Η βάση των ΗΠΑ και η Ομοσπονδία: Η Κύπρος εναπόθεσε τις ελπίδες της μόνο στη Δύση!
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Ημερίδα για τους αγνοούμενους της Κύπρου στη Λευκωσία: Αναζητούνται τρόποι υλοποίησης της απόφασης του ΕΔΑΔ για τη διακρίβωση της τύχης τους
Κέρδισε η επιστροφή στις ρίζες για τους Tories: Η Κέμι Μπάντενοχ νικήτρια των εκλογών για την ηγεσία του Συντηρητικού Κόμματος, υποσχέθηκε επικέντρωση στις βασικές αρχές
Απ΄ αφορμή την αποκάλυψη για την λειτουργία αμερικανικής «βάσης» εντός βάσης στο «Βρετανικό» έδαφος στο Ακρωτήρι, ήλθε και πάλιν στην επιφάνεια το μέγα ζήτημα της σχέσης Κυπριακής Δημοκρατίας και ΗΠΑ.
Όσον αφορά το συγκεκριμένο θέμα δηλαδή «βάση εντός βάσης», είμαι σίγουρος ότι όσον το ψάχνουμε τόσον πιο πίσω θα πηγαίνουμε. Και θα ανακαλύψουμε ότι εδώ και δεκαετίες το Ηνωμένο Βασίλειο πωλεί το «κυρίαρχο βρετανικό έδαφος των βάσεων» τη δική μας γη δηλαδή στους Αμερικανούς έναντι ανταλλαγμάτων.
- • Το μείζον όμως ζήτημα που εγείρεται είναι η σχέση μας με τις ΗΠΑ και εν γένει αυτό που αποκαλείται Δύση.
Στις 7/4/2018 έγραφα στη Σημερινή: «Ακόμη και με γυμνό μάτι, όπως λένε, φαίνεται ξεκάθαρα ότι η Κύπρος μεθοδευμένα έχει εναποθέσει όλες τις ελπίδες και προσδοκίες της στη Δύση. Στις ΗΠΑ και την Ευρωπαϊκή Ένωση συγκριμένα κατά κύριο λόγο, στο Ισραήλ δευτερευόντως και κατά τρίτο λόγο ξεχωριστά σε μεγάλες Ευρωπαϊκές χώρες, π.χ. Γερμανία και Γαλλία.
Το γήπεδο βέβαια στα θέματα που μας αφορούν συνεχίζει να το χαράζει το Ηνωμένο Βασίλειο. Τούτου λεχθέντος, ότι δηλαδή το Ηνωμένο Βασίλειο είναι ο παράγοντας που σε μεγάλο βαθμό ακόμα σχεδιάζει τα παίγνια στο Κυπριακό, κάτω βέβαια από την ομπρέλα του Μεγάλου Αδελφού, ας δούμε τον ίδιο τον Μεγάλο Αδελφό που στέκει. Οι ΗΠΑ την εποχή του προγενέστερου ψυχρού πολέμου, είχαν για δεκαετίες υιοθετήσει την πολιτική της διπλής ένωσης, άρα ΝΑΤΟποίησης της Κύπρου, που μας οδήγησε στο πραξικόπημα και την εισβολή – κατοχή, άρα την ντε-φάκτο διχοτόμηση.
- Μετά το 1974 στήριξαν μια γραμμή λύσης χαλαρής Ομοσπονδίας. Αυτή τη στιγμή κατά τη γνώμη μου δεν τις ενοχλεί και λύση πολύ χαλαρής ομοσπονδιακής έως συνομοσπονδιακής μορφής. Ιδιαίτερα μετά και την αποτυχία των συνομιλιών στο Κράνς Μοντάνα. Ο Μεγάλος Αδελφός λοιπόν έχοντας κατά νου ότι τα δικά του συμφέροντα στην περιοχή, δεκαετίες τώρα εξυπηρετούνται από τους «ανθρώπους» του στην Ανατολική Μεσόγειο, Ισραήλ και Τουρκία, θα ήθελε το Κυπριακό να οδηγηθεί σε λύση, που να ενισχύσει τους δικούς του σχεδιασμούς στην περιοχή. Ότι ακόμα, επιθυμεί την λύση είναι για μας θετικό. Το τι λύση θέλει όμως είναι το αντίθετο. Λύση που να εξυπηρετεί τα συμφέροντα των ΗΠΑ στην Ανατολική Μεσόγειο.
Φρονώ ότι επιθυμούν η λύση να βολέψει επίσης και να προάξει και τις σχέσεις των ως πρόσφατα ιπποτών τους στην περιοχή. Δηλαδή Ισραήλ και Τουρκίας. Αρα η Τουρκία θα πρέπει να αισθάνεται άνετα με την λύση που θα δοθεί, το Ισραήλ να νοιώθει ασφαλές και ενισχυμένο, η Ευρωπαϊκή ΄Ένωση, σύμμαχος των ΗΠΑ, ικανοποιημένη κυρίως λόγω της ρύθμισης που θα δοθεί στα θέματα του Φυσικού Αερίου και η Ρωσία να κρατηθεί σε απόσταση. Σ΄ αυτά τα πλαίσια, που σίγουρα συμπληρώνονται και από τα ενδιαφέροντα και συμφέροντα, άλλων παραγόντων της περιοχής, Ελλάδα και Αίγυπτος για παράδειγμα αφήνουν λίγα περιθώρια για μας τους Κυπρίους και τα συμφέροντα επιβίωσης μας».
Η λογική βάση των επιδιώξεων των ΗΠΑ στο κυπριακό ήταν και πριν και μετά το 1974 η μετατροπή της Κύπρου σε δική τους βάση, είτε απ’ ευθείας, είτε μέσον ΝΑΤΟ.
- • Και όταν λέω βάση, εννοώ ότι μέχρι το 1974 μας ήθελαν απλά ως αβύθιστο αεροπλανοφόρο.
- • Μετά το 1974 με το βάση, εννοώ ότι θέλουν την Κύπρο ως στρατιωτική, κατασκοπευτική, οικονομική και βέβαια ενεργειακή βάση.
Κάποιος ίσως να έλεγε και τι το κακό, αφού έτσι ή αλλιώς ανήκομεν στη Δύση. Θα μπορούσε και εγώ να πώ τι το κακό, παραγράφοντας και ξεχνώντας το παρελθόν και τον ρόλο τους στο 1974 υπό έναν όρο. Ότι η πλήρης ταύτιση μαζί τους θα είχε ως επακόλουθο την απαλλαγή της πατρίδας μας από την εισβολή – κατοχή και τις συνέπειες τους! Αυτή όμως δεν βλέπω να είναι η πρόθεση τους. Δυστυχώς. Γιατί το λέω;
Στις 6/7/2018 έγραφα στη Σημερινή: « Σήμερα στο έτος 2018 το κυπριακό μετά από μια πολύμηνη απραξία αναμένεται να εισέλθει σε νέα κινητικότητα. Προς αυτό το σκοπό ο Γ.Γ. του ΟΗΕ Αντόνιο Γκουτέρες, διόρισε την Αμερικανίδα Τζέϊν Λούτ ως ειδική του απεσταλμένη. Σε μια στιγμή που μετά από πολλές δεκαετίες έχει δημιουργηθεί μια νέα περιρρέουσα περί «διπλής» λύσης αλλά όχι ένωσης. Λύση δύο κρατών. Ατμόσφαιρα που όντως έχει βάση από τη στιγμή που έχουν τοποθετηθεί υπέρ ενός τέτοιου ενδεχομένου τούρκοι αξιωματούχοι, τόσον της κυβερνώσας κατάστασης όσο και της αντιπολίτευσης στην Τουρκία.
Δυστυχώς δεν είναι μόνο στην Τουρκία που εμφανίζονται τέτοιες απόψεις. Αλλά και στην Ελλάδα και στην Κύπρο και στην ε/κ κοινότητα και στην τ/κ κοινότητα. Μέσα σε ένα βαρύ κλίμα, για διάφορους λόγους, η επανέναρξη των συνομιλιών δεν φαντάζει τόσο απλή αν ο στόχος βέβαια είναι η ουσία. Ενας ουσιαστικός και αποδοτικός διάλογος ο οποίος θα οδηγήσει σε μια τελική λύση. Λύση λειτουργική και βιώσιμη και αμοιβαία αποδεκτή. Να είναι διασφαλισμένο ότι τόσον οι δύο κοινότητες όσον και οι τρείς εγγυήτριες εννοούν λύση πραγματικής ομοσπονδίας, όταν μιλούν για λύση. Ότι δεν μιλούν για Ομοσπονδία και εννοούν στο περιεχόμενο και στην πράξη. Συνομοσπονδία ή δύο χωριστά κράτη που καλά θα έχουν κάποια σχέση».
- Εφ΄ όσον λοιπόν το ζητούμενο είναι μια λύση πραγματικής Ομοσπονδίας, όπως άλλωστε προνοούν και τα ομόφωνα ψηφίσματα και αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας, που χωρίς την έγκριση των πέντε μεγάλων, δεν υιοθετούνται, θα ήταν ή όχι φυσιολογικό οι ΗΠΑ να τοποθετούντο στο θέμα: Όπως π.χ. κάθε τρείς και μία, ευτυχώς, τοποθετούνται στα θέματα της Κυπριακής ΑΟΖ, γιατί δεν τοποθετούνται και στο μέγα θέμα που δημιουργεί η Τουρκική θέση για δύο κράτη;
• Γιατί άραγε η νέα Πρέσβειρα των ΗΠΑ στην Κύπρο, αντεξεταζόμενη στην αμερικανική Γερουσία, αρνήθηκε να υιοθετήσει τη θέση ότι το 1974 στην Κύπρο έγινε εισβολή και υπάρχει κατοχή; Και το αρνήθηκε επίμονα παρά τις πιέσεις Αμερικανών Γερουσιαστών φίλων της Κύπρου.
Άρα λοιπόν το ερώτημα δεν είναι αν εμείς θα ταυτιστούμε 100% με τις ΗΠΑ, αλλά αν οι ΗΠΑ είναι διατεθειμένες να μας βοηθήσουν έστω στο ελάχιστο, ως αντάλλαγμα για τη δική μας πλήρη «υποταγή».
Και το αντάλλαγμα που εμείς ζητούμε είναι εφαρμογή των αποφάσεων του ΟΗΕ περι Κύπρου που έχουν υπερψηφίσει και οι ίδιες οι ΗΠΑ και υλοποίηση της θέσης του Γ.Γ. του ΟΗΕ περι ενός φυσιολογικού/κανονικού κράτους.
Ιδού το ζήτημα.
- Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες των συνεργατών της. Επίσης απαγορεύεται δια νόμου η αναδημοσίευση των σχολίων χωρίς τη γραπτή έγκριση της ιστοσελίδας.
Το ανάρμοστο σχέδιο τους: «Χαλαρή ομοσπονδία», δυο χωριστά κράτη, και… καληνύχτα Κύπρος