Τον επόμενο δύσκολο «κάβο» ετοιμάζεται να περάσει η Συμφωνία των Πρεσπών καθώς την 1η Δεκεμβρίου,το επόμενο Σάββατο, ξεκινά στην σκοπιανή Βουλή η δεύτερη φάση της διαδικασίας Κύρωσης της Συμφωνίας εν μέσω δύσκολων ισορροπιών στο εσωτερικό όχι μόνο της πΓΔΜ αλλά και της Ελλάδας.
Η δεύτερη φάση της διαδικασίας για να ολοκληρωθεί απαιτεί την ψήφο της απλής πλειοψηφίας, την οποία διαθέτει ο κυβερνητικός συνασπισμός του κ. Ζόραν Ζάεφ, αλλά η επιδίωξη είναι να επιτευχθεί και πάλι διευρυμένη πλειοψηφία ώστε να προεξοφληθεί από τώρα το αποτέλεσμα της τελικής τρίτης ψηφοφορίας που απαιτεί την ενισχυμένη πλειοψηφία των 2/3, ήτοι 80 βουλευτών.
Ο κ. Ζάεφ έχει αρκετές εσωτερικές δυσκολίες, με πρώτη το πλήγμα που έχει καταφέρει στην αξιοπιστία της κυβέρνησης του το επεισόδιο της φυγής του πρώην πρωθυπουργού Νικολά Γκρουέφσκι που κατέφυγε για άσυλο στην Ουγγαρία. Το γεγονός ότι ο κ. Ζάεφ είχε ως σημαία του κόμματος του την αντιμετώπιση της διαφθοράς και την τιμωρία των ενόχων, και στην πιο σημαντική υπόθεση αυτή του Γκρουέφσκι, ο βασικός υπαίτιος αυτών των σκανδάλων διέφυγε με μοναδική ευκολία στο εξωτερικό, έχει προκαλέσει την οργή και απογοήτευση των οπαδών του, αλλά και την αμφισβήτηση της αποτελεσματικότητας της κυβέρνησης του.
Το πιο σημαντικό όμως είναι ότι η ομάδα των 8 βουλευτών που αποσκίρτησαν από το VMRO-DPMNE και στήριξαν στην βουλή στην πρώτη ψηφοφορία την Συμφωνία των Πρεσπών, έχουν θέσει ως προϋπόθεση για να στηρίξουν και στην τρίτη ψηφοφορία, όχι μόνο να γίνουν αποδεκτές οι συγκεκριμένες αλλαγές που ζήτησαν στο Σύνταγμα, αλλά και να προωθηθεί η διαδικασία της Εθνικής Συμφιλίωσης με την αμνήστευση των κατηγορουμένων για τα βίαια επεισόδια στην Βουλή τον Απρίλιο του 2017.
Ο κ. Ζάεφ όμως έχει ένα ακόμη πρόβλημα να αντιμετωπίσει και αφορά τις ενστάσεις που έχουν εγερθεί από ελληνικής πλευράς, μετά την διαρροή του προβληματισμού του Προκόπη Παυλόπουλου για την τροπολογία 36 αλλά και την δημόσια τοποθέτηση του πρώην ΥΠΕΞ Νίκου Κοτζιά σε σχέση με την ίδια ακριβώς τροπολογία και την επισήμανση ότι βρίσκεται εκτός συμφωνημένου πλαισίου.
Η πλευρά Ζάεφ στην προσπάθεια της να κερδίσει την πλειοψηφία των 2/3 δέχθηκε όσα ζήτησαν οι οκτώ βουλευτές του VMRO-DPMNE και στο πλαίσιο αυτό συμπεριέλαβε στις τροπολογίες που εισηγήθηκε στην Βουλή, αναφορές που και στην «μακεδονική ταυτότητα» παραπέμπουν και την ύπαρξη «μακεδονικών μειονοτήτων» υπονοούν.
Αν και η ελληνική κυβέρνηση δεν έχει και δεν μπορεί να έχει άμεσα λόγο στην διαδικασία συνταγματικής αναθεώρησης της γειτονικής χώρας, είναι προφανές ότι δεν μπορεί να αποδεχθεί την δια της πλαγίας, ανατροπή του (ήδη προβληματικού) βασικού πυρήνα της Συμφωνίας των Πρεσπών.
Το γεγονός ότι οι ελληνικές ενστάσεις έχουν δημοσιοποιηθεί ,φέρνουν σε ακόμη πιο δύσκολη θέση τον κ. Ζάεφ ο οποίος όχι μόνο πρέπει να διατηρήσει το «πνεύμα» των τροπολογιών ,και να φέρει εις πέρας την αντιδημοτική στους οπαδούς του διαδικασία της εθνικής συμφιλίωσης» (αμνηστεύοντας τα στελέχη και βουλευτές του VMRO-DPMNE), αλλά σε περίπτωση αλλαγών θα κατηγορηθεί ότι «ξένη» χώρα, του υπαγορεύει τις διατάξεις του Συντάγματος.
Και αυτό είναι κάτι που δύσκολα θα μπορέσει να διαχειρισθεί η κυβέρνηση ,που αν φθάσουμε σε αυτό το σημείο όχι μόνο δεν θα έχει την στήριξη του κ. Καμμένου και των ΑΝΕΛ και οι νυν «πρόθυμοι» να ψηφίσουν την Συμφωνία, θα κάνουν δεύτερες σκέψεις, αλλά θα πρέπει να αντιμετωπίσει και την κριτική των μέχρι τώρα σημαντικών υποστηρικτών της Συμφωνίας, του Π. Παυλόπουλου και του Ν. Κοτζιά…
Παιγνίδια πολέμου από τον Τσαβούσογλου: Μήπως η Ελλάδα πρέπει να προετοιμαστεί για σύγκρουση;