας: Πως θα αντιμετωπίσει τους Τούρκους
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Οι έωλες δικαιολογίες της κ. Ντόρας Μπακογιάννη: Άλλο Κύπρος, άλλο Κόσοβο, λέει τώρα… Η πρώην υπουργός ισχυρίζεται ότι δεν δημιουργείται κανένα προηγούμενο!!!
Οι ρυθμίσεις του Διεθνούς και του Ευρωπαϊκού Δικαίου για την αντιμετώπιση της Κλιματικής Κρίσης: Το σύνδρομο του Επιμηθέα από τον Προκόπη Παυλόπουλο
Μέρος Πρώτο
Ανάμεσα τα στοιχεία που δόθηκαν πριν λίγες ημέρες στη δημοσιότητα από το Γενικό Επιτελείο Αεροπορία (ΓΕΑ) με αφορμή τις εκδηλώσεις που προγραμματίστηκαν να λάβουν χώρα από τις 7 μέχρι τις 11 Νοεμβρίου για τον προστάτη της Πολεμικής Αεροπορίας Αρχάγγελο Μιχαήλ υπάρχει ένα νούμερο που ξεχωρίζει.
Συγκεκριμένα σύμφωνα με τις επίσημες ανακοινώσεις από το 1987 έως σήμερα έχουν στείλει στο Αιγαίο από την Πολεμική Αεροπορία της Τουρκίας 52.225 μαχητικά αεροσκάφη.
Την ίδια ώρα η ειδησεογραφία για την ισορροπία δυνάμεων ανάμεσα την Ελλάδα και τη γείτονα Τουρκία είναι εκτεταμένη τον τελευταίο χρόνο κυρίως με αφορμή και ζητήματα που έχουν να κάνουν με τις παραδόσεις των πρώτων μαχητικών τύπου F-35 που έγιναν σε αμερικανικό έδαφος και την τύχη αυτών αλλά και των υπόλοιπων αεροσκαφών του τύπου στον οποίο η γειτονική χώρα είναι και συμπαραγωγός.
Με αυτές τις εξελίξεις να ‘τρέχουν’ και να δίνουν ανά τακτά χρονιά διαστήματα ειδήσεις, μοιραία η αρθογραφία ξεπέρασε τον στενό κύκλο των ειδικών, των στρατιωτικών, της πολιτικής ηγεσίας και μιας ελίτ ομάδας εξειδικευμένων επιστημόνων που γνωρίζουν, αναλύουν και έχουν μια σφαιρική γνώση επί των θεμάτων. Η δίψα για αυτή την ‘εκλαϊκευμένη’ γνώση πάνω ένα θέμα τόσο εξειδικευμένο, επιβεβαιώνεται άλλωστε και από το ότι πέρα από την εν λόγω αρθρογραφία είτε σε μορφή είδησης, είτε σε μορφή ανάλυσης, υπάρχει και αντίστοιχη θεματολογία σε τηλεοπτικά κανάλια, στα social media κ.ο.κ.
Αυτή η ποικιλία θεμάτων γραπτών και οπτικοακουστικών σε έναν βαθμό φανερώνει και μια διάθεση ενημέρωσης σε αυτή τη θεματική, μια θεματική ‘διαφορετική’, ειδικού τύπου, της ευρύτερης κοινωνίας. Ο Έλληνας άλλωστε θέλει να είναι ‘μέσα’ στις εξελίξεις και ποτέ δεν ήταν αδιάφορος και σίγουρα κανείς δεν μπορεί να αδικήσει έναν μέσο πολίτη που θέλει να βλέπει, να ακούει και να διαβάζει περισσότερο για μια ‘γειτονιά’ που σε τμήματα της χαρακτηρίστηκε τα τελευταία χρόνια από αναταραχή, εν προκειμένω με επίκεντρο τις διαρκείς εξελίξεις στη χώρα της Συρίας, να αναζητά πληροφορίες.
- Πληροφορίες που έχουν να κάνουν με το πως μπορεί μια χώρα με το μέγεθος της Ελλάδας να έχει τις βέλτιστες δυνατότητες άμυνας με το μικρότερο δυνατό κόστος. Γιατί το ζήτημα είναι, όπως ήταν πάντα, να βρίσκεται μια Ελλάδα με έξυπνο τρόπο, στην αιχμή της αμυντικής της δυνατότητας και με το καλύτερο δυνατό… ‘κουμάντο’ στα κοστολόγια, ειδικά όταν εξελίξεις με ποινικές προεκτάσεις τα τελευταία χρόνια βάζουν κάθε επιλογή κάτω από το μικροσκόπιο.
Ένας τομέας για τον οποίο ακόμη και απλοί πολίτες αναζητούν συχνά έγκυρες αναλύσεις για τις δυνατότητες και τις επιλογές, αυτός είναι η διάσταση του Αεροπορικού Πολέμου, της Πολεμικής Αεροπορίας δηλαδή που αυτές τις ημέρες γιόρτασε.
Μέχρι το 2018 και μετά
Αποτέλεσμα λοιπόν των ειδήσεων αλλά και της αναζήτησης μιας έγκυρης πληροφόρησης είναι την χρονικά ειδικά περίοδο πρακτικά κάθε Έλληνας να έχει μάθει, ακούσει έστω, για τα μαχητικά 5ης γενιάς F-35 και την αγορά τους από την Τουρκία έστω και αν δεν έχουμε παραδόσεις, ενώ ταυτόχρονα έγινε γνωστή και για την ενεργοποίηση επιτέλους του πρώτου μεγάλου προγράμματος για τις ΕΔ και ειδικά την ΠΑ από το 2012, του σημαντικότατο και υπεραπαραίτητου προγράμματος αναβάθμισης 85 μαχητικών αεροσκαφών F-16 της χώρας σε έκδοση V (+38 με επανατοποθέτηση τμημάτων από τα εκσυγχρονισμένα σε 38 παλαιότερα αεροσκάφη Block 50 του στόλου). Μέσα σε όλο αυτό το περιβάλλον τους τελευταίους μήνες σε δεκάδες ειδικής αλλά όχι μόνο θεματολογίας site βλέπουμε να θερμαίνεται μια κουβέντα ανάμεσα στους απλούς πολίτες.
Κάθε μέρα συζητήσεις ασταμάτητες για το ‘τι’, ‘πως’, ‘πόσα’, μπορεί να είναι τα μαχητικά που θα πρέπει (;) να αγοράσει η χώρα μας, τις διαφορές ανάμεσα στην 4+ Γενιά μαχητικών αεροσκαφών και την 5η κ.ο.κ. Όλα αυτά βέβαια χωρίς να υπάρχει γνώση για τα κοστολόγια, τις δυνατότητες χρηματοδότησης και το μείγμα των λύσεων που μπορεί να υιοθετήσει το ελληνικό κράτος.
- Μόνο που δυστυχώς σε αυτό το ζήτημα, όσο και αν οι προθέσεις είναι αγαθές, κουβέντα καφενείου δεν χωρά. Και είναι ένα ζήτημα που δεν πρέπει να ξεχνάμε πως πάντα ξεπερνά οποιαδήποτε κυβερνητική θητεία.
Έτσι λοιπόν, κάπου εδώ, στα τέλη του 2018, έχουμε φτάσει στο κύριο ερώτημα: τι κάνουμε από εδώ και πέρα;
- Πως σε μια δεκαετία από τώρα θα έχουμε ως χώρα υιοθετήσει τη σωστή, την πιο οικονομική, τεχνολογικά εξελιγμένη και ‘έξυπνη’ λύση για να μην προχωρήσει μια χώρα που λέγεται Ελλάδα σε μερικά χρόνια από τώρα σε μια γρήγορη, αντισταθμιστική και ‘ανακλαστική’ σε σχέση με τις ενέργειες της γειτονικής Τουρκίας αγορά “..στο παρά πέντε”;
Κάτι που είναι ιστορικά αποδεδειγμένο πως κάναμε ως χώρα ήδη μια φορά όταν αγοράζαμε 40+40+50+10+30 (Προγράμματα Peace Xenia I, Peace Xenia I, Peach Xenia IIΙ κ.ο.κ) General Dynamics στην αρχή, Lockheed Martin στη συνέχεια μαχητικά αεροσκάφη F-16 Fighting Falcon.
Αγορές σε ‘δόσεις’ ουσιαστικά με εκκίνηση την 6η Μαρτίου του 1985 όταν ο πρωθυπουργός Ανδρέας Παπανδρέου εξήγγειλε την περιβόητη «αγορά του αιώνα» μέχρι και σήμερα χωρίς να λησμονούμε και τα ποσά που έχουν διατεθεί για μαχητικά αεροσκάφη γαλλικών Mirage 2000 στις δύο εκδόσεις τους, 55 από τα οποία αποκτήσαμε ή/και αναβαθμίσαμε μέχρι σήμερα.
Όλα αυτά όταν στη γειτονική χώρα οι παραγγελίες από τα τέλη της δεκαετίας του ’80 ήταν μαζικές, ενός τύπου, κάτι που εξασφάλιζε άλλο κόστος κτήσης των μαχητικών αεροσκαφών με συνδυαζόμενο στόχο βέβαια τη μεταφορά τεχνογνωσίας όπως και τη δημιουργία αξιόλογης αμυντικής βιομηχανίας για την Τουρκική οικονομία, ζήτημα που αποτελεί μια άλλη, όχι και τόσο εύκολη συζήτηση.
Τι επιλογές έχει μια μάχιμη Πολεμική Αεροπορία όπως η ελληνική για τις επόμενες κινήσεις της
Η απάντηση λοιπόν στο “τι κάνουμε από εδώ και πέρα;”, όπως δείχνουν όλα τα προγράμματα αγορών των τελευταίων δύο ετών, όπως δείχνουν πρακτικά όλες οι αναλύσεις για αγορές, παραγγελίες νέων μαχητικών πολλαπλών ρόλων ανά την υφήλιο τα τελευταία δύο χρόνια, είναι πως εν έτει 2018 πως υπάρχουν μόνο δύο δρόμοι.
Ο ένας, είναι η αγορά ενός μαχητικού αεροσκάφους γενιάς 4++ όπως ονομάζονται οι νέες ψηφιακές εκδόσεις παλαιότερων μαχητικών. Τέτοια είναι τα F-16 Block 70 (στην ουσία αυτό που θα γίνουν τα 85 ελληνικά F-16 Viper μετά την αναβάθμιση), οι υπερεξελιγμένες εκδόσεις του επίσης αμερικανικού F-18 Super Hornet, το νέας έκδοσης σουηδικό Gripen αλλά και πολυδιαφημισμένο επίσης πιο ηλεκτρονικό και δικτυωμένο από τις νυν εκδόσεις γαλλικό Rafale που θα έχει ολοκληρωθεί περίπου σε μια πενταετία.
Ο άλλος δρόμος μας πηγαίνει ξεκάθαρα σε μαχητικά 5ης ή/και 6ης Γενιάς.
- Και για μια ελληνική Πολεμική Αεροπορία που είναι από τις λίγες ‘μάχιμες’ στον πλανήτη το ερώτημα είναι κύρια ένα: αν η πραγματικότητα του 2025 οδηγεί σε αυτή τη δεύτερη κατεύθυνση και αν εδώ βρίσκονται οι λύσεις για ένα ‘άλμα’. Ένα άλμα που για την καθημερινότητα της ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας δεν μπορεί να είναι ούτε επί χάρτου, ούτε με χρόνο προσαρμογής καθώς στην περίπτωση αυτού του άλματος στην 5η ή 6η Γενιά ένα τέτοιο σύστημα μαχητικού αεροσκάφους θα πρέπει να έρθει να ‘κουμπώσει’ σε ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις που θα είναι πλέον έχουν χαρακτηριστικά ψηφιακά σε σχεδιασμό με μεγάλο βάθος χρόνου.
Οι λύσεις των μαχητικών 5ης ή 6ης Γενιάς δε έχουν ένα χαρακτηριστικό: κινούνται σε μόλις δύο διαδρομές. Έτσι από τη μια έχουμε την επιλογή του F-35 και ειδικότερα για την Ελλάδα τα μοντέλα που θα ανήκουν σε παρτίδες παραγωγής (Lot) μετά το 2023. Μοντέλα με νέας γενιάς ηλεκτρονικά, λογισμικό σε ώριμες εκδόσεις, τα ηλεκτροοπτικά συστήματα επόμενης γενιάς για τα οποία μάλιστα μόλις πρόσφατα υπεγράφη σύμβαση για την παραγωγή τους και, ίσως, αναβαθμισμένης ισχύος κινητήρες. Η άλλη, η έτερη εναλλακτική, μόλις εμφανίστηκε στο 2ο μισό του 2018.
Αυτή είναι η συμμετοχή της Ελλάδας είτε στο νέο 6ης Γενιάς ευρωπαϊκό μαχητικό για το οποίο πρόσφατα συμφώνησαν Γαλλία και Γερμανία και στο οποία ήδη φαίνεται να μπαίνει με ένα status ‘ελαφριάς’ συμμετοχής η Ισπανία, είτε στο Βρετανικό κατά βάση μαχητικό, το επονομαζόμενο Tempest .
Και στις δύο περιπτώσεις οι ευρωπαϊκές χώρες που ανακοίνωσαν τα νέα ‘συστήματα μαχητικών’ μιλούν για game changer σχεδίαση, για ένα αεροσκάφος θα ‘μιλά’ και θα συνεργάζεται με drone για το μέγιστο αποτέλεσμα. Περισσότερα όμως για τις δύο αυτές διαδρομές επιλογής μαχητικών 5ης ή 6ης Γενιάς – ή και έναν ενδεχόμενο έξυπνο συνδυασμό τους για την Ελληνική Πολεμική αεροπορία, προσεχώς.
- Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες των συνεργατών της.
Τι γίνεται με τις βίζες; Κατηγορίες, ψίθυροι, σκελετοί σκανδάλων, και τα άπλυτα στη φόρα…