Υπόψη ειδικών: Πέφτει στο… κενό μια ιδέα, για χαλαρή, αποκεντρωμένη ομοσπονδία, μετά που δήλωναν έτοιμοι να πέσουν υπέρ βωμών και εστιών για το πλαίσιο του γενικού γραμματέα του ΟΗΕ, Αντόνιο Γκουτέρες και προκαλούνται αναταράξεις.
Το υπερασπίστηκε η Κυβέρνηση αυτό το πλαίσιο, το έκανε λάβαρο αγώνα, τσακώθηκε με πολιτικούς αντιπάλους, προκάλεσε την τουρκική πλευρά να αναμετρηθούν ποιος είναι πιο… ένθερμος υποστηρικτής του και τώρα διαπιστώνουν πως δεν θα είναι λειτουργήσιμο το κράτος, που συζητείται.
Τι επιβεβαιώνει τούτο; Είτε δεν γνωρίζουν οι διαχειριστές πού οδηγούν το πλοίο (το γνωστό «αλλού η θάλασσα και αλλού το πλοίο»), είτε επιδιώκεται κάτι διαφορετικό και τώρα γίνονται τα αποκαλυπτήρια. Και το διαφορετικό, για να διαβάζουμε και πίσω από τις γραμμές, γνωρίζοντας και τα τεκταινόμενα στο παρασκήνιο, δεν είναι ο αριθμός των εξουσιών που θα έχει η κεντρική κυβέρνηση, αλλά ο βαθμός του διαχωρισμού.
Γιατί, ο στόχος κάποιων είναι τα δυο κράτη και φαίνεται πως εκείνο που θα τους σταματήσει είναι η άρνηση της Τουρκίας. Η Τουρκία δεν θέλει δυο κράτη γιατί μέσα από αυτό το μόρφωμα δεν θα μπορούν να ελέγχουν ολόκληρη την Κύπρο. Θα την ελέγχουν, ωστόσο, μέσα από το μόρφωμα της Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας ή ένα μοντέλο ατόφιας συνομοσπονδιακής εκδοχής.
Την ίδια ώρα, στη Λευκωσία, στα διπλωματικά γραφεία και στις κοινωνικές συνάξεις, προσπαθούν να ξεκαθαρίσουν την εικόνα μεταξύ όσων λέγονται –και με οργίλο ύφος– δημόσια και όσα αφήνονται να εννοηθούν σε κατ΄ ιδίαν συναντήσεις. Η αποκωδικοποίηση δεν είναι εύκολη, όταν κάποιοι στο νησί θέλουν το σκηνικό στο Κυπριακό σκοπίμως θολό. Κάποτε πρέπει αυτή η κοινωνία να ψάξει και ποιος έκανε καριέρα και χρήματα με το Κυπριακό, γιατί εκεί θα βρεθούν πολλές απαντήσεις.
Κοντολογίς, η υποκρισία είναι στην πρώτη γραμμή της πολιτικής.
Πώς είναι δυνατόν οι υπέρμαχοι δήθεν, της λύσης του Κυπριακού να επεξεργάζονται φόρμουλες που ενισχύουν τον διαχωρισμό; Αυτή, όμως, είναι η κατάληξη όταν η πολιτική τους γίνεται όχημα εξυπηρέτησης του τουρκικού εθνικισμού. Η αποτυχία μιας πολιτικής όταν μάλιστα αναγνωρίζεται τούτο από τους διαμορφωτές και οπαδούς της, αλλάζει. Και όταν γίνεται λόγος για αλλαγή η επιλογή δεν μπορεί να είναι μια χειρότερη εκδοχή. Γιατί αυτό παρακολουθούμε σήμερα.
Αναζητώντας για 44 χρόνια την ομοσπονδία: Τι αναφέρουν δυο έγγραφα του ΟΗΕ και Βρετανίας