Είναι από τις περιπτώσεις που λέει ο κάθε άνθρωπος που τους ακούει «πως θέλουν ξύλο, μα πάρα πολύ ξύλο». Και αναφέρομαι, βεβαίως, στους Ελληνοκύπριους πολιτικούς, που άλλοι ζουν στον προηγούμενο «ψυχρό πόλεμο» διότι ο νέος τους έχει μπερδέψει, και άλλοι σκέφτονται τι θα πουν οι ξένοι, αντί να κοιτάξουν το συμφέρον της Κύπρου και του λαού της.
Και αναφέρομαι βεβαίως στον τρόπο δράσης και αντίδρασης της κυπριακής πολιτικής ηγεσίας για τις βάσιμες πληροφορίες ότι κάποιοι σοβαροί άνθρωποι στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, σκέφτηκαν την ιδέα να αναλάβει το ΝΑΤΟ την εγγύηση του νέου κράτους της Κύπρου, μέσα από τη συμμετοχή της στη Δυτική Συμμαχία.
Αυτός που με εντυπωσίασε ήταν ο πρόεδρος του ΔΗΣΥ, Αβέρωφ Νεοφύτου, ένας φανατικά δυτικόφιλος και αμερικανόφιλος πολιτικός, ο οποίος τηρώντας τη γνωστή τακτική του να λέει όσα ο καθένας θέλει να ακούσει, εξέφρασε -άκουσον άκουσον- την άποψη ότι η «λύση ΝΑΤΟ» για τις εγγυήσεις δεν είναι εφικτή. Και γιατί δεν είναι εφικτή;
Αξίζει να διαβάσουμε τι είπε ο Πάφιος πολιτικός…
Μέχρι εδώ όλα καταπληκτικά, υπό την έννοια ότι αντιλαμβάνεται πως -θεωρητικά πάντα μιλώντας- εάν η Δυτική Συμμαχία αναλάβει τα θέματα της ασφάλειας, η Τουρκία δεν έχει ρόλο στο θέμα αυτό.
Ο πρόεδρος του ΔΗΣΥ έκαψε στην ουσία την ιδέα για το ΝΑΤΟ διότι δεν αρέσει στους φίλους του στο ΑΚΕΛ και στο ΔΗΚΟ. Αυτό βασικά είναι το πρόβλημά του. Τη θέλει, σίγουρα είναι η καλύτερη για την Κύπρο, αλλά την απορρίπτει για να μην στενοχωρήσει τους συνομιλητές του στο ΔΗΚΟ και στο ΑΚΕΛ. Μιλάμε για τη λογική του μπακάλη. Αλλά άλλο μπακαλική, άλλο πολιτική.
Αυτό που εκνευρίζει είναι ότι σκοτώθηκε μία ιδέα, που δημιουργούσε εμπόδιο στην Τουρκία, για να ικανοποιηθούν τα φιλαράκια του προέδρου του ΔΗΣΥ. Μα πόσο ανόητοι. Γιατί δεν έβγαλαν όλοι τον σκασμό μέχρις ότου τοποθετηθεί η κυβέρνηση του Ταγίπ Ερντογάν. Και γιατί της έδωσαν το άλλοθι να μην συζητήσει την ιδέα. Διότι οι δημοσιογράφοι ακούμε, ότι όταν πληροφορήθηκε τη σκέψη και μόνο ο κ. Τσαβούσογλου, στη Νέα Υόρκη, την απέρριψε ως παιγνίδι ανάμεσα στις υπερδυνάμεις, στο οποίο δεν θα συμμετέχει η χώρα του, όπως είπε. Και δεν υποστήριξε την ιδέα ως νατοϊκή χώρα, για να μην δυσαρεστήσει τον Βλαντιμίρ Πούτιν. Και αντί να πάρουν οι πολιτικοί μας αυτή την απόρριψη και να την κάνουν σημαία με τους Αμερικανούς και τους νατοϊκούς, προσφέρουν διέξοδο στον Ερντογάν και την παρέα του.
Μακάρι να είχε δικό της στρατό η Ευρωπαϊκή Ένωση. Αλλά δεν έχει και δεν πρόκειται να δημιουργήσει στο σύντομο μέλλον. Θα μπορούσε βέβαια ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, μαζί με τον Πρωθυπουργό της Ελλάδας, να κάνει μία επιθετική κίνηση, και να ζητήσει μία στρατιωτική δύναμη από τις μεγάλες χώρες-μέλη της Ε.Ε. Αλλά έχουν στερέψει από ιδέες. Συζητούν οι αθεόφοβοι να παραμείνουν τουρκικά κατοχικά στρατεύματα στο νησί, διότι προφανώς έχουν συνηθίσει και δεν τους ενοχλεί η παρουσία τους. Δεν έχω κάποια άλλη εξήγηση.
Χειρίστηκαν την υπόθεση της προστασίας της Κύπρου και των εγγυήσεων από το ΝΑΤΟ, ως κομματική συναλλαγή, αντί να κοιτάξουν να δουν αν θα μπορούσε να είναι μία κίνηση που θα στήσει στον τοίχο την Τουρκία.
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ: Διαβάστε και θα καταλάβετε… Όταν οι Κύπριοι πολιτικοί επιτρέπουν στην κατοχική δύναμη να ελέγχει την κοινή γνώμη και στις ελεύθερες περιοχές… «Πάμε (στην Τουρκία) να ακούσουμε από τη δική τους πλευρά», έλεγε ο γενικός γραμματέας του ΑΚΕΛ Άντρος Κυπριανού στις 24 Ιανουαρίου 2016, «πώς τοποθετούνται σε αυτά τα ζητήματα (σ.σ.: της ασφάλειας) και ενδεχομένως να επιχειρήσουμε να διαγνώσουμε για το τι θα μπορούσε να κρύβεται πίσω από τις λέξεις τις οποίες διατύπωναν». Φαίνεται ότι μετά από 34 μήνες, ο επικεφαλής των Κυπρίων «κομμουνιστών» δεν μπόρεσε να διαγνώσει τα σχέδια της Τουρκίας για την Κύπρο. Δεν έχει καταλάβει ότι είναι ο ολοκληρωτικός έλεγχος. Γι’ αυτό θα ξαναπάει. Ο λόγος της νέας επίσκεψης, για να λέμε τα πράγματα με το όνομα τους, είναι για να διαψεύσει τον κ. Αναστασιάδη…
Ο πόλεμος και οι νεόπλουτοι: Η Κύπρος επέζησε κατά τύχη επειδή υπάρχει άγνοια κινδύνου